Ik heb het afgelopen jaar meer nieuwe spellen gespeeld dan ooit tevoren, dus nu de feestdagen eraan komen en het jaar ten einde loopt en iedereen cadeaugidsen en dergelijke publiceert, wilde ik een beetje nadenken en analyseren door mijn eigen favoriete spellenlijstjes te maken. Voor deze post zal ik me richten op mijn favoriete abstracte strategiespellen.
Ik speel al schaak sinds ik een jaar of vier oud was, maar de waarheid is dat ik het nooit als een bordspel heb gezien. Ik kon gaan zitten om een kaartspel, een bordspel, of schaken te spelen. Voorheen had ik een zeer beperkte kennis van bordspellen, ik had geen idee van bordspel genres, en wat een “abstract spel” definieerde in tegenstelling tot elke andere soort. Achteraf gezien komt dat misschien omdat een groot deel van mijn vroege spellen eigenlijk abstracte spellen waren.
Mensen hebben de neiging om abstracte spellen te definiëren als spellen die (meestal) voor twee spelers zijn, perfecte informatie hebben en geen thema hebben. Deze definitie is opgerekt met spellen als Azul, dat als een abstract spel wordt beschouwd maar een licht thema heeft, tot 4 spelers toelaat, en ook een aspect van willekeurigheid heeft. Zelfs een ouder spel als Battleship is licht gethematiseerd en heeft geen perfecte informatie, maar kan het als iets anders dan een abstract spel worden gedefinieerd? (Let wel, 90% van mijn ervaring met slagschip was op grafiekpapier, dus ik heb het zelfs nooit als een “bordspel” beschouwd). Het heeft geen personages, gevechten, kaarten om te verzamelen, dingen om te bouwen, en het vertelt geen verhaal. Uiteindelijk is de kern van een goed abstract spel het mechanisme, en hier zijn een paar goede voorbeelden, in willekeurige volgorde:
1. Azul – Is het een verrassing voor iedereen die Azul heeft gespeeld dat het op deze lijst staat? Ik had er zoveel lovende kritieken over gehoord en heb het uiteindelijk aangeschaft, en ik heb er nog geen moment spijt van. Azul is een spel dat tegels verzamelt en patronen maakt, met een marktmechanisme en een willekeurige trekking van tegels elke ronde.
+ Makkelijk te leren en makkelijk te onderwijzen – geweldig voor nieuwe spelers, kinderen en gasten. + Makkelijk op te zetten en makkelijk op te ruimen – het kost ongeveer 2 minuten om op te zetten en af te breken, wat een drempel wegneemt om het spel te beginnen als je geen tijd of energie hebt om voor een lang spel te gaan zitten.+ Het werkt goed met alle spelersaantallen – sommige spellen met 2-4 spelers zijn ofwel saai met 2 of overweldigend met 4. Azul werkt in beide gevallen goed.+ Zeer boeiend – blijft lonend en interessant, zelfs nadat je het vele malen hebt gespeeld. Het heeft een elegante eenvoud die je toch uitdaagt met verschillende strategieën en wegen naar de overwinning.+ Het is mooi, en de tegels zijn tactiel op een zeer bevredigende manier.
2. Qwirkle! – Dit spel heeft me nogal verrast. Ik heb het niet zelf gekocht, maar uiteindelijk met mijn kleine broertjes gespeeld. Niet alleen konden we binnen een paar minuten aan de slag, ik was ook verbaasd over hoe effectief het eenvoudige mechanisme was. Qwirkle! is in feite een zak met zwarte tegels, elk met een van de 8 verschillende vormen in een van de 8 verschillende kleuren. Het voelt aan als een kruising tussen domino, scrabble en een Sudoku.
Image credit BGG user edroz
+ Makkelijk te leren en makkelijk aan te leren- de moeilijkheidsgraad is ongeveer gelijk aan domino’s/Sudoku.+ Geen set-up nodig, opruimen is gewoon alles terug in een zak gooien.+ Speelt goed met verschillende spelers en een brede leeftijdsgroep.+/- Het is een beetje langer dan ik had verwacht – ik vond het niet te lang, maar ongeduldige kleintjes zouden kunnen beginnen met afgeleid te worden.- Je moet elke beurt je score tellen en opschrijven, net als bij scrabble. Er is geen weg omheen, maar ik hou niet van dat aspect.+ Het heeft een heleboel mogelijke strategieën en elk spel blijkt anders. Het voelt aan als een moderne klassieker.
3. Photosynthesis – Mooi en innovatief, Photosynthesis is een competitief spel over het kweken van bomen, waarbij je zaden moet planten en voeden met het licht van de zon, dat elke ronde van hoek verandert en uiteindelijk geblokkeerd raakt naarmate de bomen hoger worden.
Image credit BGG user DocChills
+ Mooie onderdelen – leuk om naar te kijken en prettig om te hanteren.+ Het gaat over bomen! Dat is gewoon een automatisch pluspunt in mijn boek.+ Unieke mechaniek die het thema goed weerspiegelt. Ik prijs de ontwerpers voor hun genialiteit hier, want het is echt iets speciaals.- Iets moeilijker te leren dan de andere spellen op deze lijst – niet moeilijk, maar ik heb het gevoel dat ik misschien een of twee keer een regelboek moet raadplegen, wat niet het geval is met de anderen.
