MANILAMANILA (Reuters) – Minda is een masseuse met een verschil. Haar strelingen worden gebruikt om foetussen te aborteren.
De 50-jarige grootmoeder is de tel kwijtgeraakt van het aantal zwangerschappen dat ze heeft afgebroken in dit grotendeels rooms-katholieke land waar abortus illegaal is en strikt taboe, maar waar ongeveer een half miljoen vrouwen elk jaar hun zwangerschap beëindigen.
De abortussen in achterafstraatjes die worden uitgevoerd door genezers zoals Minda kunnen vaker voorkomen nu een hulpprogramma van de Amerikaanse regering van plan is om in 2008 te stoppen met het distribueren van voorbehoedsmiddelen in de Filippijnen. Dit laat geboortebeperking over aan de regering die onder invloed van katholieke bisschoppen pleit voor onbetrouwbare natuurlijke geboortebeperkingsmethoden in plaats van de pil en condooms.
De meeste vrouwen die abortus willen laten plegen zijn zoals Remy, getrouwd met meerdere kinderen en te arm om zich nog een baby te veroorloven.
De tengere 44-jarige, die haar achternaam niet wilde geven, betaalde 150 pesos (3 dollar) voor een hilot, of traditionele vroedvrouw zoals Minda, om haar drie maanden oude foetus te verpletteren met ruwe slagen en tangachtige grepen op haar buik.
De procedure, waarbij ook op de onderbuik kan worden geslagen om een miskraam op gang te brengen, wordt een massage genoemd.
“Ik voelde me schuldig, maar ik dacht dat het beter was dan nog een kind te krijgen dat alleen maar zal lijden omdat we geen eten hebben,” zei ze in een interview in een sloppenwijk aan de rand van Manilla.
Remy bloedde een week lang na haar sessie met de hilot, waarbij ze flauwviel van de pijn. Ze weigerde haar man haar naar het ziekenhuis te laten brengen vanwege de schande van wat ze had gedaan en omdat ze de medische rekeningen niet konden betalen.
“Ik heb gewoon tot God gebeden en om vergeving gevraagd,” zei ze.
Vóór haar abortus had Remy geen toegang tot kunstmatige gezinsplanning. Onder president Gloria Macapagal Arroyo, een vroom katholiek die vertrouwt op de steun van politiek machtige bisschoppen, bevordert de centrale regering natuurlijke gezinsplanningsmethoden zoals onthouding wanneer de vrouw ovuleert.
De armen, die de meerderheid van de bevolking vormen, vertrouwen grotendeels op de Amerikaanse overheidsinstelling USAID, de belangrijkste leverancier van voorbehoedsmiddelen in het land voor de afgelopen 30 jaar.
Maar USAID is begonnen met het afbouwen van leveringen en is van plan om de rest van zijn donatieprogramma in 2008 te beëindigen. Het agentschap heeft gezegd dat de geleidelijke stopzetting in overeenstemming is met het doel van Manilla om zelfvoorzienend te zijn op het gebied van gezinsplanning.
DESPERATE SITUATION
Officials zeggen dat de onwil van de centrale regering om verder te gaan waar USAID ophoudt, het aantal abortussen in het land zeker zal opdrijven, dat nu al twee keer zo hoog is als in West-Europa, waar abortussen legaal en gemakkelijk toegankelijk zijn.
“De voorraden (van voorbehoedsmiddelen) zijn reeds uitgeput in vele steden, zodat de situatie vrij wanhopig is,” zei Dr. Alberto Romualdez, een vroegere gezondheidssecretaris onder de afgezette President Joseph Estrada.
Katholieke geestelijken in de Filippijnen dringen er bij hun congregaties op aan om natuurlijke gezinsmethoden te gebruiken in plaats van de anticonceptiepil.
“De natuurlijke gezinsplanningsmethode is een goede optie, niet alleen een goede maar ook een effectieve,” vertelde pater Melvin Castro, uitvoerend secretaris van de bisschoppelijke commissie voor gezin en leven, aan Reuters.
Meer dan de helft van de vrouwen die op de Filippijnen een abortus hebben ondergaan, maakte geen gebruik van gezinsplanning en van degenen die dat wel deden, gebruikte driekwart natuurlijke methoden die door de regering worden bepleit, zoals ritme of terugtrekking, volgens een onderzoek door de in de VSgebaseerd. Guttmacher Institute.
