Priyanka Debta*
Departement van Orale Pathologie en Microbiologie, IDS Siksha O Anusandhan University, Odisha, India
*Corresponderende Auteur: Priyanka Debta
Departement van Orale Pathologie en Microbiologie
IDS Siksha ‘O’ Anusandhan University
Odisha, India
Tel: +916742350635
Fax: +916742350642
E-mail:
Received date: April 20, 2016; Accepted date: June 21, 2016; Published date: June 28, 2016
Citation: Debta P. (2016) Abnormale Cellen Proliferatie. Adv Cancer Prev. 1:109. doi: 10.4172/2472-0429.1000109
Copyright: © 2016 Debta P. Dit is een open-access artikel verspreid onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie in elk medium toestaat, mits de oorspronkelijke auteur en bron worden gecrediteerd.
Bezoek voor meer verwante artikelen Advances in Cancer Prevention
Keywords
Anormale cellen; Stromale cellen
Anormale celgroei
Een neoplasma is een abnormale weefselmassa, waarvan de groei groter is dan en niet gecoördineerd is met die van de normale weefsels en op dezelfde buitensporige wijze voortduurt na beëindiging van de prikkels die de verandering hebben opgeroepen. Wij weten dat het voortbestaan van tumoren, zelfs na het wegvallen van de uitlokkende prikkel, het gevolg is van overerfbare genetische veranderingen die worden doorgegeven aan de nakomelingen van de tumorcellen. Deze genetische veranderingen maken een excessieve en ongereguleerde proliferatie mogelijk die autonoom wordt (onafhankelijk van fysiologische groeistimuli), hoewel tumoren voor hun voeding en bloedvoorziening over het algemeen afhankelijk blijven van de gastheer. De gehele celpopulatie binnen een tumor ontstaat uit één enkele cel die genetische veranderingen heeft ondergaan en daarom wordt van tumoren gezegd dat zij klonaal zijn. Histologisch abnormale celgroei zien we zowel in de epitheelcellen als in de stromale cellen. In het carcinoom (abnormale epitheliale celproliferatie) zien we veel veranderingen op architecturaal en cellulair niveau. Wat het cellulaire niveau betreft, zien we microscopisch het cellulaire pleomorfisme (anisocytose), verandering in de verhouding kern/cytoplasma, nucleair hyperchromatisme, prominente nucleoli, verhoogde mitose, samen met abnormale mitose en dyskeratose. In sarcoom bijvoorbeeld zien we bij fibrosarcoom de bijzondere rangschikking van atypische fibroblastcellen in de vorm van de fascikels die klassiek een haring-botpatroon vormen. Osteosarcoom vertoont een atypische proliferatie van osteoblastcellen. Liposarcomen vertonen histologisch drie grote types: een atypische lipomateuze tumor, een myxoïde liposarcoom en een pleomorf liposarcoom. Angiosarcoom is een zeldzame maligniteit van vasculair endotheel, gekenmerkt door proliferatie van de hyperchromatische en atypische endotheelcellen. Kaposi-sarcoom is een ongewoon vasculair neoplasma, dat drie stadia vertoont, het eerste is het maculaire stadium waarin de proliferatie van miniatuurvaatjes optreedt, het tweede is het plaque-stadium waarin verdere proliferatie van deze vasculaire kanalen optreedt, samen met de ontwikkeling van een aanzienlijke spindelcelcomponent. In het nodulaire stadium nemen de spindelcellen toe om een nodulaire tumorachtige massa te vormen. Het leiomyosarcoom is een kwaadaardig neoplasma van gladde spieren dat gekenmerkt wordt door fasciculi van spoelvormige cellen. Immunohistochemische analyse toont gewoonlijk de aanwezigheid van desmine, spier-specifieke actine (HHF 35), gladde spiermyosine (SMMS) en gladde spieractine. Rhabdomyosarcoom is een kwaadaardig neoplasma dat wordt gekenmerkt door skeletspierdifferentiatie. Lymfoom is een van de maligniteiten die de proliferatie van atypische lymfocytencellen vertoont. Hodgkin-lymfoom vertoont de aanwezigheid van Reed-sternbergcellen. Hierboven hebben wij dus in het kort de abnormale celproliferatie besproken, waarbij de epitheliale en verschillende soorten stromale cellen betrokken zijn, wat kan helpen bij de diagnose van een bepaalde pathologie. Bij vele vormen van maligniteit, met name de lymfomen, zijn de therapeutische reacties en de overlevingspercentages gedurende 5 jaar thans sterk verbeterd. Een groter deel van de kankers wordt vandaag genezen of gestopt dan ooit tevoren. Het aanpakken van de kankercellen door target therapie is een van de nieuwe hoop in de behandeling van kanker.