Op 18 juni ontving Alexander Hamilton, leider van de Revolutie, grondlegger van de grondwet, vooruitziend minister van Financiën en nu een succesvol advocaat en politicus in New York, een beleefde maar dwingende brief van Aaron Burr, de vice-president van de Verenigde Staten. Burr vroeg Hamiltons aandacht voor een brief die twee maanden eerder in een krant in Albany was gepubliceerd. In die brief, die afkomstig was van een arts genaamd Charles D. Cooper, stond dat Hamilton Burr een gevaarlijk man had genoemd, aan wie men de teugels van de regering niet zou mogen toevertrouwen (Burr was op dat moment vergeefs kandidaat voor het gouverneurschap van New York) en dat hij privé “een nog verachtelijker mening” over de vice-president had geuit. Burr eiste te weten: Was dit waar?
In zijn antwoord twee dagen later weigerde Hamilton te antwoorden op de vraag van Burr. Zonder precies te weten waarvan hij beschuldigd werd, legde Hamilton uit, dat hij de beschuldiging niet kon bevestigen of ontkennen. Burr was niet tevreden met dit antwoord, en de briefwisseling tussen de twee mannen werd steeds kribbiger. Burr daagde uit; er werden secondanten gerekruteerd; een afspraak werd gemaakt.
Naarmate de afgesproken dag naderde, stelden beide mannen hun zaken op orde en stelden brieven op aan hun geliefden. Op 4 juli woonden zowel Burr als Hamilton een feestelijke bijeenkomst bij van de Society of the Cincinnati, een patriottische organisatie. Hamilton, de voorzitter van de groep, dronk hartelijk en zong een oud militair lied, terwijl Burr stil en teruggetrokken was.
Op de ochtend van 11 juli ontmoetten Burr en Hamilton elkaar in een veld in Weehawken, New Jersey, dezelfde plaats waar Hamilton’s zoon Philip drie jaar eerder dodelijk verwond was geraakt in een duel. Op een signaal van de secondanten, vuurde Burr. Een fractie van een seconde later vuurde Hamilton ook, maar heel wild; zijn vrienden schreven het toe aan een onvrijwillige kramp na geraakt te zijn. Hamilton overleed de volgende dag.
Hoewel Burr voor de moord op een groot aantal mensen vijandig werd bejegend en in New York en New Jersey in staat van beschuldiging werd gesteld, achtten velen de moord volgens de sociale code van die tijd gerechtvaardigd. Nog in 1857 noemde de historicus James Parton het “zo dicht mogelijk bij een redelijke en onvermijdelijke actie, als een actie maar kan zijn die intrinsiek verkeerd en absurd is.” Toch was Burr’s politieke carrière duidelijk voorbij, en latere gebeurtenissen bevestigden Hamilton’s beoordeling van hem. In 1805 raakte hij betrokken bij een groep mannen die hoopten een nieuwe natie te stichten in het Zuidwesten, mogelijk door een oorlog met Spanje te beginnen over het grondgebied van Mexico. Een paar jaar later bood hij aan Frankrijk te helpen Canada terug te veroveren op de Britten. Toen geen van beide plannen lukte, keerde hij terug naar de advocatuur, die hij met succes uitoefende (hoewel zijn uitgaven altijd hoger leken te zijn dan zijn inkomsten) tot aan zijn dood in 1836.