Op 1 november 1999 betraden Gaspard Delanoë, Kalex en Bruno Dumont 59 rue de Rivoli. Het Haussmanniaans gebouw was acht jaar lang verlaten door de Crédit Lyonnais en het Consortium de réalisation (de organisatie die destijds belast was met het beheer van de passiva van deze bank),,,. De plek, die door het collectief Chez Robert : Électrons Libres zelf wordt beheerd, wordt omgevormd tot een kunstenaarskraakpand waar kunstenaars exposeren. Met 40.000 bezoekers per jaar wordt het gebouw een van de meest bezochte tentoonstellingsplaatsen voor hedendaagse kunst in de hoofdstad. Toch blijft de dreiging van uitzetting bestaan.
In 2001 verbindt Bertrand Delanoë, pas verkozen tot burgemeester van Parijs, zich ertoe het gebouw terug te kopen. Uiteindelijk werd een akkoord bereikt tussen het stadhuis en de krakers. Dit maakt de weg vrij voor de ondertekening van bezettingsovereenkomsten met collectieven van kunstenaars-krakers op andere Parijse locaties,
De plek wordt in 2005 gesloten voor werkzaamheden, zoals voorzien in de overeenkomst, en gaat eind 2009 weer open, om op te houden een “kraakpand” te zijn en een “afterskraakpand” te worden.
In 2012 werd een projectmanager aangesteld naar aanleiding van een audit die de stad Parijs had uitgevoerd en waarin de vereniging werd gevraagd om een beter bestuur en meer administratieve transparantie. Tot die datum was er namelijk niemand die moest toezien op de naleving van de overeenkomsten. Terzelfder tijd werden verschillende sponsoroperaties opgezet om het project te financieren, bijvoorbeeld met Canson. Bovendien dragen de kunstenaars die over een atelier beschikken, bij in de exploitatiekosten van het gebouw, zoals elektriciteit en verwarming.