- ObjectiviteitEdit
- Kosten en batenEdit
- MaterialityEdit
- Definieer doel en reikwijdteEdit
- Potentiële onderwerpen identificerenEdit
- CategoriseerEdit
- Verzamel informatie over de impact en het belang van onderwerpenEdit
- PrioriterenEdit
- Betrekken van managementEdit
- Feedback van belanghebbenden vragenEdit
- SamenhangEdit
- BranchepraktijkenEdit
- ConservatismeEdit
- TijdigheidEdit
ObjectiviteitEdit
De objectiviteitsbeperking heeft betrekking op de kwestie van de behoefte aan objectief, verifieerbaar bewijs.
Kosten en batenEdit
De kosten- en batenbeperking, ook wel de kosteneffectiviteitsbeperking genoemd, is alomtegenwoordig in het raamwerk. Bedrijven moeten tijd en geld besteden om financiële overzichten te verstrekken. Om specifieker te zijn, kunnen de kosten de waaier van informatie beperken wanneer het verstrekken van financiële rapportering op grond van het feit dat de bedrijven “relevante informatie moeten verzamelen, verwerken, analyseren en verspreiden” die tijd en geld vereisen.
Voor investeerders, willen zij alle financiële informatie kennen indien mogelijk in ideale voorwaarde, die enorme financiële lasten voor de bedrijven kan veroorzaken. Bovendien kan sommige financiële informatie niet waardevol zijn voor externe gebruikers om een enorm voordeel te verwerven, bijvoorbeeld, hoeveel geld besteedt een bedrijf voor zijn vergroening van het hoofdkantoor. Daarom moeten de ondernemingen bij het bepalen van de componenten van de financiële verslaglegging de zin van bepaalde financiële informatie, de uitgaven voor het verstrekken van bepaalde informatie en de voordelen die zij uit deze bepaalde informatie kunnen verkrijgen, meten. Indien de kosten van bepaalde informatie hoger zijn dan het voordeel dat zij kunnen behalen, kunnen ondernemingen ervoor kiezen deze informatie niet bekend te maken. Bijvoorbeeld, als er een verschil van $0.1 tussen chequeboekregister en bankafschrift is, zou de accountant de $0.1 eerder moeten negeren dan tijd en geld verspillen om de $0.1 te vinden.
MaterialityEdit
Bedrijven moeten materialiteit overwegen wanneer zij financiële informatie verstrekken. In het bijzonder moeten bedrijven de materiële informatie bekendmaken die van invloed kan zijn op de financiële prestaties en sommige immateriële informatie kan worden uitgesloten. Bijvoorbeeld, een bedrijf bezit $10 miljoen netto activa en daarom is een wanbetaling van een klant met $1000 immaterialiteit en in tegenstelling daarmee als het bedrag van de wanbetaling $2 miljoen is, die de financiële beslissingen kan beïnvloeden en dus materieel betekent. Er zijn echter ook enkele kleine posten die nettowinst in nettoverlies kunnen doen omslaan en deze posten kunnen als materiële posten worden beschouwd. Om te beoordelen of de informatie materieel is of niet, kunnen bedrijven zich baseren op het volgende materialiteitsproces:
Definieer doel en reikwijdteEdit
Verwacht:
- Bedenk goed wat uw doelstellingen zijn: denk na over wat u gaat doen met de uitkomst van het materialiteitsproces en doelstellingen kunnen toekomstige trends zijn of het stellen van doelen, enz.
- Neem uw publiek in overweging: wie is belangrijk voor uw financieel verslag en wie zal het lezen;
- Definieer de betekenis van materialiteit voor uw bedrijf: het belang voor de stakeholder en is het relevant voor uw bedrijf;
- Bepaal de reikwijdte van materiële onderwerpen in uw bedrijf: welke delen van uw bedrijf zullen in deze beoordeling aan bod komen?
