De onderzoekers van de University of Waterloo, University of British Columbia, en de University of Auckland ontdekten verschillen in de manier waarop de hersenen visuele informatie verwerken bij patiënten met verschillende soorten luie ogen. Hiermee tonen zij voor het eerst aan dat de hersenen de aandacht kunnen afleiden van een lui oog wanneer beide ogen open zijn.
“De huidige behandelingen voor luie ogen richten zich voornamelijk op de vroege stadia van visuele verwerking in de hersenen,” zei Ben Thompson, een professor in Waterloo’s School of Optometry and Vision Science.”De resultaten van deze studie laten ons zien dat nieuwe behandelingen zich ook zouden moeten richten op processen op een hoger niveau, zoals aandacht.”
Lazig oog, bekend als amblyopie, is een verlies van gezichtsvermogen dat zijn oorsprong vindt in de hersenen, meestal wanneer een kind een oogdraaiing ontwikkelt (strabismisch type) of een substantieel verschil in refractieafwijking tussen de ogen (anisometropisch type). De ongelijke input zorgt ervoor dat de hersenen de informatie van het zwakkere oog negeren tijdens de ontwikkeling van de hersenen. Gewoonlijk behandelden oogartsen de verschillende soorten luie ogen op dezelfde manier, vooral omdat de ervaren visuele beperkingen hetzelfde leken te zijn.
In deze studie vroegen hoofdonderzoeker Amy Chow en haar collega’s patiënten om aandacht te besteden aan een specifieke set stippen tussen een groep afleidende stippen, die allemaal bewogen op een computerscherm. Echter, de gevolgde stippen waren alleen zichtbaar in één oog (het zwakkere oog), terwijl de afleidende stippen alleen zichtbaar waren voor het andere oog (het sterkere oog).
Voor zowel mensen met normaal zicht als mensen met anisometropische amblyopie, maakte het tonen van verschillende beelden tussen de twee ogen niet uit. Beide groepen waren in staat om de afleidende interferentie te overwinnen en de stippen met succes te volgen. Patiënten met strabismische amblyopie, daarentegen, waren niet in staat hun aandacht te richten op de doelstippen wanneer deze alleen zichtbaar waren voor het zwakkere oog.
“Een van de onderliggende redenen waarom sommige mensen met een lui oog slecht zien, komt neer op hoe de hersenen een oog onderdrukken,” zei Chow, een PhD student aan de School of Optometry and Vision Science in Waterloo. “Het slechtziende oog is open, het netvlies is gezond en stuurt informatie door naar de hersenen, maar die informatie bereikt het bewustzijn niet omdat de hersenen ervoor kiezen ze niet te gebruiken.”
Om en nabij vijfendertigduizend Canadezen — één procent van de bevolking — hebben strabismic amblyopia. De aandoening kan in de kindertijd worden gecorrigeerd, maar de doeltreffendheid van de behandeling kan sterk variëren. Deze bevindingen zijn een eerste stap in de ontwikkeling van betere behandelingen voor het luie oog.