Definitie
Doel
Demografie
Beschrijving
Diagnose/Voorbereiding
Nazorg
Risico’s
Normale resultaten
Morbiditeit en sterftecijfers
Alternatieven
Definitie
Ook bekend als buikwandcorrectie, abdominoplastiek is een chirurgische ingreep waarbij overtollige huid en vet in de buikstreek wordt verwijderd en de buikspieren worden aangespannen.
Doel
Abdominoplastiek is een cosmetische ingreep die losse of verslapte buikhuid behandelt, resulterend in een vooruitstekende buik die typisch optreedt na aanzienlijk gewichtsverlies. Goede kandidaten voor buikwandcorrectie zijn personen in goede gezondheid die één of meer van de bovengenoemde voorwaarden hebben en die geprobeerd hebben om deze kwesties met dieet en oefening met weinig of geen resultaten aan te pakken.
Vrouwen die veelvoudige zwangerschappen hebben gehad zoeken vaak buikwandcorrectie als een middel om zich van losse buikhuid te bevrijden. Terwijl in vele gevallen dieet en oefening voldoende zijn in het verminderen van buikvet en losse huid na zwangerschap, bij sommige vrouwen kunnen deze voorwaarden aanhouden. Buikwandcorrectie wordt niet aanbevolen voor vrouwen die nog een zwangerschap willen hebben, aangezien de gunstige effecten van de operatie ongedaan kunnen worden gemaakt.
Een andere veel voorkomende reden voor buikwandcorrectie is het verwijderen van overtollige huid bij een persoon die een grote hoeveelheid gewicht heeft verloren of zwaarlijvig is. Een groot gebied van overhangende huid wordt een pannus genoemd. Oudere patiënten lopen
KEY TERMS
Een buikhernia- Een defect in de buikwand waardoor de buikorganen uitsteken.
Morbide obesitas- Een term die individuen omschrijft die meer dan 100 pond (45 kg) boven hun ideale lichaamsgewicht zitten.
Een verhoogd risico op het ontwikkelen van een pannus omdat de huid elasticiteit verliest naarmate men ouder wordt. Problemen met hygiëne of wondvorming kunnen resulteren in een patiënt die meerdere hangende plooien van buikhuid en -vet heeft. Als een groot gebied van overtollig weefsel wordt verwijderd, wordt de procedure een panniculectomie genoemd.
In sommige gevallen wordt een buikwandcorrectie gelijktijdig of direct na gynaecologische chirurgie uitgevoerd, zoals hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder). Uit één onderzoek bleek dat het verwijderen van een grote hoeveelheid overtollige buikhuid en -vet bij patiënten met morbide obesitas tijdens gynaecologische chirurgie resulteert in een betere belichting van het operatieveld en een betere wondgenezing.
Contra-indicaties
Zekere patiënten zouden geen abdominoplastiek moeten ondergaan. Slechte kandidaten voor de operatie zijn:
- Vrouwen die een volgende zwangerschap willen.
- Individuen die veel gewicht willen verliezen na de operatie.
- Patiënten met onrealistische verwachtingen (die denken dat de operatie hen een “perfect” figuur zal geven).
- Diegenen die niet in staat zijn om te gaan met de littekens na de operatie.
- Patiënten die al eerder een buikoperatie hebben ondergaan.
- Zware rokers.
Demografie
Volgens de American Academy of Plastic Surgeons werden er in 2005 ongeveer 169.314 buikwandcorrecties uitgevoerd in de Verenigde Staten, wat neerkomt op 4% van alle plastisch-chirurgische patiënten en minder dan 0,5% van alle plastisch-chirurgische procedures. Vrouwelijke patiënten waren goed voor 97% van alle buikwandcorrecties. De meeste patiënten die cosmetische plastische chirurgie ondergingen, waren tussen 35 en 50 jaar oud (47%), patiënten tussen 19 en 35 jaar oud waren goed voor 24%, en patiënten tussen 51 en 64 jaar oud voor 24%. Tachtig procent van alle plastisch-chirurgische patiënten in 2001 was blank, 9% was Hispanic, 6% was African American, en 6% was Asian American.
