3-fluormethamfetamine (3-FMA), een derivaat van metamfetamine (METH), veroorzaakt gedragsstoornissen en tekorten in de dopaminerge transmissie in het striatum van muizen. Het misbruikpotentieel van 3-FMA is nog niet volledig gekarakteriseerd. Het doel van deze studie was het evalueren van de effecten van 3-FMA op de locomotorische activiteit en de belonende en versterkende eigenschappen in de geconditioneerde plaatsvoorkeur (CPP) en zelftoediening procedures. Intraveneuze (i.v.) toediening van 3-FMA (0.5 en 1.0 mg/kg) verhoogde aanzienlijk de locomotorische activiteit in een dosis-afhankelijke wijze bij ratten. Bij de CPP procedure veroorzaakte intraperitoneale toediening van 3-FMA (10 en 30 mg/kg) een significante verandering in de plaatsvoorkeur bij muizen. In de zelftoedieningsparadigma’s vertoonde 3-FMA drug-taking gedrag bij een dosis van 0,1 mg/kg/infusie (i.v.) gedurende 2 uur sessies onder vaste verhoudingen schema’s en hoge breekpunten bij de dosis van 0,3 en 1,0 mg/kg/infusie (i.v.) gedurende 6 uur sessies onder progressieve verhoudingen schema van versterking bij ratten. Een priming injectie van 3-FMA (0.4 mg/kg, i.v.), METH (0.2 mg/kg, i.v.), of cocaïne (2.0 mg/kg, i.v.) herstelde 3-FMA-zoekgedrag na een uitdovingsperiode in 3-FMA-getrainde ratten gedurende 2 uur sessie. Al met al tonen deze bevindingen robuuste psychomotorische, belonende en versterkende eigenschappen van 3-FMA aan, die ten grondslag kunnen liggen aan het potentieel voor dwangmatig gebruik bij mensen.