Het werd “de griezeligste moord sinds mensenheugenis in Japan” genoemd. In 1997 vermoordde een 14-jarige jongen uit Kobe de 11-jarige Jun Hase en liet het afgezaagde hoofd van zijn slachtoffer achter op de poort van een school, met een boodschap in zijn mond waarin hij de politie beschimpte.
Deze browser ondersteunt het video-element niet.
De moordenaar, die zichzelf “Seito Sakakibara” noemde – een combinatie van symbolen die apostel, sake, duivel en roos betekenen – stuurde de lokale media vrolijk vervolgberichten over zijn criminele activiteiten, zo meldde de New York Times destijds:
“Ik kan mezelf alleen van haat bevrijden en me vredig voelen als ik iemand vermoord,” zei de moordenaar in een brief aan een lokale krant. “Ik kan mijn eigen pijn alleen verlichten door anderen pijn te zien lijden.”
De politie zei dat ze er zeker van waren dat de moordenaar de brief had geschreven omdat deze details bevatte die niet openbaar waren gemaakt. De schrijver waarschuwde ook dat “als iets me nog eens frustreert, ik drie groenten per week zal vernietigen”- kennelijk een verwijzing naar kinderen. De brief bevatte een dreigement om te beginnen met het doden van volwassenen.
Nadat eerder dit jaar een schoolmeisje in de buurt werd doodgeslagen, en een ander werd aangevallen en zwaargewond raakte, stelden de autoriteiten hun onderzoek in op de theorie dat er mogelijk een seriemoordenaar rondliep.
Advertentie
Toen de moordenaar werd opgepakt, was Japan geschokt door zijn jonge leeftijd; Ondanks de wreedheid van deze misdaad en andere die aan het licht kwamen (waaronder de moord op een 10-jarige enkele maanden voor de onthoofdingsmoord), was zijn straf voorbestemd om relatief minimaal te zijn. Een sensationeel proces, waarin de zelfbenoemde “Sakakibara” “Boy A” werd genoemd om zijn anonimiteit te beschermen, resulteerde in zijn opname in een “medische jeugdinrichting” tot zijn vrijlating voorwaardelijk in 2004 toen hij 21 werd, en volledige vrijheid in 2005.
In juni van dit jaar dook Sakakibara (die er vermoedelijk in geslaagd is niet meer te moorden) weer op in de Japanse pers met de publicatie van zijn allesvertellende autobiografie. De Japan Times, die het boek waarschijnlijk op zijn zachtst gezegd “controversieel” noemde, beschreef het boek als volgt:
Hij betuigt spijt voor zijn daden in Kobe in 1997, maar vertelt zijn daden zo gedetailleerd dat lezers zich kunnen afvragen wat zijn ware gevoelens zijn.
Sakakibara, die nu 32 is en wiens echte naam niet is onthuld, doodde twee kinderen en verwondde drie anderen in aanvallen die de natie terroriseerden en de roep om strengere straffen voor minderjarige delinquenten aanwakkerden. In het boek met de titel “Zekka”, een term die in het Japans weinig betekenis heeft, zegt de auteur dat hij als tiener een “onverbeterlijke seksuele afwijking” was die een grimmige voldoening had gevonden in het ontleden van dieren en, uiteindelijk, het doden van medemensen.
Advertentie
Jun Hase’s familie probeerde, niet verrassend, de uitgave van het boek tegen te houden (een van die details: voordat hij het hoofd van de jongen op de schoolpoort schikte, sloot hij zichzelf op in een badkamer en “beging er een daad mee die ‘veel gruwelijker was dan moord'”).
Japan Today merkte op dat de uitgever doorging met het drukken van het boek zonder een van de nog rouwende families van de slachtoffers in te lichten:
Satoshi Oka, voorzitter van Ohta Publishing, zei in een verklaring over het boek, dat Sakakibara het boek zelf had willen uitgeven, meldde Sankei. In maart van dit jaar werd Ohta Publishing benaderd door Sakakibara via een derde partij, waarna een persoonlijke ontmoeting werd geregeld waarbij Sakakibara’s aantekeningen voor zijn ontwerp aan het bedrijf werden overhandigd.
“We hebben nog nooit de gelegenheid gehad om het persoonlijke verslag van een jeugdcrimineel op dit niveau te lezen. Hoewel ik begrijp dat dit boek veel kritiek zal krijgen, geloof ik dat het boek gebeurtenissen beschrijft die spreken over kwesties van jeugdige criminele verantwoordelijkheid die vandaag de dag nog steeds relevant zijn,” zei Oka.
Verontschuldiging
Bronnen vertelden Japan Today ook dat de moordenaar uiteindelijk “een persoonlijk verontschuldigingsbriefje, gehecht aan een exemplaar van het boek,” naar de families van zijn slachtoffers stuurde, een zet die veel meer wreedheid dan klasse lijkt te suggereren. Voorspelbaar werd het een bestseller, en Sakakibara harkte de winst binnen … hoewel sommige rapporten beweerden dat hij ten minste een deel van het geld zou gebruiken om restitutie te betalen aan die families.
In ieder geval was een memoires niet genoeg, want hij heeft nog steeds iets te zeggen tegen de wereld na dat alles. Japan Times meldde gisteren dat Sakakibara nu zijn eigen “ijdelheid website” lijkt te hebben opgezet.
De site, Sonzaino Taerarenai Tomeisa (De ondraaglijke transparantie van het zijn) genaamd, verklaart dat het “de officiële homepage van de voormalige jongen A” is.”
…Er is geen bevestiging dat de website het werk is van Sakakibara, maar het weekblad Shukan Bunshun zei donderdag dat het op 31 augustus een brief van hem had ontvangen waarin stond hoe hij ertoe was gekomen de memoires uit te brengen. In de brief stond ook dat hij een homepage had opgezet en de URL had gegeven.
De website verklaart dat het de enige bron van informatie over Sakakibara zal zijn, omdat hij geen gebruiker is van online sociale netwerken.
Advertentie
Het stuk in de Japan Times geeft niet de echte URL prijs (iedereen in Japan, voel je vrij om een poging te wagen), maar het biedt wel enige beschrijving voor de morbide nieuwsgierigen:
De “Gallery” sectie toont naaktfoto’s van een man met een masker, waarvan de kijkers worden uitgenodigd te geloven dat het Sakakibara zelf is. De website beweert kunst te tonen die door Sakakibara is gemaakt, waaronder foto’s en tekeningen van slakken. Hij geeft ook commentaar op zijn favoriete boeken.
Distinctief ontbreekt een verontschuldiging of een uiting van berouw – aan de families van zijn slachtoffers.
Sakakibara lijkt mensen te willen betrekken. De website biedt een emailadres waar ze hun commentaar kwijt kunnen.
Deskundigen zeiden dat Sakakibara’s laatste stap aantoont dat hij in zichzelf gekeerd is en aandacht van het publiek wil.
Advertentie
Top afbeelding (van schoolpoort waar het hoofd van Jun Hase werd getoond) via Wikimedia Commons.
Advertentie