Privacy & Cookies
Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan, gaat u akkoord met het gebruik ervan. Meer informatie, inclusief hoe u cookies kunt beheren.
De 4-1-4-1 is een relatief recente organische ontwikkeling en komt eigenlijk voort uit de 4-3-3 formatie of uit de 4-2-3-1 formatie. In veel opzichten is het de volgende tactische evolutie van de formatie in een tijdperk dat wordt gekenmerkt door een voetbalparadigma waarin de nadruk ligt op balbezit als verdedigingsstrategie.
Met name Spanje gebruikte deze formatie in de finale van Euro 2008 met groot effect om een sterke Duitse ploeg in bedwang te houden, terwijl Duitsland sindsdien met de formatie heeft geëxperimenteerd tot zowel groot genoegen als soms tot groot verdriet.
De formatie zelf is gebaseerd op het handhaven van de zo belangrijke driehoek op het middenveld, die zo belangrijk is in zowel de 4-2-3-1 als in de 4-3-3. In de 4-2-3-1 komt de formatie tot stand door een verdedigende middenvelder naar een vooruitgeschoven positie te schuiven, terwijl in de 4-3-3 de brede spelers echte tweerichtingsspelers moeten zijn in plaats van de vleugelspelers.
De ware kracht van deze formatie is de tactische flexibiliteit, want met een enkele spelerswissel kan de 4-1-4-1 onmiddellijk overgaan in een van de andere twee formaties of zelfs in een 4-4-2 formatie als dat nodig is. Hierdoor kan het team snel en effectief reageren op veranderingen van de tegenpartij.
Deze voetbal formatie lijkt bijna een makkelijk te breken formatie gezien de eenzame middenvelder die makkelijk overmeesterd kan worden in counters. Daarom moet de coach, voordat hij ervoor kiest, zich bewust zijn van de eisen.
4-1-4-1 Formatie sterke punten
Met een platte-back vier beschermd door een gespecialiseerde middenvelder en vier middenvelders die voor hen liggen, kan de 4-1-4-1 zeer moeilijk zijn om tegen te scoren.
Met zo veel lichamen in het midden van het veld, hebben de adopters van de 4-1-4-1 de neiging om te genieten van een enorme hoeveelheid balbezit. In sommige gevallen zie je zelfs dat teams hun aanvaller diep laten zakken als ze de bal terug willen krijgen, waardoor ze in feite een 4-6-0 spelen en het voor een tegenstander ongelooflijk moeilijk maken om door de linies te dringen.
Hoewel velen denken dat de 4-1-4-1 een defensieve formatie is, kun je er in feite twee aanvallende middenvelders of nummer 10’s inpassen in de centrale rollen.
Offensief aanpassingsvermogen is net zo goed mogelijk. Door de twee brede middenvelders hoger op het veld te zetten, is het relatief eenvoudig om naar een 4-3-3 te gaan, zonder dat je wissels hoeft in te brengen. Vaak zie je dan een team dat in het begin van een wedstrijd 4-3-3 speelt, maar zodra het op voorsprong komt, terugvalt naar een 4-1-4-1.
Omdat het zo gemakkelijk is om de mentaliteit van de brede spelers te veranderen zonder ooit je centrale defensieve structuur te verliezen, zie je vaak dat teams in knock-out competities zich vastpinnen op een versie van 4-1-4-1.
Dankzij zijn tactische veelzijdigheid, kan de 4-1-4-1 gemakkelijk veranderen in een aantal verschillende formaties. Dit helpt om je tegenstanders te laten gissen en stelt je in staat om je gemakkelijker aan te passen en hun tactiek te overwinnen
4-1-4-1 formatie zwakke punten
Gezien de focus op het controleren van het middenveld, is er vaak een neiging voor de eenzame spitsen in een 4-1-4-1 om geïsoleerd te raken. De middenvelders staan niet altijd klaar om naar voren te stormen en hun spits te ondersteunen, zoals ze dat wel zouden doen in een 4-2-3-1 of 4-3-3. Als gevolg hiervan kan het een echte uitdaging zijn om vanuit deze formatie de wedstrijd te beslissen en je zult vaak een complete herschikking zien als een 4-1-4-1 team het eerste doelpunt tegen krijgt.
