“In het begin was het niet echt een groot probleem,” zei Dawson. “Maar naarmate de tijd verstreek, begon mijn arm te ontsteken – hij begon op te zwellen. Het werd echt heet, dus ik had zoiets van: ‘Deze dingen zijn een echt probleem. Ze moeten eruit. De chirurgische ingreep duurde in totaal 15 minuten, zei hij.
Zelfs toen Dawson werd geconfronteerd met een potentieel fatale verwonding nadat hij in juli was neergeschoten, leken militaire leiders weinig aandacht aan hem te besteden. Na te zijn gestabiliseerd in Duitsland, werd Dawson geëvacueerd naar het Walter Reed Ziekenhuis in Bethesda, Md. De enige persoon uit zijn hele commandostructuur die hem daar begroette was de officier van de 28th Ordnance Company, volgens Dawson. Een woordvoerder van 20th CBRNE Command, waaronder de 28e valt, zei dat hooggeplaatste vertegenwoordigers Dawson bezochten tijdens de periode dat hij in het ziekenhuis in Walter Reed lag.
Toen Dawson werd neergeschoten, zei hij dat hij in een ander deel van Afghanistan zou zijn, maar omdat een van zijn soldaten een baby op komst had, bood Dawson zich aan om tijdelijk de plaats van die persoon in het C.I.A.-team in te nemen. Leden van de eenheid zeggen dat Dawson eigenlijk nooit in Afghanistan had mogen zijn, gezien het aantal uitzendingen dat hij al achter de rug had. Maar het falen van het leger om meer soldaten te werven en op te leiden in de eenheid betekende dat er slechts zoveel soldaten gekwalificeerd waren voor de baan, vertelden ze The Times.
Omdat er een tekort is aan opgeleide en gekwalificeerde technici, zeggen meer ervaren leden van de eenheid dat ze zich vaak verplicht voelen om zich vrijwillig aan te melden voor extra uitzendingen – wat betekent dat ze jaar na jaar evenveel tijd uitgezonden doorbrengen als ze thuis doen. “De enige reden waarom de eenheid niet faalt,” zei een voormalig lid van het 28e, “is dat het daar een kern van onderofficieren heeft die weigeren om het te laten falen.”
“Er is geen stimulans om ooit bij het 28e te gaan,” zei Dawson. “Ik heb het jarenlang aangekaart.”
Rep. Rick Crawford, een Republikeins lid van het Huis uit Arkansas en een voormalig leger bommenruimer soldaat, heeft geprobeerd om Pentagon leiderschap te pushen om deze soldaten beter te ondersteunen. Maar na jaren van onverzettelijkheid van hoge legergeneraals, wendde hij zich tot het afdwingen van verandering door middel van wetgeving. Crawford nam in 2017 en 2018 bepalingen op in de defensiebegrotingen om een apart corps voor bomopruimingssoldaten te maken dat hen op gelijke voet zou plaatsen met hun tegenhangers in de techniek en de infanterie. Het leger bestudeert de kwestie en zal naar verwachting in 2023 zijn aanbevelingen aan het Congres voorleggen.
“Je gaat de behoefte aan E.O.D. techs niet elimineren,” zei Crawford, wijzend op de prevalentie van geïmproviseerde explosieve apparaten op de slagvelden van vandaag. Tussen januari 2007 en februari 2018 veroorzaakten I.E.D.s 23.000 slachtoffers onder Amerikaanse dienstleden, volgens een recent rapport van het Government Accountability Office. “Dus wat ga je doen op de lange termijn? Je kunt Special Ops opleiden tot E.O.D., wat een stuk duurder is. Of je kunt E.O.D. opleiden om met Special Ops te opereren.”