Zoek accismus op in Wiktionary, het vrije woordenboek.
Accismus is een geveinsde weigering van iets waarnaar ernstig wordt verlangd.
De Encyclopædia Britannica uit 1823 schrijft dat accismus soms als een deugd, soms als een ondeugd kan worden beschouwd.
De Latijnse term komt van het Griekse woord is “ἀκκισμός”, dat volgens de Britannica “verondersteld werd te zijn gevormd uit Acco (Grieks: Akko), de naam van een dwaze oude vrouw, die in de oudheid beroemd was om een aanstellerij van deze soort.” (Een Lexicon manuale Graeco-Latinum et Latino-Graecum uit 1806 is het eens met deze afleiding. Een Lexicon Graeco-Latinum uit 1820 associeert Acco echter met ijdele bezigheid, b.v. kletsen met andere vrouwen of in een spiegel kijken, vandaar de Griekse muntsoorten Ακκιζειν / Ακκους).
Meer in het bijzonder, in de retorica, is accismus een stijlfiguur, een figuur van weerlegging, is een type van ironie.