A Bird Story is een kort avontuurlijk spel voor één speler, ontwikkeld en uitgegeven door Freebird Games. Het werd gepubliceerd op Steam, GOG, en de Humble Store voor Windows, Mac OS, en Linux op 7 november 2011. Het verhaal is een prequel van Finding Paradise en gaat over een naamloze jongen die bevriend raakt met een gewonde vogel en zijn avonturen met de vogel optekent. A Bird Story is Episode 1.5 in de Sigmund Corp. serie.
Inhoud
- 1 Gameplay
- 2 Plot
- 3 Soundtrack
- 4 Videos
Gameplay
A Bird Story is gebouwd op de RPG Maker XP engine, die wordt gebruikt om 16-bit 2D role-playing games te maken, in de stijl van Dragon Quest of Final Fantasy. Echter, in tegenstelling tot een typische RPG, heeft A Bird Story geen gevechtssysteem, inventaris systeem of party systeem.
Gameplay in A Bird Story verandert afhankelijk van welke scène de speler zich bevindt. Over het algemeen wordt de beweging toegewezen aan de pijltjestoetsen. Spelers gebruiken de muis voor interactie met objecten in het spel, en de spatiebalk wordt gebruikt voor meer specifieke acties zoals springen en gooien. Knop prompts verschijnen in scènes waar specifieke acties zijn toegewezen aan de eerder genoemde knoppen.
Plot
Het verhaal begint met een jonge jongen die over het balkon van zijn kamer kijkt, blijkbaar op zoek naar iets. Na een moment kijkt de jongen in de boom op zijn balkon en, niets vindend, gaat hij naar bed.
Het verhaal spoelt dan terug met een paar in-game dagen naar wanneer de jongen in de klas zit. Nadat hij uit de klas is gezet nadat een medeleerling het papieren vliegtuigje dat de jongen had gemaakt had weggegooid, loopt de jongen weg en het spel toont de rest van de dag van de jongen, van het alleen spelen in het plaatselijke park tot de terugkeer naar huis waar zijn ouders nergens te bekennen zijn. Het is duidelijk dat de ouders van de jongen, hoewel ze niet aanwezig zijn als hij thuis is, voor hem zorgen, zoals blijkt uit de briefjes die de ouders achterlaten. De rest van de scène toont de gebruikelijke dag van de jongen thuis na school, van spelen op het bed van zijn ouders tot televisie kijken en dan in slaap vallen tijdens het studeren.
De volgende dag in de klas valt de jongen in slaap en wordt hij weer uit de klas gezet door de leraar. Terwijl hij in de regen naar huis loopt, komt de jongen bij een open plek waar een roofdier (waarschijnlijk een das of een beer) achter een gewonde vogel aanzit. Nadat hij zijn tas naar het roofdier heeft gegooid en het heeft verjaagd, verstopt de vogel zich in de tas van de jongen. De jongen realiseert zich dat de vogel gewond is en probeert hem naar de dierenarts te brengen; de dierenarts is echter gesloten en de jongen is gedwongen de vogel op zijn balkon te verstoppen. De jongen en de vogel sluiten een vriendschap nadat de jongen de vogel voert en water geeft.
Staonds kijkt de vogel over het balkon en ziet een paar vogels wegvliegen. De jongen ziet dit en de volgende ochtend stopt hij de vogel in zijn tas en springt van de balkonrand. Als hij tijdens de vlucht de paraplu opent, zweven de jongen en de vogel de rest van de weg naar beneden en landen veilig op de grond. De jongen neemt de vogel mee naar de dierenarts, maar nadat de dierenarts de jongen heeft verteld dat hij de vogel in een kooi moet houden, loopt de jongen weg met de vogel op sleeptouw.
