De betekenis van Getallen: Het getal 120
Het getal 120 kan symbool staan voor een goddelijk vastgestelde tijd van wachten. Nadat God had gezien hoe zondig en toegewijd aan het kwaad de mens was geworden na de hof van Eden, bepaalde hij dat er een periode van honderdtwintig jaar zou worden gegeven voor berouw en dat daarna het water van de zondvloed zou komen (Genesis 6:1 – 3).
De betekenis van het getal 120 wordt gezien in zijn Exodus rol toen Israël de Egyptische slavernij verliet. De Schrift vermeldt dat de Israëlieten die Egypte verlieten 600.000 man hadden (Exodus 12:37). Toen de Egyptenaren hoorden dat hun vroegere slaven het land verlieten, klaagden zij bij Farao, die vervolgens 600 strijdwagens verzamelde om de kinderen van Israël te achtervolgen (14:5 – 7). 600.000 is 120 maal 5.000 en 600 is 120 maal 5.
We vinden 120 ook een rol spelen in het Boek Openbaring. In de eindtijd zal God 12.000 uit elk van de stammen van Israël redden voor 144.000 (120 x 1.200) in totaal (Openbaring 7).
Verschijning van het getal honderdtwintig
Na Jezus’ opstanding en hemelvaart kozen 120 discipelen die in Jeruzalem bijeen waren een opvolger voor Judas Iskariot (die zelfmoord pleegde) om tot de speciale elf discipelen te behoren die getuigen waren van de gehele bediening van Christus (Handelingen 1:14 – 26).
Hoe staat het getal 120 in verband met gevangenschap?
Honderdtwintig is een factor in het aantal gevangenen van het Koninkrijk Juda dat uit Babylon terugkeerde naar Jeruzalem en het land van Palestina. Volgens het boek Ezra kwamen 42.360 gevangenen (120 x 353) terug om het land te hervestigen (Ezra 2:1, 64).
Aanvullende info over de Bijbelse betekenis van 120
Toen Ezra de profeet terugkwam uit Babylonische gevangenschap, bepaalde hij dat de enige manier waarop hij de kennis van God actief kon houden voor de Joden, was om kopieën van de Schriften te hebben. Deze kopieën zouden naar elke synagoge in de wereld worden gezonden.
Om dit te kunnen doen moest hij eerst alle manuscripten verzamelen waarvan beweerd werd dat ze geïnspireerd waren. Vervolgens moest hij bepalen welke werkelijk door God geïnspireerd waren, ze bewerken, eventuele fouten corrigeren, ze in de juiste volgorde zetten, enzovoort. Om hem bij deze monumentale taak te helpen besloot Ezra tot de oprichting van wat bekend staat als de Grote Synagoge (of Grote Vergadering).
De Grote Synagoge, met Ezra als leider, was een groep van 120 Joodse oudsten die leiding gaven aan de inspanning om officieel de geschriften te verzamelen en te bewerken die zouden uitgroeien tot wat wij het Oude Testament noemen.
” . . . Ezra de priester – bijgestaan door de priesters en Levieten van de Grote Vergadering of Synagoge – voltooide de eindredactie en heiligverklaring van de Oud-Testamentische Geschriften . . . “(HBFV, tweede editie, pagina 4)
De heiligverklaring (het verzamelen van geschriften die als gezaghebbend en definitief worden beschouwd) van de oudtestamentische geschriften vond plaats aan het einde van de vijfde eeuw voor Christus.