Beschrijving
De patiënt wordt gewoonlijk onder algehele anesthesie gebracht voor de duur van de operatie. De voordelen van algemene anesthesie zijn dat de patiënt bewusteloos blijft tijdens de procedure, die twee tot vijf uur kan duren; de patiënt ervaart geen pijn en heeft geen herinnering aan de procedure; en de spieren van de patiënt blijven volledig ontspannen, wat de operatie veiliger maakt.
Als een adequaat niveau van anesthesie is bereikt, wordt een incisie over de onderbuik gemaakt. Voor een volledige buikwandcorrectie, zal de incisie zich van heupbeen tot heupbeen uitstrekken. De huid zal van de buikspieren worden gelicht vanaf de incisie tot aan de ribben, waarbij een aparte incisie wordt gemaakt om de navel (navel) vrij te maken. De verticale buikspieren kunnen worden aangespannen door ze dichter bij elkaar te hechten. Vervolgens wordt de huid terug over de buik gespannen en worden overtollige huid en vet weggesneden. Over de opgerekte huid wordt nog een incisie gemaakt waardoor de navel wordt gelokaliseerd en op zijn plaats wordt gehecht. Er kan een tijdelijke drain worden geplaatst om overtollig vocht van onder de incisie te verwijderen. Alle incisies worden dan dichtgenaaid en met verband afgedekt.
Individuen die huid- en vetoverschot hebben dat zich beperkt tot de onderbuik (d.w.z. onder de navel) kunnen kandidaten zijn voor een gedeeltelijke buikwandcorrectie. Tijdens deze ingreep wordt de spierwand niet aangespannen. In plaats daarvan wordt de huid uitgerekt over een kleinere incisie die net boven de schaamhaarlijn wordt gemaakt, en overtollige huid wordt weggesneden. De incisie wordt vervolgens gesloten met hechtingen. De navel wordt tijdens een gedeeltelijke buikwandcorrectie niet verplaatst; de vorm ervan kan dus veranderen wanneer de huid naar beneden wordt uitgerekt.
Aanvullende procedures
In sommige gevallen kunnen tijdens of direct na de buikwandcorrectie aanvullende procedures worden uitgevoerd. Liposuctie , ook wel zuig-lippectomie of lipoplastie genoemd, is een techniek waarbij vet wordt verwijderd dat niet door dieet of lichaamsbeweging kan worden verwijderd. Tijdens de procedure, die over het algemeen in een poliklinische chirurgische faciliteit wordt uitgevoerd, wordt de patiënt onder narcose gebracht en een holle buis, een canule genaamd, wordt onder de huid in een vetophoping ingebracht. Door fysieke manipulatie wordt de vetophoping losgemaakt en uit het lichaam gezogen. Liposuctie kan tijdens een buikwandcorrectie worden gebruikt om vetophopingen van de romp, heupen of andere gebieden te verwijderen. Dit kan een meer gewenste lichaamscontour tot stand brengen.
Sommige patiënten kunnen voor een borstvergroting, -verkleining, of -lift tijdens een buikwandcorrectie kiezen. Bij een borstvergroting wordt een met siliconen of zoutoplossing gevuld implantaat in de borst geplaatst, meestal achter het borstweefsel of de borstspierwand. Een borstverkleining kan worden uitgevoerd bij patiënten die grote borsten hebben die een scala aan symptomen veroorzaken, zoals rug- en nekpijn. Bij een borstverkleining worden overtollige borsthuid en -vet verwijderd en worden de tepel en het gebied rond de tepel (tepelhof genaamd) verplaatst naar een hogere positie. Een borstlift, ook wel mastopexie genoemd, wordt uitgevoerd bij vrouwen met lage, verslapte borsten, vaak als gevolg van zwangerschap, borstvoeding of veroudering. De chirurgische ingreep is vergelijkbaar met een borstverkleining, maar alleen het teveel aan huid wordt verwijderd; er kunnen ook borstimplantaten worden geplaatst.
Borstreconstructie
Een aangepaste versie van de buikwandcorrectie kan worden gebruikt om een borst te reconstrueren bij een patiënt die een mastectomie (chirurgische verwijdering van de borst, meestal als behandeling voor kanker) heeft ondergaan. Reconstructie van de transversale rectus abdominis myocutane (TRAM) flap kan worden uitgevoerd op het moment van de mastectomie of als een latere, afzonderlijke procedure. Goede kandidaten voor de operatie zijn vrouwen bij wie een groot deel van het borstweefsel is of zal worden verwijderd en die ook overtollige huid en vet in het onderbuikgebied hebben. Vrouwen die niet in goede gezondheid verkeren, zwaarlijvig zijn, een eerdere buikwandcorrectie hebben ondergaan of extra kinderen willen krijgen, worden niet beschouwd als goede kandidaten voor TRAM-lapreconstructie.