De jongen en de vogel sluiten een hechte vriendschap, naarmate de jongen en de vogel meer tijd met elkaar doorbrengen. De scènes lopen in elkaar over en laten zien hoe de jongen de vogel probeert te leren zijn papieren vliegtuigjes te vangen (met wisselend succes), terwijl ze genieten van in plassen springen in de regen, samen televisie kijken, elkaar achterna zitten in het bos en ijsjes eten. In die tijd sluit de jongen met behulp van de vogel ook vriendschap met de kinderen op school en in het park, en de vogel leert uiteindelijk het vliegtuigje te vangen en naar hem terug te brengen.
Later keert de jongen terug van boodschappen doen en bevindt hij zich op de open plek waar hij de vogel voor het eerst heeft ontmoet. Hij ziet nog zo’n vogel voorbij vliegen en naar iets op zoek zijn. Die nacht gebruiken de jongen en de vogel het papier in het notitieboekje van de jongen om een reusachtig papieren vliegtuigje te maken, waarmee ze wegvliegen en een geschikte nestplaats voor de vogel zoeken. Nadat ze er niet in geslaagd zijn een geschikt onderkomen te vinden, keren de twee terug naar huis en de scène lost op naar de straat van de volgende dag, waar de dierenarts en de jongen elkaar tegenkomen. De jongen rent weg en verstopt zich voor de dierenarts in het bos.
Als de jongen later naar school gaat, ziet de jongen de dierenarts en zijn leraar met elkaar praten, en de twee achtervolgen de jongen door de gang van de school. Maar nadat de jongen met succes van de twee is weggerend, hallucineert hij een versie van zichzelf die de deuren van de andere klaslokalen sluit, als symbool van zijn groeiende angst voor de vogel en hemzelf. De volgende dag realiseert de jongen zich dat hij met de vogel naar de dierenarts moet om zijn vleugel goed te laten zetten, en de jongen begint met de vogel in de regen naar de dierenarts te lopen. Maar net als hij de dierenarts bereikt, die buiten op de jongen wacht, denkt de jongen aan al die keren dat hij plezier had met de vogel en vlucht op het laatste moment. De dierenarts en de leraar achtervolgen de jongen door het bos en uiteindelijk in het nauw gedreven bij een klif, hervormt de jongen zijn papieren vliegtuigje en vliegt weg. De bliksem van het onweer vaagt echter langzaam het vliegtuigje van de jongen weg, en het vliegtuigje breekt uiteindelijk, waarbij de jongen op de grond valt temidden van de resten van het papieren vliegtuigje. Als de jongen bijkomt, is de vogel nergens meer te bekennen, en de resten van het papieren vliegtuigje liggen verspreid.
Het leven keert terug naar normaal voor de jongen, maar met zijn medeleerlingen die hem niet meer pesten en met hem spelen in het plaatselijke park. Op een dag keert de jongen terug naar de open plek en vindt daar een stuk van het vliegtuigje. Hij raapt het op en gaat ermee naar huis. Hij wacht tot de vogel naar huis terugkeert en verzamelt ondertussen de resten van het papieren vliegtuigje en vervangt het water van de vogel. De scène keert dan terug naar de introductiescène met de jongen die op het balkon op de vogel wacht. Hij gooit een papieren minivliegtuigje van het balkon en valt in slaap.
Later die nacht hoort hij de vogel buiten tjilpen en wordt wakker. Hij rent naar buiten om te zien dat de vogel niet alleen genezen is en kan vliegen, maar ook een partner heeft, dezelfde vogel die eerder op de open plek was. De jongen verwijdert de pleister van de vleugel van de vogel en de vogel vliegt weg, alleen om terug te keren met het papieren vliegtuigje dat de jongen eerder gooide. De jongen knuffelt de vogel en, in een laatste blijk van volwassenheid, laat de vogel wegvliegen met zijn partner.
De post-credits cutscenes toont de vogel en zijn partner het vinden van hun eigen drijvende eiland om te nestelen en de onthulling voor Finding Paradise.
Soundtrack
Het spel heeft een soortgelijke stijl als zijn voorganger, To the Moon. Het heeft een klassieke stijl, dezelfde stijl als in To the Moon. Kan Gao’s tante bekritiseerde het spel als “een kopie van To the Moon…”