Het toneelstuk en de film gaan over Sir Thomas More, kanselier van Engeland onder Hendrik VIII, die zich verzette tegen de wens van de koning om zich te scheiden van zijn katholieke koningin, en een Kerk van Engeland van de Kerk van Rome. More werd onthoofd voor zijn hardnekkig verzet. Een tijdgenoot zei over More – “More is een man met het verstand van een engel en een buitengewone geleerdheid. Ik ken zijn collega niet. Want waar is de man met die zachtmoedigheid, nederigheid en welwillendheid? En, als de tijd het vereist, een man van wonderbaarlijke vrolijkheid en tijdverdrijf, en soms van even droevige ernst. Een man voor alle seizoenen.”
De zin is ongebruikelijk en weerspiegelt het feit dat men More bewonderde om zijn vermogen zich aan alle tijden aan te passen, en is misschien een ironische verwijzing naar het feit dat hij weigerde te buigen voor de wens van zijn vorst om de paus te trotseren. Hij was een man voor alle seizoenen, maar niet iemand die bereid was zijn principes te compromitteren. Hij wist heel goed welke gevaren hij liep. More was een humanist van internationale faam, misschien wel de beroemdste Engelsman van zijn tijd, dus Henry had veel te verliezen door hem te onthoofden, en dit maakte zijn verzet tegen de koning des te belangrijker, zowel in de ogen van de wereld als in zijn eigen ogen.