***BEL = bovennatuurlijke bezieling…
Van oudsher is er in mythen en legenden een verband tussen de bel, water en geesten. Water werd gezien als het element dat de wereld van de levenden en de wereld van de doden met elkaar verbond. Geesten konden contact maken via het water en het idee van geesten die uit de zee kwamen zou niet vreemd hebben geleken. Men geloofde ook dat de geesten van mensen die plotseling of gewelddadig waren gestorven, of die geen behoorlijke begrafenis hadden gehad, geen rust zouden vinden en op aarde zouden ronddwalen. Dit gold ook voor de vele zeelieden die in stormachtige zeeën verdronken; hun lichamen werden vaak nooit gevonden.
Dit kan zijn voortgekomen uit hun gebruik in het echte leven, om te luiden voor goede of slechte tijden. Klokken werden gebruikt bij vieringen zoals bruiloften of om mensen tot bidden op te roepen. Vanaf de Keltische tijd werd gedacht dat ze magie bevatten. De Keltische priesters gooiden klokken in rivieren, beken of bronnen om kwade geesten te verdrijven en het water zuiver te maken. Door de geschiedenis heen zijn klokken ook gebruikt om goed of slecht nieuws te verkondigen. De klokken werden geluid bij begrafenissen of als waarschuwing voor indringers of oorlog. Ze werden zelfs geluid in tijden van pest, om de mensen te vertellen dat ze hun doden naar buiten moesten brengen. Er zijn veel verhalen over spookachtige klokken die op zee of in de buurt van de zee worden gehoord en die bijna altijd een teken van ongeluk zijn of een waarschuwing voor een storm of ramp.
Bellen worden in zeer uiteenlopende contexten gebruikt. U associeert klokken waarschijnlijk met religieuze activiteiten, en terecht, want ze zijn vaak gewijd aan een spiritueel doel. Hoewel sommige klokken slechts decoratief zijn of een weldadige praktische functie hebben, gaan hun uiterlijk en gebruik meestal gepaard met afgoderij en magische betoveringen. De waarde van deze studie is dat zij u helpt de invloeden van de vertrouwde wereld om u heen juist te interpreteren. Van klokken, klokkenspelen, cimbalen en gongs wordt algemeen gezegd dat zij geluk brengen en vaak worden zij gebruikt om boze geesten af te weren. Zou het luiden van klokken werkelijk spirituele kracht kunnen uitoefenen en bovennatuurlijke invloed kunnen uitoefenen op het natuurlijke domein?
De spirituele betekenis van een klok komt van de toehoorder van de klok, en niet van de klok zelf. Een voorbeeld hiervan zijn de klokken die op zondagmorgen en andere tijden van de week worden geluid. Voor sommigen zijn de klokken een oproep tot gebed, en soms is voor sommige mensen een klok op een bepaald tijdstip een oproep tot een specifiek gebed. Voor anderen die dezelfde geluiden horen, geven de klokken gewoon het tijdstip van de dag aan, en voor weer anderen zijn ze soms niet meer dan een last die moet worden verdragen.
“Klokken zijn GEOGRAFISCH wijdverspreid en bezitten gewoonlijk een duidelijk omschreven culturele status. Ze zijn omgeven door legenden en er wordt veel geloofd in hun speciale krachten om regen op te wekken of stormwolken op te lossen; om demonen te dwarsbomen wanneer ze als amulet worden gedragen of wanneer ze op dieren, gebouwen of vervoermiddelen worden geplaatst; of om vervloekingen op te roepen en spreuken op te heffen. Het concept van hun zuiverende werking is oud, evenals hun gebruik in rituelen, vooral in de godsdiensten van Oost- en Zuid-Azië. Chinezen luidden klokken om rechtstreeks met geesten te communiceren. In Oost-Azië wordt de vervagende toon van de klok als spiritueel belangrijk beschouwd. In het Russisch-orthodoxe geloof richtten klokken zich rechtstreeks tot de godheid – daarom werden door beide volkeren grote klokken gegoten om meer gezag te verlenen.
De klokken worden gewijd voordat ze liturgisch worden gebruikt. Klokken symboliseren het paradijs en de stem van God. Een van de meest elementaire en wijdverbreide toepassingen van klokken is het geven van signalen – het markeren van belangrijke rituele momenten, het oproepen tot aanbidding, het luiden van de uren, het aankondigen van gebeurtenissen, het vieren van vreugde, het waarschuwen en het bewenen van rouw. Overal ter wereld vindt men het luiden van vee en paarden. “In de volksmagie wordt messing gebruikt om heksen en boze geesten af te weren. De bescherming zou vergelijkbaar zijn met die van ijzer. Het wordt gebruikt om verschillende soorten amuletten te maken. Messing belletjes worden om de hals van paarden, koeien en andere dieren gehangen om hen te beschermen tegen het boze oog.” De Hebreeën droegen halve manen om het boze oog af te weren en zij bevestigden bellen aan hun kleding om boze geesten af te weren.