De procedure wordt gewoonlijk in drie afzonderlijke stappen uitgevoerd. De eerste stap is de TRAM-lap operatie. In een procedure die vergelijkbaar is met de traditionele buikwandcorrectie, worden overtollige huid en vet uit de onderbuik verwijderd en vervolgens op hun plaats gehecht om een borst te creëren. De aanleg van een tepel vindt enkele maanden later plaats om het weefsel de gelegenheid te geven voldoende te genezen. Tenslotte, zodra de nieuwe borst is genezen en zachter is geworden, kan tatoeëren worden uitgevoerd om kleur toe te voegen aan de geconstrueerde tepel.
Kosten
Omdat buikwandcorrectie als een electieve cosmetische ingreep wordt beschouwd, zullen de meeste verzekeringspolissen de ingreep niet dekken, tenzij deze om medische redenen wordt uitgevoerd (bijvoorbeeld als een buikhernia de oorzaak van de vooruitstekende buik is).
Bij de berekening van de totale kosten van de ingreep moet met een aantal honoraria rekening worden gehouden. Typisch, omvatten de honoraria die worden betaald aan de chirurg, de anesthesist, en de faciliteit waar de operatie wordt uitgevoerd. Als liposuctie of borstchirurgie moet worden uitgevoerd, kunnen extra kosten worden gemaakt. De gemiddelde kosten van een buikwandcorrectie bedragen $6.500, maar kunnen variëren tussen $5.000-$9.000, afhankelijk van de chirurg en de complexiteit van de ingreep.
Diagnose/Voorbereiding
Er zijn een aantal stappen die de patiënt en de plastisch chirurg moeten nemen alvorens een buikwandcorrectie kan worden uitgevoerd. De chirurg zal over het algemeen een eerste consultatie plannen, tijdens welke een lichamelijk onderzoek zal worden uitgevoerd. De chirurg zal een aantal factoren beoordelen die het succes van de operatie kunnen beïnvloeden. Deze omvatten:
- de algemene gezondheid van de patiënt
- de grootte en vorm van de buik en de romp
- de plaats van abdominale vetophopingen
- de elasticiteit van de huid van de patiënt
- welke medicijnen de patiënt mogelijk gebruikt
Het is belangrijk dat de patiënt bereid is om vragen te stellen aan de chirurg tijdens het eerste consult. De chirurg zal de ingreep beschrijven, de plaats waar deze zal worden uitgevoerd, de bijbehorende risico’s, de methode van verdoving en pijnbestrijding, eventuele aanvullende procedures die kunnen worden uitgevoerd, en de postoperatieve zorg. De patiënt kan ook een staflid ontmoeten om te bespreken hoeveel de procedure zal kosten en welke opties voor betaling beschikbaar zijn.
De patiënt zal ook instructies ontvangen over hoe voor te bereiden op een buikwandcorrectie. Bepaalde medicijnen moeten worden vermeden gedurende enkele weken voor en na de operatie; bijvoorbeeld, medicijnen die aspirine bevatten kunnen interfereren met het vermogen van het bloed om te stollen. Omdat tabak de bloedcirculatie en de wondgenezing kan verstoren, wordt rokers aangeraden enkele weken voor en na de ingreep te stoppen met roken. Vóór de operatie kan antibacteriële zeep met medicinale werking worden voorgeschreven om de hoeveelheid bacteriën op de huid rond de incisieplaats te verminderen.
Nazorg
De patiënt kan ’s nachts in het ziekenhuis of de chirurgische instelling blijven, of op de dag van de operatie naar huis terugkeren nadat hij enkele uren van de ingreep en de verdoving is bekomen. Voordat de patiënt de instelling verlaat, krijgt hij de volgende instructies voor postoperatieve zorg:
- De eerste paar dagen na de operatie wordt aanbevolen dat de patiënt gebogen blijft bij de heupen (d.w.z., Vermijd het strekken van de romp) om onnodige spanning op het operatiegebied te voorkomen.