Gevorderd:
- Materialiteit opnemen: houd rekening met de materialiteitsresultaten bij het maken van bedrijfsplannen;
Potentiële onderwerpen identificerenEdit
Verwacht:
- Bronnen controleren om een lange lijst van mogelijke materiële onderwerpen op te stellen: interne gegevens, externe beoordeling of berichtgeving in de media, enz.;
- Verantwoordelijkheid toewijzen: welk team moet betrokken worden bij het maken van mogelijke materiële onderwerpen: zoals senior management team;
- Bevat zowel risico’s als kansen, zoals kostenbesparingen of efficiëntiewinsten;
- Er rekening mee houden met externe stakeholders: de impact en waardevolle feedback die je van stakeholders kunt krijgen;
Geavanceerd:
- Investeer in een digitale oplossing: verzamel en sla documentatie op;
- Stel een duurzaam proces op: leg langetermijnveranderingen voor materiële thema’s vast;
CategoriseerEdit
Verwacht:
- Classificeer de potentiële materialiteitsthema’s in Categorieën zoals groep, land, etc.;
- Controleer of de thema’s op hetzelfde niveau liggen of niet;
- Leg de naam van de thema’s vast op basis van het beleid en de strategieën van uw organisatie;
- Elke medewerker die bij dit proces betrokken is, moet de specifieke risico’s en kansen begrijpen;
Geavanceerd:
- Verbind elk materieel onderwerp met relevante externe veranderingen;
- Overweeg hoe materiële onderwerpen elkaar kunnen beïnvloeden of overlappen;
Verzamel informatie over de impact en het belang van onderwerpenEdit
Uitgezonderd:
- Onderzoek elk materialiteitsthema en zoek de correlaties tussen onderwerpen en business in termen van sociale, economische en milieueffecten;
- Verzamel informatie over elk materiaalonderwerp die kan worden gebruikt om de onderwerpen in de volgende fase te prioriteren;
Geavanceerd:
- Methode zoals KPMG True Value gebruiken om sociale, economische en milieueffecten te kwantificeren;
PrioriterenEdit
Verwacht:
- Materiële onderwerpen prioriteren door:
- Relevante bedrijfsfuncties te identificeren en te kiezen welke interne belanghebbenden moeten worden betrokken bij het prioriteren van onderwerpen.
- Met behulp van de in fase 4 ontwikkelde methodologie elk onderwerp te “scoren”.
- “Een drempel of afkappunt vast te stellen om te bepalen welke onderwerpen als materieel zullen worden beschouwd”.
Geavanceerd:
- Verbinden met risicomanagementfunctie van de onderneming;
Betrekken van managementEdit
Verwacht:
- Materialiteitsbeoordeling moet worden afgetekend door senior business manager;
- Het is belangrijk om de beoordeling te doen die het proces betrouwbaar maakt;
Gevorderd:
- De uitkomsten van de materialiteitsbeoordeling aan de raad van bestuur sturen;
- Enkele maatschappelijke trends in de uitkomsten opnemen, waardoor de beoordeling in een breder bedrijfsstrategieproces kan worden opgenomen;
Feedback van belanghebbenden vragenEdit
Verwacht:
- Identificeer welke soort stakeholders de materiële onderwerpen moeten beoordelen en evalueer de uitkomsten;
- Verwerf feedback van stakeholders;
Gevorderd:
- De resultaten van de materialiteitsbeoordeling verbinden met bedrijfsstrategieën en -activiteiten;
SamenhangEdit
Boekhoudkundige verklaringen die over een lange periode zijn opgesteld, moeten consistent of vergelijkbaar met elkaar zijn. Als ze op dezelfde manier zijn geformatteerd, kunnen deze documenten gemakkelijker met elkaar worden vergeleken.
BranchepraktijkenEdit
Branchepraktijken is een minder dominante beperking in vergelijking met kosten-baten en materialiteit in de financiële verslaglegging. Deze beperking houdt in dat het in sommige bedrijfstakken moeilijk en kostbaar is om de productiekosten te berekenen, zodat bedrijven in deze specifieke bedrijfstakken ervoor kiezen om alleen de huidige marktprijzen te rapporteren in plaats van de productiekosten. In de landbouw bijvoorbeeld is het moeilijk en duur om de kosten per gewas te berekenen en daarom kiezen zij ervoor om de prijs op de huidige markt te rapporteren, wat gemakkelijker is voor de boeren.
ConservatismeEdit
Boekhouders schatten de transacties en kiezen er dan voor om de transacties al dan niet te boeken op basis van hun eigen oordeel. Conservatisme helpt accountants bij het maken van een keuze tussen twee gelijksoortige alternatieven en zorgt ervoor dat accountants kiezen voor de minder optimistische keuze. Bijvoorbeeld, als er een mogelijkheid is dat klanten het bedrijf zullen aanklagen en zij mogen het bedrijf ook niet aanklagen. In dit geval moeten accountants deze situatie bekendmaken aan beleggers.
Meer nog, het conservatisme is ook een minder overheersende beperking, wat betekent dat bedrijven ook meer rekening moeten houden met slecht nieuws dan met goed nieuws bij het rapporteren van financiële overzichten. In het bijzonder moeten ondernemingen de methode kiezen die “het minst waarschijnlijk activa en inkomsten overdrijft of passiva en verliezen onderwaardeert” wanneer zij met boekhoudkundige problemen worden geconfronteerd. Bijvoorbeeld, als het personeel denkt dat er 2% oninbare vorderingen zullen zijn op basis van historische informatie en een ander personeel denkt dat er 5% zal zijn vanwege een plotselinge daling, moet het bedrijf het cijfer van 5% gebruiken bij het verstrekken van financiële overzichten.
TijdigheidEdit
Het meest voor de hand liggend is misschien wel dat overzichten relevant moeten zijn in termen van datum. Kwartaalverslagen mogen niet slechts op halfjaarbasis beschikbaar worden gesteld, omdat sommige informatie in het verslag dan niet erg nuttig zou zijn.