In de Middeleeuwen geloofde men dat de bovennatuurlijke wereld zeer reëel en dichtbij was. Bijgelovigen verlangden naar speciale beschermende krachten en kenden die toe aan bepaalde voorwerpen, waaronder klokken. De Kerk zelf keurde het gebruik van klokken goed om boze geesten af te schrikken en dit zorgde voor het voortbestaan en de ontwikkeling ervan. Klokken werden eigenlijk gedoopt, en eenmaal gedoopt hadden ze de kracht om kwade spreuken en geesten af te weren. Typisch voor dit geloof was het gebruik van de dodenbel, die voor de pas overledene werd geluid om boze geesten ervan te weerhouden het lichaam aan te tasten.
De dodenklok werd dus oorspronkelijk om twee redenen geluid:
** Ten eerste om de christenen te vragen te bidden voor de ziel die net was heengegaan;** Ten tweede om de boze geesten te verdrijven die aan de voet van het bed en in het huis stonden, klaar om hun prooi te grijpen, of in ieder geval om de ziel te molesteren en angst aan te jagen tijdens haar reis; maar door het luiden van de klok werden de boze geesten, die bang zijn voor het geluid van klokken, op afstand gehouden, en kreeg de ziel, als een opgejaagde haas, de voorsprong.”
Passerende klok – De naam die wordt gegeven aan de klok die in de kerk wordt geluid wanneer iemand bijna dood is; er wordt gezegd dat de klok de boze geesten afschrikt die klaar staan om de ziel mee te nemen wanneer deze uit het lichaam gaat. In de Middeleeuwen werden soms klokken geluid om heksen te vernietigen, omdat men dacht dat het geluid van klokken hen van hun nachtelijke vlucht afhield en hun duivelse magie ondoeltreffend maakte. Het luiden van klokken wordt ook geassocieerd met begrafenissen, zodat klokkengelui werd verondersteld de dood te voorspellen. Het rinkelen van een wijnglas was zo’n geluid, en moest worden gestopt voordat de galm ervan ophield. Scheepsbellen vielen niet onder dit bijgeloof, omdat zij de tijd en de wisseling van de wacht aangaven. Maar als ze uit zichzelf luidden, zoals tijdens een storm, zou iemand sterven.
Tonen hebben een genezende werking op ons lichaam, kalmeren onze geest en wekken onze geest op. De resonantie en vibratie van geluid laat stress en emotionele blokkades in het lichaam los en kalmeert de geest. Het kalmeren van de geest verruimt het bewustzijn en de verbinding met de geest. Windklokkenspel helpt dus de verbinding tussen geest, lichaam en ziel te versterken en geeft ons een gevoel van vrede en welzijn.
Een klok is een instrument om de tijd te meten, aan te geven en bij te houden. Het woord “klok” is uiteindelijk afgeleid van de Keltische woorden Clagan en Clocca, wat “klok” betekent. Voor horlogemakers en andere specialisten betekent de term “klok” nog steeds uitsluitend een apparaat met een slagwerkmechanisme om tijdsintervallen akoestisch aan te kondigen door het luiden van een klok, een klokkenspel of een gong.
In de Middeleeuwen werd echter van leden van religieuze ordes verwacht dat zij op bepaalde tijden baden. Het niet in stand houden van godvruchtige gewoonten door bewolking of wisselende vlammen was niet aanvaardbaar. De monniken en nonnen werden door een klok tot het gebed opgeroepen. Spoedig realiseerde iemand zich dat het uitgebreide astronomische model niet nodig was; een systeem van het slaan van het uur met een reeks ringen van de klok was voldoende. Enige tijd daarna voegde men een wijzerplaat toe om de uren met een wijzer (hand) aan te geven. Een soortgelijke wijzer voor de minuten was pas nodig toen de nauwkeurigheid van klokken sterk verbeterde. Hoewel de eerste klokken werden geïnstalleerd voor religieus gebruik, begonnen de mensen binnen enkele jaren de tijd bij te houden met de uren, omdat het luiden van de klok vaak overal in het dorp te horen was of de wijzerplaat te zien was.
De Agogo/ Gankogui bestaat uit twee conisch gevormde flensklokken van verschillende grootte die aan de toppen met elkaar zijn verbonden. Elke bel is gemaakt van twee gebogen stukken plaatijzer met een uitgesproken taps toelopend verloop, zodat, wanneer de randen aan elkaar worden gelast, een diepe kegelvormige ketel ontstaat. De grootste Bell is ongeveer twee keer zo lang als de kleinere. De top van elke bel is gelast aan het uitlopende uiteinde van een langwerpig stuk ijzer dat dient als handvat van de bel. Een houten stok wordt gebruikt om op de randen van de klokken te slaan, die het meest energetisch trillen wanneer de klokken worden bespeeld. De Agogo/Gankogui speler houdt het handvat van de bel in één hand met de bellen naar boven of naar beneden gericht. De houten klopper die wordt gebruikt om de klokken bij de randen aan te slaan, wordt in de andere hand van de speler gehouden. Elke klok produceert één basistoonhoogte, en de grootste klok heeft een merkbaar lagere toonhoogte dan de kleinere. Een zittende speler kan, wanneer hij de grote klok naar beneden gericht houdt, deze niet alleen op vol volume laten rinkelen, maar ook tegen zijn dij drukken om subtiele klankeffecten te verkrijgen.