- Wandelen zo snel mogelijk na de ingreep wordt aanbevolen om de hersteltijd te verbeteren en bloedstolsels in de benen te voorkomen.
- Milde oefeningen die geen pijn op het operatiegebied veroorzaken, worden aanbevolen om de spierspanning te verbeteren en de zwelling te verminderen.
- De patiënt mag niet douchen totdat eventuele drains uit het operatiegebied zijn verwijderd; sponsbaden zijn toegestaan.
- Het werk kan na twee tot vier weken worden hervat, afhankelijk van het niveau van de vereiste lichamelijke activiteit.
De chirurgische drains worden binnen een week na de buikwandcorrectie verwijderd, en de hechtingen vanaf een tot twee weken na de operatie. Zwelling, blauwe plekken, en pijn in het buikgebied zijn te verwachten en kunnen twee tot zes weken duren. Het herstel zal echter sneller verlopen bij een patiënt die in goede gezondheid verkeert en relatief sterke buikspieren heeft. De incisies zullen gedurende enkele maanden zichtbaar rood of roze blijven, maar zullen negen maanden tot een jaar na de ingreep beginnen te vervagen. Wegens hun plaats, zouden de littekens gemakkelijk onder kleding, met inbegrip van badpakken moeten worden verborgen.
Risico’s
Er zijn een aantal complicaties die zich tijdens of na abdominoplasty kunnen voordoen. Complicaties worden vaker gezien bij patiënten die roken, overgewicht hebben, niet fit zijn, diabetes of andere gezondheidsproblemen hebben, of littekens hebben van eerdere buikoperaties. Risico’s die inherent zijn aan het gebruik van algehele anesthesie zijn misselijkheid, braken, keelpijn, vermoeidheid, hoofdpijn en spierpijn; in zeldzamere gevallen kunnen bloeddrukproblemen, allergische reactie, hartaanval of beroerte optreden.
Risico’s verbonden aan de procedure zijn onder andere:
- bloedingen
- wondinfectie
- vertraagde wondgenezing
- huid- of vetnecrose (sterfte)
- hematoom (ophoping van bloed in een weefsel)
- seroom (ophoping van serum in een weefsel)
- bloedstolsels
- pulmonale embolie (een bloedstolsel dat naar de longen gaat)
- numbositeit in de buikstreek of dijen (door beschadiging van zenuwen tijdens de operatie)
Normale resultaten
In de meeste gevallen, is een buikwandcorrectie succesvol in het verkrijgen van een strakkere buikcontour bij patiënten met overtollige huid en vet en zwakke buikspieren. Een aantal factoren zullen beïnvloeden hoe lang de optimale resultaten van abdominoplastiek zullen duren, met inbegrip van leeftijd, huidelasticiteit, en fysieke fitheid. Over het algemeen, echter, zullen de goede resultaten langdurig zijn als de patiënt in goede gezondheid blijft, een stabiel gewicht handhaaft,
WIE VOERT DE PROCEDURE UIT EN WAAR WORDT HET UITGEVOERD?
Abdominoplastie wordt gewoonlijk uitgevoerd door een plastisch chirurg, een arts die een gespecialiseerde opleiding in het herstel of de wederopbouw van lichamelijke gebreken of de cosmetische verbetering van het menselijke lichaam heeft voltooid. Om door de American Board of Plastic Surgery als gecertificeerd te worden beschouwd, moet een plastisch chirurg aan een aantal strenge criteria voldoen (waaronder een opleiding van minimaal vijf jaar in algemene chirurgie en plastische chirurgie) en een reeks examens afleggen. De ingreep kan worden uitgevoerd in een operatiekamer van een ziekenhuis of in een gespecialiseerde poliklinische chirurgische faciliteit.
en oefent regelmatig. Uit een onderzoek naar de tevredenheid van patiënten na een buikwandcorrectie bleek dat 95% vond dat hun symptomen (overtollige huid en vet) waren verbeterd, 86% was tevreden met de resultaten van de operatie, en 86% zou de ingreep aan een vriend aanbevelen.
Morbiditeit en sterftecijfers
Het algemene percentage complicaties bij een buikwandcorrectie is ongeveer 32%. Dit percentage is echter hoger bij patiënten met overgewicht; in één studie werd het complicatiepercentage bij zwaarlijvige patiënten op 80% geschat. De percentages zijn ook hoger bij patiënten die roken of diabetisch zijn. Het tarief van belangrijke complicaties die ziekenhuisopname vereisen is gerapporteerd bij 1.4%.
