Zelfs als je niet in een droogtegevoelig gebied woont, is het vasthouden van water voordelig voor elke kweekruimte. Groenten hebben grote hoeveelheden water nodig om te groeien tot hun ideale eetbare grootte, en zelfs in vochtige klimaten waar vocht in overvloed is, moeten boerderijen verrassende hoeveelheden water gebruiken voor irrigatie om ideale resultaten te bereiken.
Hoe u ook woont en kweekt, er zijn stappen die u kunt nemen om de capaciteit van uw tuin of boerderij voor het vasthouden van water te vergroten. Uiteindelijk zullen deze managementtechnieken u helpen zowel hulpbronnen als tijd te besparen – en uw planten zullen u ook dankbaar zijn. Hieronder volgen enkele basisstappen die u kunt nemen om de waterretentie te vergroten.
Minder grond bewerken.
Good Heart Farmstead in Worcester, VT maakt gebruik van permanente verhoogde bedden voor hun productie, zodat ze geen zware machines hoeven te gebruiken om hun velden te bewerken. Elk bed moet voor het planten met een broadfork worden voorbereid. Foto met dank aan Good Heart Farmstead.
Het vasthouden van water houdt rechtstreeks verband met de poreuze ruimte in de bodemstructuur: hoe poreuzer de bodem, hoe meer capaciteit hij heeft om water vast te houden. Grondbewerking zorgt voor veel tijdelijke poreuze ruimte in de toplaag van de bodem, maar decimeert ook de bodemstructuur die al aanwezig was voordat de grond werd bewerkt. Omdat het bewerken van de grond wordt uitgevoerd met zware apparatuur, leidt deze herhaalde verdichting feitelijk tot structurele afbraak van de bodem, wat resulteert in een zeer dichte basisbodemlaag met daarbovenop losse grond zonder structuur – dus wanneer zware regenval optreedt, is de kans groter dat het water wegstroomt en resulteert in erosie, verlies van voedingsstoffen, overstromingen, vervuiling en, natuurlijk, minder vastgehouden water voor toekomstige potentiële droogteomstandigheden.
Volgens het project “Natural Water Retention Measures” van het Directoraat-Generaal Milieu van de Europese Commissie “kan intensieve bodembewerking de bodemstructuur verstoren, waardoor … het watervasthoudend vermogen afneemt”. Aan de andere kant van het spectrum: “No-till farming (ook wel nulgrondbewerking of direct boren genoemd) is een manier om van jaar tot jaar gewassen of weiland te telen zonder de bodem te verstoren door grondbewerking. Bodembewerking zonder grondbewerking is een landbouwtechniek die de hoeveelheid water die in de bodem infiltreert, verhoogt en de retentie van organisch materiaal en de kringloop van nutriënten in de bodem bevordert. Het grootste voordeel van grondbewerking zonder grondbewerking is de verbetering van de biologische vruchtbaarheid van de bodem, waardoor deze veerkrachtiger wordt.”
Veel telers kiezen voor “low-till”-productiemethoden, waarbij een zekere mate van precieze en tijdige grondbewerking wordt toegepast in combinatie met cultivatie om de onkruiddruk te onderdrukken. In deze gevallen kan de bodemverstoring met het oog op de teelt weloverwogen worden uitgevoerd om de bodemstructuur niet aan te tasten. Ondiepe, voorzichtige cultivatie van rijgewassen, met de hand of mechanisch, kan met succes onkruiddruk wegnemen en tegelijkertijd een gezonde bodemstructuur en watervasthoudend vermogen in stand houden.
Op commerciële schaal kan de grondbewerking worden verminderd door een aantal no-till of low-till praktijken toe te passen. Zorgvuldige planning en afstemming van de timing van uw grondbewerking kan u ook helpen het aantal keren dat u moet ploegen te verminderen om ideale bodemomstandigheden te bereiken. Op kleine schaal voor huis- of tuinbouwers kan grondbewerking helemaal achterwege blijven door gebruik te maken van innovatieve werktuigen die voor kleine schaal zijn ontworpen, zoals een broadfork of een tilther.
Toepassen van compost.