De Agogo/Gankogui wordt soms aangeduid als Ga-Kpe-Vi “gesmeed ijzer dat een kind draagt”. De grotere klok wordt beschouwd als de ouder van de kleinere. De grotere klok van de Agogo/Gankogui is ongeveer een octaaf (Tin) lager gestemd dan de kleinere (Go) – De persoon die Agogo/Gankogui speelt moet een uitstekende tijd hebben en niet snel afgeleid worden.
De Atoke/Apitua-bel, ook bekend als bananenbel, komt veel voor in heel West-Afrika. Hij is gemaakt van handgesmeed ijzer en lijkt op een klein bootje of, zoals de andere naam doet vermoeden, een banaan. De bel wordt in de palm van een hand gehouden en het geluid wordt voortgebracht door er met een metalen stokje op te slaan. Denk aan de kenmerken die met Bells worden geassocieerd. Ze werden gewoonlijk geassocieerd met het overbrengen van berichten door de lucht en over afstanden. Het zuiveren van de lucht…het veranderen van de frequentie in de lucht…duidelijke boodschappen zoals geassocieerd met het profetische…dit zijn de belangrijkste waarmee ik me verbind als het gaat om klokken.
In onze droom kunnen we klokken zien, of ze horen of allebei. Klokken zijn belangrijk voor veel religies en culturen over de hele wereld. Ze kunnen diep en galmend zijn, licht en vreugdevol, droevig of feestelijk. Klokken zien of horen we niet meer zo vaak als in vorige generaties, maar hun symbolische betekenis heeft nog steeds een diepe zeggingskracht op velen van ons. En hoewel we misschien niet zo vaak echte klokken zien in ons dagelijks leven, hebben we nog steeds meer abstracte klokken om ons heen in vele vormen – deurbellen, de “beltonen” op onze telefoons, de wekker enzovoort.
De betekenis van een klok in een droom… Klokken roepen ons op tot gebed, dus in een droom kunnen ze een spirituele roeping symboliseren, of zelfs een speciale boodschap die we op het punt staan te ontvangen. Klokken worden gebruikt door stadsomroepers om belangrijke gebeurtenissen aan te kondigen, dus in een droom kunnen we Klokken horen wanneer ons onderbewustzijn probeert ervoor te zorgen dat we aandacht schenken aan een belangrijk stuk informatie dat het probeert door te geven.
Klokken op hun feestelijkst signaleren het einde van een oorlog, de hoogste van heilige dagen of een bruiloft. Dromen van zulke vreugdevolle klokken als deze is een prachtig teken van een uitzonderlijke en gezegende overgang. Het kan een einde zijn van waarschuwende delen van onze eigen persoonlijkheid, een teken dat wij diepgewortelde interne conflicten met elkaar verzoenen. Dromen over zulke feestelijke Klokken kan een heilige vereniging betekenen, een samensmelten van onze tegengestelde mannelijke en vrouwelijke kanten. Deze dromen kunnen ons herinneren aan het allerbeste waar het in het leven om gaat. Klokken kunnen vreugdevol zijn, feestelijk of zelfs heilig. Maar klokken kunnen ook waarschuwingen zijn, een oproep tot actie, een roep om hulp of een symbool van overlijden. Klokken helpen te communiceren tussen de wereld van de materie en de wereld van de geest. Als we dromen van klokken doen we er goed aan hun boodschap in acht te nemen, wat die ook moge zijn. Het luiden van een klok of klokken kan betekenen dat een boodschap wordt overgebracht. Bijvoorbeeld, het luiden van een schoolbel geeft aan dat de klas begint of eindigt. Het luiden van kerkklokken geeft aan dat er een belangrijke gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Het luiden van een delicate klok of klokkenspel kan betekenen dat er een boodschap is waar u aandacht aan moet schenken, hetzij in de droom of in het echte leven.
In de samenleving en cultuur over de hele wereld hebben klokken een veelheid van betekenissen en doeleinden. Klokken symboliseren het begin en het einde. De klokken luiden op bruiloften, begrafenissen en bij het begin van boksrondes. Kerkklokken verzamelen mensen door ze op te roepen naar de kerk of evenementen te komen. Klokken kondigen aan dat er iemand aan de deur of aan de telefoon is en waarschuwen ons om de spoorweg niet over te steken. Het tinkelen van klokken in de wind kan ons ontspannen en ons helpen de snelheid van de wind te raden. Klokken hebben zelfs de macht om ons te vertellen wat we moeten doen! Wekkers zeggen ons wakker te worden en schoolbellen zeggen ons naar de les te gaan.
