Accommodatieve insufficiëntie

Accommodatieve insufficiëntie (AI) is het onvermogen van het oog om goed scherp te stellen op een voorwerp.

Accommodatieve insufficiëntie is een sensomotorische afwijking van het visuele systeem die wordt gekenmerkt door een onvermogen om scherp te stellen of scherp te blijven stellen van dichtbij, klinisch gedemonstreerd door een onvoldoende amplitude van accommodatie op basis van op leeftijd verwachte normen. De American Optometric Association definieert accommoderende insufficiëntie als een afwijking waarbij de accommodatieamplitude lager is dan verwacht voor de leeftijd van de patiënt en niet te wijten is aan sclerose van de kristallijne lens. De symptomen beginnen bijna gelijktijdig met een toename van het werk dichtbij. Het onvermogen om scherp te stellen op doelen dichtbij of om gedurende een bepaalde tijd helder te blijven zien, diplopie, asthenopie, en leesproblemen met hoofdpijn zijn de meest voorkomende klachten van patiënten.

Scheiman et al vonden in een onderzoek dat 2.023 pediatrische patiënten omvatte, dat 19,7% leed aan een binoculaire of accommoderende stoornis. Dit werd verder uitgesplitst in convergentie-overschot (7,1%), convergentie-insufficiëntie (4,6%), accommoderende insufficiëntie (2%) en accommoderende overmaat (1,8%).

Typisch zijn er een paar verschillende oorzaken van accommoderende insufficiëntie. Kinderen die een slechte algemene gezondheid hebben gehad en ziek zijn geweest, zoals een zware griep, klierkoorts of chronische vermoeidheid, kunnen een zwakke focus ontwikkelen. Het kan ook een bijwerking zijn van sommige medicijnen of visuele stress. Kinderen die geen goed scherpstelvermogen kunnen ontwikkelen, zijn vatbaar voor accommodatieve insufficiëntie.

Accommodatieve insufficiëntie en convergentie-insufficiëntie

Accommodatieve insufficiëntie komt vaak voor bij mensen met convergentie-insufficiëntie. Een goed begrip van het nauwe verband tussen accommoderende functie en convergentie is belangrijk. Wanneer patiënten accommoderen, treedt convergentie op, en wanneer zij convergeren accommoderen zij ook. Deze relatie kan worden gekwantificeerd door respectievelijk de AC/A (Accommoderende Convergentie/Accommodatie) en CA/C (Accommoderende Convergentie/Convergentie) ratio’s. Accommodatieve en convergentie insufficiëntie treden meestal gelijktijdig op, waarschijnlijk als gevolg van een neurologisch verband. Het is aangetoond dat de graad van co-morbiditeit toeneemt met de ernst van de convergentie insufficiëntie.

Common Symptomen van Accommodatieve Insufficiëntie

Symptomen van Accommodatieve Insufficiëntie beginnen bijna gelijktijdig met een toename van de werkbehoefte in de buurt. Het komt vaak voor als schoolgaande kinderen meer bureauwerk krijgen en als de lettergrootte op werkbladen en in tekstboeken kleiner wordt. Veel ouders merken op dat de hoeveelheid werk dichtbij dat kinderen dagelijks verrichten vertienvoudigd is ten opzichte van toen de ouders jong waren. Van leerlingen wordt verwacht dat zij meer naburig werk maken en op een veeleisender niveau dan ooit tevoren. Onderzoek heeft aangetoond dat sommige kinderen, vooral onder de leeftijd van 8 jaar, vaak geen symptomen van Accommodatieve Insufficiëntie melden.

• bewegingsziekte
• moeilijkheden met lezen
• dubbelzien
• gebrek aan concentratie
• vermoeidheid
• hoofdpijn
• Wazig zicht
• Schuivende pagina’s tijdens het lezen

Het is bekend dat de symptomen van accommodatieve insufficiëntie bestaan uit wazig zicht, vermoeidheid, hoofdpijn, reisziekte, dubbelzien, en gebrek aan concentratie. Accommoderende insufficiëntie wordt het vaakst gedetecteerd bij kinderen op schoolleeftijd. Dit is wanneer het duidelijk wordt dat een kind moeite heeft zich te concentreren op bepaalde taken, zoals lezen, schrijven of kopiëren van het schoolbord. Accommoderende insufficiëntie wordt echter vaak verward met een leerstoornis of aandachtstekortstoornis, terwijl het in feite een visusstoornis is die het kind problemen bezorgt. Slechte schoolprestaties kunnen dan weer een ander waarschuwingssignaal zijn.

