De bijdrage van de rivier Darling aan de Murray

Hoeveel water geeft de rivier Darling aan de rivier Murray?

De Darling-rivier verbindt het hele rivierennetwerk van het noordelijke Murray-Darling-bekken met het zuidelijke bekken waar zij samenvloeit met de Murray bij Wentworth, in het zuidwesten van New South Wales.

Het is de laatste rivier die in de Murray uitmondt voordat de Murray in Zuid-Australië de zee bereikt, zo’n 825 kilometer stroomafwaarts van de samenvloeiing. Dit geeft de Darling een speciale betekenis in het beheer van het Murray-systeem.

Over het geheel van het Murray-systeem gezien, draagt de Darling gemiddeld ongeveer 8% bij aan het totale volume dat de Murray binnenstroomt vanuit al zijn zijrivieren, inclusief de bovenloop van de Murray.

De Darling draagt gemiddeld ongeveer 15% bij aan het totale debiet van de Murray op het punt waar de Darling de Murray binnenstroomt.

In werkelijkheid leveren de meeste jaren geen gemiddelde bijdrage van de Darling-rivier. Gemiddelden maskeren extreme fluctuaties in Darling-stromen, die worden bepaald door de boom en bust aard van de regenval in het noordelijke bekken.

Wanneer het debiet in de Darling-rivier laag is, kan het Murray-systeem niet rekenen op een bijdrage van de Darling-rivier om te voldoen aan de vraag van irrigatieboeren en de behoeften van het riviermilieu.

Op deze pagina wordt uitgelegd

• Het effect van de Darling River op de watertoewijzingen van de Murray in New South Wales
• Hoe de Menindee-meren het debiet van de Darling River naar de Murray beïnvloeden
• Hoeveel water de Darling River gebruikt om South Australia van zijn deel van het water te voorzien

Welke invloed heeft de Darling op de watertoewijzingen van de Murray in New South Wales?

De Darling draagt gemiddeld ongeveer 8% bij aan het totale volume van de Murray-rivier. De Darling kan er zeker toe bijdragen dat de regering van New South Wales over meer water beschikt om toe te wijzen aan landbouwers en andere vergunninghouders, maar het effect ervan op de Murray-watertoewijzingen in New South Wales is op lange termijn betrekkelijk gering.

De grootste invloed op de toewijzingen in NSW is het debiet van de bovenloop van de Murray.

We weten dat in de afgelopen 20 jaar meer dan tweederde van de vermindering van de gemiddelde instroom in het Murray-systeem te wijten is aan veranderingen in de bovenloop van de Murray en in de Victoriaanse zijrivieren. Al deze veranderingen zijn uiteindelijk van invloed op de beschikbaarheid van water voor vergunninghouders.

De manier waarop de staten zijn overeengekomen om het water in het Murray-systeem onder elkaar te verdelen, is vastgelegd in de Murray-Darling Basin Agreement, die meer dan honderd jaar geleden voor het eerst werd ondertekend en nu deel uitmaakt van de Water Act.

Welke invloed hebben de Menindee-meren op het debiet van de Darling River naar de Murray?

Het debiet van de Darling River varieert sterk. Het debiet is gewoonlijk laag, met korte perioden van grote overstromingen die niet voor later gebruik kunnen worden opgeslagen.

Deze variabiliteit wordt afgevlakt door het opvangen van het debiet van de Darling in de Menindee-meren en door het regelen van de waterafgifte voor het laatste 500 kilometer lange traject van de Darling voordat deze samenvloeit met de Murray.

De uitgestrekte Menindee-meren fungeren als wateropslag sinds ze in de jaren zestig van de vorige eeuw werden aangepast om water in reserve te houden en de gevolgen van overstromingen te verzachten – zoals de recordoverstromingen in 1956 die de stad Wentworth bedreigden. Gelegen in een vlak, winderig en zeer heet deel van New South Wales, is het gemiddelde jaarlijkse waterverlies van de meren door verdamping gelijk aan ongeveer één Sydney Harbour.

Wanneer het watervolume in de Menindee Meren boven de 640 gigaliter komt en totdat het daalt tot onder de 480 gigaliter, wordt het water gedeeld tussen New South Wales en Victoria. De staten, waaronder Zuid-Australië, zijn overeengekomen dat de Murray-Darling Basin Authority (MDBA) die gedeelde hulpbron beheert als onderdeel van het River Murray-systeem.

De MDBA beheert het systeem zo efficiënt mogelijk om het beschikbare water voor de staten en hun licentiehouders te maximaliseren. Dat betekent dat water uit de Menindee-meren helpt om stroomafwaarts aan de vraag naar water te voldoen wanneer het beschikbaar komt. Hoe meer water wordt achtergehouden in de meren waar de verdampingsgraad hoog is, hoe minder water er beschikbaar is voor de staten om toe te wijzen aan de licentiehouders.

Hoeveel water draagt de Darling River bij aan het recht van South Australia?

In het kader van de Murray-Darling Basin Agreement zijn New South Wales, Victoria en South Australia een basisrecht overeengekomen van 1.850 gigaliter per jaar voor de aanvoer naar South Australia. Dit volume wordt in droge tijden verminderd, maar vaak kan aanzienlijk meer dan dat naar de benedenstroomse staat stromen omdat water wordt verhandeld, water voor het milieu wordt geleverd of meer water de rivier instroomt dan in opslag kan worden gehouden.

Het is bijna onmogelijk om uit te maken hoeveel water van elke dam of zijrivier, inclusief de Darling, in het recht van 1.850 gigaliter van Zuid-Australië terechtkomt, zoals het ontcijferen van een ei.

De duidelijkste maatstaf voor de bijdrage van de Darling aan Zuid-Australië is het gemiddelde van 15 procent van het totale debiet dat de Darling levert aan de rivier de Murray bij de splitsing van de rivieren, net stroomopwaarts van de Zuid-Australische grens.

Waar de andere 85% van het water op het kruispunt vandaan komt, hangt af van waar er op een bepaald moment water beschikbaar is – afvloeiing rechtstreeks in de rivier, lozingen door de grote dammen in het hoogland, of water dat de Murray binnenstroomt vanuit de vele andere rivieren en stromen.