Los Angeles-Angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers mogen dan wel op grote schaal worden voorgeschreven voor de eerste behandeling van extreem hoge bloeddruk, maar een nieuwe studie suggereert dat dit niet betekent dat deze klasse geneesmiddelen de beste keuze is.
Een studie in The Lancet geeft informatie over de relatieve veiligheid en effectiviteit van verschillende hypertensiemedicijnen om apothekers en andere zorgverleners te helpen de beste behandelingsbeslissingen te nemen.
Bijna 5 miljoen patiënten waren betrokken bij de studie geleid door UCLA-onderzoekers. De auteurs wijzen erop dat ACE-remmers, de meest populaire eerstelijnsbehandeling voor hypertensie, niet zo effectief zijn en meer bijwerkingen veroorzaken in vergelijking met thiazidediuretica. De studie toonde aan dat patiënten die thiazidediuretica voorgeschreven kregen 15% minder cardiovasculaire voorvallen hadden dan patiënten die ACE-remmers voorgeschreven kregen en suggereerde dat ongeveer 3.100 belangrijke cardiovasculaire voorvallen hadden kunnen worden vermeden als patiënten die voor het eerst een behandeling kregen thiaziden hadden gekregen in plaats van ACE-remmers.
“Onzekerheid blijft bestaan over de optimale monotherapie voor hypertensie, met de huidige richtlijnen die elk primair middel aanbevelen uit de eerstelijns geneesmiddelenklassen thiazide of thiazide-achtige diuretica, angiotensine-converterende enzymremmers, angiotensinereceptorblokkers, dihydropyridine calciumkanaalblokkers, en niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkers, bij afwezigheid van comorbide indicaties,” schrijven de onderzoekers, eraan toevoegend dat gerandomiseerde studies de keuze niet verder hebben verfijnd.
Het onderzoeksteam ontwikkelde een uitgebreid kader voor real-world evidence dat vergelijkende effectiviteits- en veiligheidsevaluatie mogelijk maakt voor vele geneesmiddelen en uitkomsten van observationele gegevens die miljoenen patiënten omvatten, terwijl inherente bias tot een minimum wordt beperkt. Dat kader werd vervolgens gebruikt voor een systematisch, grootschalig onderzoek om de relatieve risico’s te schatten van drie primaire uitkomsten – acuut myocardinfarct, ziekenhuisopname voor hartfalen en beroerte – evenals zes secundaire effectiviteits- en 46 veiligheidsuitkomsten, waarbij alle eerstelijnsklassen werden vergeleken. Ter vergelijking werd gebruik gemaakt van een wereldwijd netwerk van zes administratieve claims en drie databases met elektronische patiëntendossiers.
De resulterende schattingen toonden over het algemeen geen verschillen in effectiviteit tussen de klassen. De uitzondering was echter dat thiazide of thiazide-achtige diuretica een betere primaire effectiviteit vertoonden dan ACE-remmers in termen van risico’s voor acuut myocardinfarct (hazard ratio 0,84; 95% CI, 0,75-0,95), ziekenhuisopname voor hartfalen (HR 0,83; 95% CI, 0,74-0,95), en risico op beroerte (HR 0,83; 95% CI, 0,74-0,95) tijdens de eerste behandeling.
“Veiligheidsprofielen gaven ook de voorkeur aan thiazide of thiazide-achtige diuretica boven angiotensine-converterende enzymremmers,” merken de auteurs op. “De niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkers waren significant inferieur aan de andere vier klassen.”
“Dit is een opmerkelijke, massale, multinationale studie die inzichten heeft opgeleverd die patiënten kunnen informeren bij hun keuzes over de behandeling van hypertensie,” zei coauteur Harlan Krumholz, MD, SM, van de Yale School of Medicine. “Wat onderscheidend is, is niet alleen de omvang, maar ook de geavanceerde methoden die de betrouwbaarheid van de resultaten optimaliseren.”
Onderzoekers schatten dat hun gebruik van big data patronen onthulde die anders 22.000 typische observationele studies zouden hebben gekost om te detecteren.
” Klik hier om terug te keren naar Weekly News Update.