Naast het verhogen van de algehele vruchtbaarheid en het organische materiaal in uw bodem, heeft compost zelf een indrukwekkend watervasthoudend vermogen in vergelijking met bovengrond. Maar omdat geen twee compostsoorten gelijk zijn, heeft Michigan State University Extension een artikel samengesteld waarin wordt uitgelegd hoe u compostsoorten kunt kiezen die het watervasthoudend vermogen van de bodem vergroten. Voordat u iets aan uw bodem toevoegt, is het belangrijk om te weten wat de belangrijkste voedingsstoffen zijn, zodat u kunt bepalen welke soort en hoeveel u moet toevoegen.
Kijk naar onze blogpost over hoe u de kunst van de bodemvoeding beheerst om een idee te krijgen van hoe u intuïtie en wetenschap in evenwicht kunt brengen om een optimaal bodemvoedingsstoffenplan te maken, inclusief hoe u jaarlijkse wijzigingen kiest en bodemopbouwpraktijken integreert.
Verhoog de organische stof in uw bodem.
In 2015 onderzocht de Natural Resources Defense Council de bewering dat “een toename van 1 procent in organische stof in de bodem de bodem helpt 20.000 gallon meer water per acre vast te houden” en ontdekte dat ja, het klopt. Het toevoegen van organisch materiaal aan uw bodem zal helpen de algehele structuur te verbeteren, waardoor het een gezonde poreusheid krijgt en de mogelijkheid om niet alleen effectiever water te filteren tijdens perioden van zware regenval, maar ook meer vocht vast te houden voor planten om toegang te krijgen tijdens droogteperioden.
Voor een spoedcursus in het opbouwen van organisch materiaal in de bodem, bekijk een van onze eerdere blogposts over dit onderwerp.
Bedenk hoe en wanneer u beregent.
Doordacht beregenen kan een lange weg gaan in het maximaliseren van uw gebruik van deze essentiële hulpbron. De beste manier om het water direct bij de wortels van de plant te krijgen, is het gebruik van druppelbevloeiingslijnen die het water letterlijk op de grond aan de voet van de plant druppelen. Deze techniek minimaliseert de verdamping en vereist minder water omdat elke druppel direct naar de wortels van de plant gaat. In sommige gevallen kan irrigatie boven het hoofd (d.w.z. sproeiers) geschikt zijn, zoals bij het besproeien van een pas uitgezaaid gewas. Irrigatie boven het hoofd mag echter nooit worden gebruikt tijdens de heetste uren van de dag, omdat een groot deel van het water dan al in de lucht verdampt voordat het de grond bereikt. Vanwege het risico van verdamping kan alle irrigatie – zelfs druppelirrigatie – het beste vroeg in de ochtend of avond worden toegepast.
Minimaliseer kale grond.
Wanneer grond wordt blootgesteld aan de zon, verdampt het vocht dat in de grond zit. Als uw planten dicht genoeg bij elkaar staan om schaduw te werpen op de stukken kale grond tussen hen, kan de oppervlakte van de blootgestelde grond worden verminderd, wat u water bespaart en resulteert in minder onkruid. Houd er bij het optimaliseren van de plantafstand echter rekening mee dat veel planten voor handelsgewassen zoals tomaten, paprika’s en aubergines graag wat ruimte hebben en lucht nodig hebben om te kunnen groeien zonder risico op ziekten. Om het vocht in de grond vast te houden tussen planten die op ruime afstand van elkaar moeten staan, kunt u bijvoorbeeld een onkruidbarrière gebruiken zoals plastic mulch, landschapsdoek of een biologisch afbreekbaar alternatief. Een andere mogelijkheid is het zaaien van dwergklaver of een andere bodembedekker die niet te hoog wordt en niet concurreert met de groenteplant, zodat de grond minder wordt blootgesteld en onkruid tegelijkertijd wordt beperkt. Dit wordt onderzaai genoemd en kan helpen bij het vasthouden van water; voordat u onderzaaitechnieken toepast, moet u de voedingsbehoeften van zowel uw groenteplant als de bodembedekker onderzoeken om er zeker van te zijn dat ze niet direct met elkaar concurreren om voedingsstoffen.
Aanvullende bronnen
Natuurlijke maatregelen om water vast te houden: http://nwrm.eu/measure/no-till-agriculture
Rodale Institute’s Rainfall Simulator to Compare Soil Health: https://rodaleinstitute.org/rainfall-simulator-compares-soil-health/
Science Advances’ Study on Organic Agriculture: http://advances.sciencemag.org/content/3/3/e1602638
. . en The Ecologist’s Review of the Study: https://theecologist.org/2017/mar/23/we-need-more-organic-farming