Accommodatieve insufficiëntie bij kinderen kan verkeerd worden gediagnosticeerd als ADHD/ADD of leerstoornis. Er is ook vastgesteld dat de accommodatie aanzienlijk kan worden gewijzigd door medicijnen zoals Adderall, Ritalin, Concerta en Dexedrine. Daarom is het van het grootste belang voor het algehele binoculaire gezichtsvermogen van de persoon om gezien te worden door een ontwikkelingsoptometrist.

Er zijn ook verschillende systemische bevindingen geassocieerd met accommoderende disfunctie. Deze kunnen bestaan uit neurasthenie (een aandoening die wordt gekenmerkt door algemene lusteloosheid, prikkelbaarheid, gebrek aan concentratie, bezorgdheid en hypochondrie), emotionele factoren, toxische aandoeningen, cariës of infectie van het gebit, evenals endocriene stoornissen, bloedarmoede en hypertensie.

Behandeling van accomodatieve insufficiëntie

Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor accomodatieve insufficiëntie, waaronder pluslenzen voor dichtbij en optometrische visustherapie.

Een kinderoptometrist moet worden geraadpleegd als accomodatieve insufficiëntie bij een kind wordt vermoed, om de juiste behandelingsroute te bepalen. Het kan zijn dat een kind gewoon een leesbril moet gaan dragen, of dat de arts het nodig vindt dat het kind een visustherapie ondergaat. Dit is bedoeld om de hersenen de juiste signalen voor het scherpstellen te leren.

Accommodatieve insufficiëntie kan voor kinderen een uiterst frustrerende aandoening zijn om mee om te gaan, vooral als het gaat om het scherpstellen in de klas en op schoolwerk.

• https://cdn.ymaws.com/www.covd.org/resource/resmgr/ovd39-1/35-40accommodativeinsufficie.pdf

• https://www.fourseasonseyes.com/vision-therapy-minnetonka/accommodative-insufficiency-in-children/

• Marran LF, De Land PN, Nguyen AL. Original Article, Accommodative Insufficiency Is the Primary Source of Symptoms in Children Diagnosed With Convergence Insufficiency: Optom Vis Sci: May 2006;83(5):E281-E289.
• AOA Optometric Clinical Practice Guideline; Care of the Patient with Accommodative and Vergence Dysfunction, 1998.
• Daum KM. Accommodatieve Insufficiëntie. Am J Optom Physiol Opt 1983;60(5):352-359.
• Sterner B, Gellerstedt M, Sjo A. Accommodation and the relationship to subjective symptoms with near work for young school children. Ophthal Physiol Opt. 2006 26(2): 148-155.
• Clinical Management of Binocular Vision: Heterophoric, Accommodative, and Eye Movement Disorders; Scheiman M, Wick B(Eds); Lippincott Williams & Wilkins, 2002.
• Scheiman M, Gallaway M, Ciner E, et al. Prevalentie van visuele anomalieën en oculaire pathologieën in een klinische pediatrische populatie. J Am Optom Assoc. 67(4): 193-201.
• Lara F, Cacho P, Garcia A, Megias R. Algemene binoculaire stoornissen: prevalentie in een klinische populatie. Ophthalmic Physiol Optom. 2001 Jan;21(1):70-4.
• Scheiman M, Mitchell GL, Cotter S, Rouse M, Borsting E, Kulp M, Cooper J, London R. Correspondentie, Accommodatieve Insufficiëntie is de primaire bron van symptomen bij kinderen gediagnosticeerd met Convergentie Insufficiëntie. Optom Vis Sci 2006;83(11):857-859.
• Kunimoto DY, Kanitkar KD, Makar MS. eds The Will’s Eye Manual; Lippincott Williams and Wilkins, 2004.
• Borsting E, Rouse M, Chu R. Measuring ADHD behaviors in children with symptomatic accommodative dysfunction or convergence insufficiency: a preliminary study. Optometrie. 2005;76(10):588-92.
• Abdi S, Rydberg A. Astehnopia bij schoolkinderen, Orthoptische en Ophthalmologische bevindingen en behandeling. Documenta Ophthalmologica 2005;111:65-72.
• Granet D, Gomi C, Ventura R, Miller-Scholte A. The Relationship between Convergence Insufficiency and ADHD. Strabismus 2005;13:163-168.
• Kowalski PM, Wang Y, Owens RE, Bolden J, Smith JB, Hyman L. Adaptability of myopic children to progressive addition lenses with a modified fitting protocol in the Correction of Myopia Evaluation Trial(COMET). Optom Vis Sci. 2005 Apr;82(4);328-337.

Accommodatieve Insufficiëntie – Info