In automatische vuurwapens, is de “burst mode” of “burst fire” een wijze van vuren die de schutter in staat stelt een vooraf bepaald aantal patronen af te vuren, gewoonlijk 2 of 3 patronen bij handvuurwapens en meer dan 100 patronen bij luchtafweerwapens, met een enkele haal van de trekker. Deze schietstand wordt vaak gebruikt in machinepistolen, aanvalsgeweren en karabijnen. Andere typen vuurwapens, zoals machinepistolen (b.v. de Beretta 93R) kunnen ook een burst-modus hebben.
De burst-modus wordt gewoonlijk gebruikt als een tussenvorm tussen semi-automatisch en volautomatisch vuren, hoewel sommige vuurwapens geen “volautomatische” mogelijkheid hebben en in plaats daarvan een burst-modus gebruiken. Zo heeft de M16A2 (het standaard dienstgeweer van het Amerikaanse leger), naast de halfautomatische modus, een 3 ronden burst-modus, die de volautomatische modus van de vorige M16A1 verving. De reden voor deze vervanging was de enorme verspilling van munitie en de zeer slechte prestaties van soldaten die hun geweren in volautomatische modus afvuurden tijdens de Vietnam-oorlog.
Het aantal rondes dat in een burst wordt afgevuurd, wordt bijna universeel bepaald door een nokmechanisme dat het trekkermechanisme voor elk schot in de burst activeert. Sommige ontwerpen, zoals gebruikt op de M16A2, beëindigen de burst als de trekker wordt losgelaten voordat de burst is voltooid, terwijl andere de nokpositie opnieuw instellen, zodat de volgende burst een volledig aantal kogels zal afvuren.