4. Blokus – Ik vind Blokus waarschijnlijk extra leuk omdat ik gewoon van vormen houd, maar het is een geweldig klein strategiespel dat veel te bieden heeft. 4 spelers hebben elk een assortiment van tetris-achtige gekleurde stukken van verschillende groottes (gemeten in vierkanten op een rooster) en lay-outs, en het doel is om met het minste aantal eenheden over te blijven als het bord vol is en er geen zetten meer gedaan kunnen worden.
Image credit BGG user Terraliptar
+ Makkelijk te leren en makkelijk aan te leren. Kan met kinderen worden gespeeld.+ De componenten zijn bevredigend om mee te werken.+ Het speelt snel. Nog een die geweldig is voor een snelle sit down, of iets wat je kunt spelen met gasten. + Lijkt eenvoudig, maar er zijn slimme manoeuvres mogelijk. +/- Als je geen goede ruimtelijke vaardigheden hebt, kan het moeilijker zijn.- Je kunt het eigenlijk alleen met 4 mensen spelen, maar het is vaak een uitdaging om precies 4 spelers te krijgen. (Er is ook Blokus Duo, een variant voor twee spelers.)
5. The Duke – The Duke is een soort schaakspel op steroïden met een fluwelen zak. Het is een spel voor 2 spelers en is vergelijkbaar met schaken in die zin dat elke speler een set stukken heeft met verschillende mogelijkheden, en de andere speler “schaakmat” moet zetten door zijn koning (in dit geval, Duke) te omsingelen. De clou is dat de mogelijkheden van elke tegel als een grafiek op de tegel staan getekend, maar dat de tegel verschillende zetten kan doen aan de andere kant van de tegel. Elke keer dat je een tegel beweegt, moet je hem ook omdraaien, dus je moet echt 5 beurten vooruit gaan denken. Je begint ook met slechts 3 tegels op het bord, en voor de rest van het spel mag je je beurt gebruiken om een tegel te verplaatsen of een nieuwe uit je zak trekken om te plaatsen.
Image by BGG user unic+ Bereid je voor op een serieuze hersensmeltstrategie.+ De mix van toeval en multi-turn planning werkt goed en houdt het spel spannend zonder dat het oneerlijk willekeurig aanvoelt.+ Een interessante draai aan een klassieker, daarom ook makkelijk aan te leren, maar zeker moeilijk te beheersen.- Het spel is heel verschillend als je het voor de eerste keer speelt of voor de 10e keer, dus een nieuweling en een doorgewinterde speler zouden een tamelijk onevenwichtig spel hebben. (Een groot voordeel is het onthouden van de zetten die de stukken aan beide kanten van de tegels doen, en hoe vaker je speelt, hoe beter je ze kent).
6. Quarto! – Stuitte op dit spel toen een vriend het weggaf, en was aangenaam verrast. Het is een soort 4×4 tic-tac-toe bord waarbij je je tegenstander geen 4 op een rij wilt laten krijgen… alleen jij kiest welke stukken ze plaatsen, en elk stuk heeft 4 verschillende eigenschappen: vorm, hoogte, kleur, en solide/hol. Om 4 op een rij te krijgen, hoeven de stukken maar 1 eigenschap gemeen te hebben.
+ Makkelijk te leren en makkelijk aan te leren. Gemakkelijk op te zetten en gemakkelijk schoon te maken.+ Mooie stevige, houten onderdelen met een klassieke uitstraling. + Je weet nooit van tevoren wie er gaat winnen.+ Uniek mechanisme waarbij je stukken aan je tegenstander geeft om te plaatsen.- De beurtvolgorde is moeilijk om aan te wennen en ik schaam me om toe te geven hoe vaak ik het midden in een spel vergeet. -/+ Ik hou ervan om vooruit te plannen en het is vreemd om dat in dit soort spellen niet te kunnen vanwege het aantal onvoorspelbare factoren. – Soms kom je op een punt waar geen zetten meer gedaan kunnen worden zonder dat de tegenstander wint (hoewel zij dit ook moeten beseffen, dus observatie is hier een belangrijke factor.)7. Sagrada – Dit is een 2019 toevoeging aan deze lijst die ik absoluut moest opnemen. Sagrada is een mooi en puzzelig dobbelspel over het maken van kleurrijke glas-in-loodramen, geïnspireerd door Gaudi’s Sagrada Familia-kathedraal in Barcelona. Het voelt goed, ziet er goed uit, en speelt goed.
+ Zoveel kleurrijke dobbelstenen. Ze zijn een plezier om mee te spelen. De spelersborden zijn ook mooi. + Je kunt spelersborden van verschillende moeilijkheidsgraden kiezen. Het is leuk om de verscheidenheid van puzzelen en uitdagende versus meer casual gameplay.+ Speelt goed met alle speler telt! Het is geweldig met 2-4 of tot 6 als je de uitbreiding krijgt. Er is ook een solo modus. De hulpmiddelen en doel kaarten voelen een beetje repetitieve na meerdere speelt, en maken me wou dat er een paar meer, hoewel ik niet noodzakelijk grote ideeën voor wat anders zou kunnen worden toegevoegd.(Opmerkelijk is dat de doos leeftijd 13 en hoger adviseert, maar een slimme 8-jarige kan zeker leren dit.
Wat zijn je favoriete abstracte spellen?
#GAME #GAMES #BOARDGAME #BOARDGAMES #TABLETOPGAMING #TABLETOPGAMES #ABSTRACT #STRATEGY #ABSTRACTSTRATEGYGAMES #GIFTGUIDE #RECOMMENDATIONS #BLOKUS #QUARTO #PHOTOSYNTHESIS #AZUL #THEDUKE #QWIRKLE #CHESS #SAGRADA