Want honkbalfans herinneren zich allemaal nog wel waar Babe Ruth zijn legendarische carrière begon, maar minder weten misschien nog dat hij in dezelfde stad eindigde. Na een opmars bij de Red Sox, voorafgaand aan zijn beruchte verkoop aan de Yankees, ging Ruth in 1935 met pensioen in een vergeetbaar half seizoen bij de Boston Braves.
De vreemde aanblik van Ruth in een Braves-trui bleek uiteindelijk niet veel meer dan een blijvend beeld van een ster die het een jaar te lang volhield. Zijn doel bij de Braves was meer geboren uit commerciële waarde dan uit een realistische verwachting van prestaties op het veld (team eigenaar Emil Fuchs zag Ruth als een middel om het team uit het bankroet te houden). En toen Ruth 40 jaar oud was, werd hij gehinderd door blessures die nog verergerd werden door zijn ongezonde levensstijl.
Nog één middag in Pittsburgh zette Ruth de klok terug. Op 25 mei 1935 gaf de oorspronkelijke homeruns-koning van het honkbal zijn fans nog een laatste show.
Ruth, die op 711 homeruns in zijn carrière stond, sloeg er drie in één dag en sloeg 4-4 met 6 RBI’s. Het Boston Globe-verslag van die dag beschreef zijn “wonderbaarlijke homeruns”:
Twee keer ruimde hij het speelveld met homeruns die op dezelfde manier door gewone sluggers werden gemaakt. De derde keer, in de zevende inning, ving hij een van Guy Bush’s langzame curves en met één machtige zwaai stuurde hij de bal het speelveld uit, 50 voet over de tribune in het rechtsveld, de eerste keer dat de bal ooit op die plaats uit het park werd geslagen.
De recordhomerun run bleek de laatste uit zijn carrière te zijn. Toch bracht het zelfs de fans in vervoering, zoals de Pittsburgh Press opmerkte:
Pirate-spelers stonden in hun spoor om de vlucht van de bal te bekijken. Het was helemaal een homerun en toen de bal achter de tribunes verdween, klonk er een machtig gebrul van de 10.000 toeschouwers.
Terecht, gezien de ultieme prestaties van de ploeg in de loop van het seizoen, was Ruths geweldige slagpartij niet genoeg om de Braves naar de overwinning te dragen. De Pirates zegevierden nog steeds, 11-7. En Ruth’s aanhoudende blessures, in combinatie met een groeiende vijandigheid tegen Fuchs, leidden ertoe dat hij bijna een week later met pensioen ging. De Braves zouden het seizoen eindigen met 38-115, en vestigden daarmee het record voor laagste winstpercentage in de geschiedenis van de National League.
Hier zijn beelden van Ruth tijdens zijn laatste seizoen als lid van de Braves uit de voorjaarstraining in 1935: