Als prediker in de moskee ‘Ain al-Hayat veroordeelde hij de sociale omstandigheden in Egypte en de onderdrukking van de Islamitische Beweging. Dit weerhield hem er niet van een uitgesproken spirituele benadering van het leven te hebben, iets wat zijn toespraken weerspiegelen. Hij was een dissident onder het Nasser-regime en weigerde de executie van Sayyid Qutb door de regering goed te keuren of de verenigbaarheid van de Islam met het socialisme te beweren. Onder het regime van Anwar Sadat (1970-1981) werd hij door de officiële media geboycot, maar cassettebandjes met zijn preken werden op grote schaal verspreid in Egypte en de Arabische wereld. Kishk hield er politieke standpunten op na die gekant waren tegen de moderne bureaucratische staat, en legde in zijn toespraken de nadruk op persoonlijke en particuliere vroomheid.
HuwelijkswetEdit
Kishk viel de Egyptische secularisten aan voor de “afschaffing” van het “persoonlijk statuut” (al-ahwal al-shakhsiyya). Dit verwees naar de aanname van een wet (44/1979) over echtelijke relaties die mannen verplichtte hun echtgenotes te informeren als zij met een andere vrouw waren getrouwd. “Volgens de nieuwe wet kon de eerste echtgenote, indien zij hiertegen bezwaar maakte, onmiddellijk een echtscheiding verkrijgen en behield zij het recht om in het huis van haar echtgenoot te blijven wonen totdat hun kinderen meerderjarig waren. Deze wet werd opgesteld door het kantoor van het Ministerie van Sociale Zaken en een commissie van Al-Azhar geleerden, en wekte de woede” van Kishk en andere sheikhs, die van mening waren dat het “in strijd was met de shari’a”.
Grotere jihadEdit
Volgens Kishk is de grotere jihad een voortdurende strijd gericht op het onderwerpen van iemands lagere natuur en het afstemmen van zichzelf op de morele normen van Allah. Het is de basis voor persoonlijke morele ontwikkeling, het creëren van vroom en filantropisch activisme, het bevorderen van rechtvaardigheid en welvaart in de samenleving, terwijl onwetendheid, onrechtvaardigheid en onderdrukking worden bestreden. Als resultaat van deze grotere jihad, zegt Kishk, geneest de islam “die samenlevingen die zijn leiding volgen en zijn gebouwd op gewetens die zijn ontwaakt en harten die zijn verlicht door het licht van het geloof.”
Naguib MahfouzEdit
Kishk schreef “Our Response to Children of the Alley”, waarin hij de controversiële roman van de Egyptische auteur Naguib Mahfouz aanviel wegens “het schenden van het heilige moslimgeloof” en het “verdringen van het monotheïsme door communisme en wetenschappelijk materialisme”.Mahfouz had in 1988 de Nobelprijs voor Literatuur gewonnen (de enige Arabier ooit die deze prijs kreeg), maar werd alom verguisd door veel opwekkingspredikers (zoals Omar Abdul-Rahman), voor een van zijn “bekendste werken”, (Kinderen van Gebelawi).