Als de middenvelders niet worden aangemoedigd om naar voren te komen, dan kan de spits te geïsoleerd raken en dit maakt het moeilijk om doelkansen te creëren
Afhankelijk van de stijl van 4-1-4-1 die wordt toegepast, kunnen tegenaanvallen moeilijk zijn om uit te voeren. De aanvaller, die alleen staat, moet alles in het werk stellen om het spel op te houden, zodat zijn middenvelders de tijd hebben om op te rukken en de passeerbewegingen te beïnvloeden. Dat oponthoud geeft de verdedigers de tijd om te herstellen, waardoor de dreiging van de tegenaanval wordt beperkt.
Hoewel het er op het eerste gezicht niet al te ingewikkeld uitziet, vraagt de 4-1-4-1 iets meer tactisch inzicht en flexibiliteit van de spelers dan andere formaties – als je er het beste uit wilt halen, tenminste.
4-1-4-1 formatie Vereisten
Spelend met dit voetbalsysteem vereist dat het team in staat is en vloeiend kan spelen met één vasthoudende middenvelder, aangezien hij het middelpunt is dat het team in beweging brengt om te kunnen presteren.
Vele spelers hebben deze positie ingenomen en we kunnen Bastien Shweinstiger als een van de beste noemen die in deze rol schitterde onder Pep in zijn periode bij Bayern München.
De verdedigende middenvelder moet het spel kunnen lezen en de andere middenvelders kunnen dekken, omdat die de neiging hebben om vaker aanvallend het veld op te gaan. Deze beweging laat de CDM de taak om de ruimte te dekken en het is menselijkerwijs onmogelijk om dit te doen op basis van fysieke capaciteiten alleen, dus hij moet zijn hersenen meer gebruiken om zichzelf te positioneren of hij zal worden gedaan tegen het einde van de eerste 45 minuten.
De CDM moet werken en coördineren met de centrum-backs. De centrale middenvelders moeten zich altijd bewust zijn van de CDM en goed communiceren om te voorkomen dat ze op elkaars voeten gaan lopen. Meestal valt de centrale middenvelder tussen de twee verdedigers in, dus hij moet in een back-drie formatie kunnen spelen.
Hardwerkende en gedisciplineerde brede middenvelders die de belangrijkste steun zijn voor de eenzame spits voorin. Ze moeten creatief en aanvallend ingesteld zijn, maar ook teruglopen en hun fullback helpen.
Net als andere moderne voetbalformaties, zijn moderne fullbacks nodig. Dit betekent dat de twee comfortabel met de bal moeten zijn en extreem fit om de volle 90 minuten op en neer te rennen.
Conclusie
Zoals we hebben gezien, kan de 4-1-4-1 een geweldige formatie zijn om te gebruiken of je nu wilt aanvallen of verdedigen – het hangt allemaal af van het personeel dat je selecteert en de manier waarop je je team opstelt.
In de halve finale van Euro 2008 tegen Rusland, met een 4-4-2 variant, viel David Villa geblesseerd uit, waardoor het team genoodzaakt was een cruciale wijziging door te voeren. Een wijziging die de overwinning veilig stelde, omdat ze Rusland naar een 3-0 eindstand leidden, voordat ze in de finale een sterk Duitsland met 1-0 versloegen. De vervanging van David Villa door Cesc Fabregas dwong het Spaanse team in de 4-1-4-1 en de dominante aanwezigheid van Senna, Xavi en Fabregas maakte het mogelijk dat Iniesta en Silva naar binnen en naar buiten konden, waardoor hun beide tegenstanders in de problemen kwamen. De sleutel hiertoe was de soliditeit van dat middenveld trio.
Naast het feit dat het een defensief solide en tegelijkertijd aanvallende formatie is, biedt de 4-1-4-1 je ook veel tactische flexibiliteit en vloeibaarheid dankzij de holding middenvelder die voor de verdediging zit.
Een populaire formatie bij Pep Guardiola, de 4-1-4-1 kan zeker een groot succes worden met de juiste coach, spelers en speelstijl.