Alternatieven
Alvorens buikwandcorrectie te wensen, zal een individu zeker willen zijn dat de losse en bovenmatige buikhuid en het vet niet door een regime van dieet en oefening kunnen worden verminderd. Buikwandcorrectie zou niet als een alternatief voor gewichtsverlies moeten worden bekeken. In feite, zouden sommige artsen voorstellen dat een patiënt niet meer dan 15% over zijn of haar ideale lichaamsgewicht is om de procedure te ondergaan.
Liposuctie is een chirurgisch alternatief voor abdominoplastiek. Er zijn verschillende voordelen aan liposuctie. Het is minder duur (een gemiddelde van $2.000 per behandeld lichaamsgebied vergeleken met $6.500 voor buikwandcorrectie). Het wordt ook geassocieerd met een sneller herstel, gebruik van minder anesthesie, een kleiner percentage complicaties, en beduidend kleinere insnijdingen. Wat liposuctie niet kan
VRAGEN OM DE DOKTER TE VRAGEN
- Hoe lang praktiseert u plastische chirurgie?
- Bent u gecertificeerd door de American Board of Plastic Surgeons?
- Hoeveel buikwandcorrecties heeft u uitgevoerd, en hoe vaak?
- Wat is uw percentage complicaties?
- Hoe groot zijn de littekens na de operatie?
- Welke verdovingsmethode wordt gebruikt?
- Wat zijn de kosten van deze ingreep?
- Wordt de operatie geheel of gedeeltelijk door mijn verzekering vergoed?
- Voorziet u in revisiechirurgie (d.w.z., als ik suboptimale resultaten ervaar)?
Doen is overtollige huid verwijderen. Liposuctie is een goede keuze voor patiënten met plaatselijke vetophopingen, terwijl buikwandcorrectie een betere keuze is voor patiënten met overtollige buikhuid en vet.
Bronnen
BOODS
Khatri, VP en JA Asensio. Handboek Operatieve Chirurgie. 1st ed. Philadelphia: Saunders, 2003.
Townsend, CM et al. Sabiston Textbook of Surgery. 17th ed. Philadelphia: Saunders, 2004.
ORGANISATIES
American Academy of Cosmetic Surgery. 737 N. Michigan Ave., Suite 820, Chicago, IL 60611. (312) 981-6760. http://www.cosmeticsurgery.org (geraadpleegd op 6 maart 2008).
American Board of Plastic Surgery, Inc. 7 Penn Center, Suite 400, 1635 Market St., Philadelphia, PA 19103-2204. (215) 587-9322. http://www.abplsurg.org (geraadpleegd op 6 maart 2008).
American Society of Plastic Surgeons. 444 E. Algonquin Rd., Arlington Heights, IL 60005. (888) 4-PLASTIC. http://www.plasticsurgery.org (geraadpleegd op 6 maart 2008).
ANDER
“2001 Statistics.” American Society of Plastic Surgeons, 2003. http://www.plasticsurgery.org/media/statistics/2001statistics.cfm (geraadpleegd op 6 maart 2008).
“Abdominoplasty.” American Society of Plastic Surgeons, 2003. http://www.plasticsurgery.org/public_education/procedures/Abdominoplasty.cfm (geraadpleegd op 6 maart 2008).
Gallagher, Susan. “Panniculectomie: Implicaties voor de zorg.” Perspectives in Nursing, 2003. http://www.perspectivesinnursing.org/v3n3/panniculectomy.html(geraadpleegd op 6 maart 2008).
“Opleidingsvereisten.” American Board of Plastic Surgery, juli 2002. http://www.abplsurg.org/training_requirements.html (bekeken op 6 maart 2008).
“Tummy Tuck. “The American Society for Aesthetic Plastic Surgery, 2000. http://www.surgery.org/q1 (bekeken op 6 maart 2008).
Zenn, Michael R. “Breast Reconstruction: TRAM, Unipedicled.” eMedicine, 13 december 2001. http://www.emedicine.com/plastic/topic141.htm (geraadpleegd op 6 maart 2008).
Stephanie Dionne Sherk
Rosalyn Carson-DeWitt, MD