Beide methoden hebben hoge mislukkingspercentages.
De bevolking, momenteel geschat op 89 miljoen, zal naar verwachting opzwellen tot 142 miljoen in 2040 en de snelle komst van nieuwe monden om te voeden is al belastend voor de krakende infrastructuur van het land en verstikt de inspanningen om de armoede te bestrijden.”
POLITIEZIRENS
Vrouwen die hun foetus aborteren op de Filippijnen riskeren een gevangenisstraf van maximaal zes jaar, terwijl iedereen die hulp biedt of assisteert een vergelijkbare straf riskeert, evenals het verlies van elke medische licentie.
Nauwelijks één op de vier vrouwen ondergaat een chirurgische ingreep volgens het Guttmacher Institute. De kosten van 4.000-15.000 peso, meestal in privéklinieken, gaan de portemonnee van de meeste vrouwen te boven.
Meer dan 30 procent slikt ofwel cytotec, een middel tegen maagzweren dat ze in de apotheek kunnen kopen, ofwel kruidenmengsels, die vaak in stalletjes voor de kerk worden verkocht.
Rond 20 procent slikt hormonale medicijnen, of aspirine, maar ook andere medicijnen en alcohol. Sommigen hongeren zichzelf uit of gooien zichzelf van de trap. De meeste vrouwen slagen er pas na meerdere pogingen in hun zwangerschap te beëindigen.
Onder de arme vrouwen die een abortus willen laten uitvoeren, krijgt meer dan 20 procent massages van hilots of brengt katheters in hun vagina in.
Een moeder van drie, die twee abortussen onderging, zei dat de aanraking van de piloot een kwelling was.
“Toen ze kneep, was het zo pijnlijk dat ik haar wilde schoppen. Ik beet in de deken. Ik wilde huilen, maar ik moest me inhouden,” zei de vrouw, die haar naam niet wilde geven. “De pijn was erger dan een bevalling.”
De tweede keer onderging ze een chirurgische ingreep in een achteraf gelegen kliniek zonder verdoving. “De kamer was zo dicht bij de straat dat ik auto’s en politiesirenes kon horen,” zei ze. “Ik was bang dat ik met mijn benen wijd gearresteerd zou worden.”
Dr Junice Melgar, uitvoerend directeur van Likhaan, een organisatie voor vrouwengezondheid, zei dat een gebrek aan informatie over kunstmatige anticonceptie en mythes over de bijwerkingen ervan sommige arme mensen ervan weerhielden om ze te gebruiken.
“Er is veel angst onder de vrouwen,” zei ze. “
Onwetendheid en geruchten, soms verspreid door pro-life groepen en leden van de geestelijkheid, hebben sommige Filippino’s doen geloven dat de anticonceptiepil is gemaakt van placenta en dat de tabletten zich ophopen in de buik en kanker veroorzaken.
FEEL THE PAIN
Hoewel abortus op de Filippijnen zelden in het openbaar wordt besproken, worden jaarlijks bijna 80.000 vrouwen in ziekenhuizen behandeld voor complicaties van abortus provocatus, zo blijkt uit gezondheidsrapporten.
Velen worden ruw behandeld door verpleegsters en artsen die verafschuwen wat ze hebben gedaan. Pijnstillers worden soms achtergehouden. Naar schatting sterven jaarlijks minstens 800 vrouwen aan complicaties.
“Artsen vinden dat vrouwen de pijn moeten voelen, zodat ze het zich herinneren en het niet nog eens doen,” zei Melgar.
Vrouwen die een miskraam hebben gehad, worden soms op dezelfde manier mishandeld, omdat ze ervan worden verdacht de miskraam te hebben veroorzaakt.
Gemma Apelado, een moeder van één kind, zei dat dokters haar de hele nacht lieten bloeden toen ze naar een ziekenhuis in Tondo, een arme wijk van Manilla, ging nadat ze na vier maanden een miskraam had gehad.
“Ze stonden allemaal om me heen en zeiden dat ik iets had genomen om een abortus op te wekken,” zei ze. “Ze zeiden dat ik geen geweten had.”
Minda, de pilote, zegt dat haar geweten haar parten begint te spelen. De moeder van negen kinderen dient pillen toe om abortus op te wekken en gebruikt zware slagen om de foetus naar beneden te duwen.
“Ik maak me zorgen over karma,” zei ze. “Maar ik heb ook medelijden met degenen die een abortus moeten ondergaan”.