De Negen Muzen van de Oude Griekse Mythologie waren degenen die de grootste kunst, muziek, poëzie, en zelfs geleerdheid in sterfelijke mannen (en vrouwen) inspireerden. Het waren hun goddelijke stemmen die in het oor van de kunstenaars fluisterden en de woorden van inspiratie spraken die in de stilte van hun geest opkwamen en hun grootste werk werden.
In het oude Griekenland was het gebruikelijk om hun werken te beginnen met een klein gebed tot de Negen Muzen (of tot hun moeder Mnemosyne) in de hoop dat zij hun geest zouden inspireren en hun werk zouden vullen met goddelijke energie en vaardigheid. Homerus deed dit in zowel de Ilias als de Odyssee.
Hieronder staan de Negen Muzen bij naam en de tak van kunst waaraan zij in de loop der tijden verbonden waren (met een meer volledige lijst van hun kwaliteiten en associaties aan het eind van dit artikel):
- Calliope, de Muze van de Epische Poëzie
- Clio, de Muze van de Geschiedenis
- Euterpe, de Muze van de Muziek en de Lyrische Poëzie
- Thalia, de Muze van de Komedie
- Melpomene, de Muze van de Tragedie
- Terpsichore, de Muze van de Dans
- Erato, de Muze van de Liefdespoëzie
- Polymnia, de Muze van de Hymnen (Heilige Poëzie)
- Ourania, de Muze van de Astronomie en de Hemelse Objecten
Mnemosyne :: De moeder van de Negen Muzen
De Negen Muzen waren dochters van de grote Zeus en een Titaness met de naam Mnemosyne (Μνημοσύνη, ongeveer uitgesproken als Ne-mo-SEE-ne). Zeus zou Mnemosyne zijn tegengekomen in de gedaante van een jonge sterfelijke herder, in welke gedaante hij haar verleidde.
Ze lagen samen negen nachten achter elkaar te kronkelen van extatisch vrijen, en daarom verwekte zij tegelijkertijd negen lieftallige dochters, die de Negen Muzen werden.
Mnemosyne was de dochter van de Titanen Ouranos (Uranus) en Gaia, wier namen letterlijk respectievelijk “Hemel” en “Aarde” betekenen, een kind van de fundamentele krachten van de schepping. Dit maakt Mnemosyne tot de tante van Zeus, daar zij de dochter is van de broers en zusters van Zeus’ vader Kronos.
Mnemosyne is de Godin van het Geheugen. Zelfs haar naam is afgeleid van het Griekse woord μνήμη (mneme) dat geheugen of herinnering betekent. Volgens de legende gaat haar feilloze geheugen helemaal terug tot het begin, tot de dageraad van de schepping, want als dochter van de Aarde en de Hemel was zij getuige van alles.
In de oude Griekse religie werd gezegd dat zij die gestorven waren uit de rivier de Lethe in het land van Hades (onderwereld) dronken, wat vergetelheid veroorzaakte, zodat zij zich hun vorige levens niet zouden herinneren wanneer zij gereïncarneerd waren. Hoewel ingewijden in het Orphisme werd geleerd in plaats daarvan te drinken uit de rivier van Mnemosyne, de rivier van het geheugen, waarvan werd geloofd dat deze de cyclus van wedergeboorten in de transmigratie van de ziel zou beëindigen.
Mnemosyne werd, in tegenstelling tot veel andere Titanen, door de oude Grieken in hoog aanzien gehouden. Het was bekend dat mensen van Socrates tot Homerus haar naam aanriepen, opdat zij hun een scherp geheugen, een scherp verstand en een grote spraakvaardigheid zou schenken wanneer zij die nodig hadden. Want het aanroepen van haar naam riep ook de kracht op van de Negen Muzen, daar zij hun moeder was.
Volgens de Griekse dichter en schrijver Hesiod in zijn beroemde werk Theogonie, was de macht om de geest en het hart van stervelingen te veroveren, getoond door grote koningen en dichters, te danken aan de tijdelijke bezetenheid van de koning door Mnemosyne, die hun woorden grote kracht en charisma gaf.
De eerste jaren van de Negen Muzen
Toen haar 9 dochters opgroeiden, boeide en onderwees zij hen met de meest illustere en fantastische verhalen die zij kende. Mnemosyne doorzocht haar lange geheugen en vertelde alles wat zij zag, en beschreef aan haar jonge dochters de schepping van de wereld, de kosmische macht van de titanen, haar verwanten en hun voorvaderen, ieder bij naam.
Ze vertelde hen van de geduchte Titaan Kronos. Hoe hij had gehoord dat een van zijn kinderen zou opstaan om hem omver te werpen, en hoe hij elk van zijn kinderen opat om te voorkomen dat dit zou gebeuren. Maar de machtige Zeus werd door zijn moeder voor zijn vader verborgen gehouden, in het geheim opgevoed, en wist hem uiteindelijk ten val te brengen.
Zij vertelde van de geboorte van de Olympiërs, de beroemde Twaalf van het Griekse Pantheon, hun ontelbare kinderen (neven en familie van de Negen Muzen), hun daden en hun wandaden. Verhalen van heldendom en glorie, verhalen van lachen en dwaasheid, verhalen van tragedie, en sommige verhalen die helemaal niets leken te betekenen, maar toch het hart veroverden.
Deze verhalen verlevendigden de geesten van de lieftallige jonge Negen Muzen, en zij bekommerden zich om weinig anders. Zij dronken poëzie, onderhielden zich met muziek, en ademden zang. De helden en legendeverhalen dansten achter hun ogen, in hun verbeelding als ze wakker waren en in hun dromen als ze sliepen.
Wanneer hun moeder hen geen verhalen vertelde, vertelden zij ze aan elkaar. Ze brachten hun dagen door in het idyllische Griekenland van de oude dagen toen goden nog over de wereld heersten. Ze dansten in het zand en de branding, zwommen naakt in zee onder de klotsende zoon of het zachte, zachte maanlicht.
Ze wandelden door de bossen en beklommen de bergtoppen in de buurt van hun huis, terwijl ze gedichten en liederen componeerden op basis van de verhalen die ze hadden gehoord, zodat ze anderen konden vertellen over wat er was geweest, zodat niets ooit vergeten zou worden.
Mastering Music and the Arts Under Apollo
Toen Mnemosyne hun grote mogelijkheden op het gebied van de kunsten zag, stuurde zij haar dochters naar de nimf Eufime en de God van de Muziek, Apollo. Sommige overleveringen zeggen dat ze werden grootgebracht op de berg Parnasses. Anderen zeggen dat zij naar de oude tempel van Zeus op de berg Elikonas, of de berg Helicon, of op de berg Olympus zelf werden gebracht.
Waar hij hen ook heen bracht, onder zijn voogdij kregen zij snel de kunsten onder de knie, muziek, zang en poëzie. Apollo leerde hen harmonie te zingen, hielp en adviseerde hen in hun composities om elke stem tot zijn recht te laten komen.
Toen Apollo het koor van de Negen Muzen leidde, stroomde hun prachtige muziek als vierde uit hun zaal. Als grote golven van licht, goddelijke energie en emotie stroomde hun muziek over de berghelling. De zon scheen helderder terwijl zij zongen, en de planten groeiden, de bladeren reikten niet naar de zon, maar naar de Negen Muzen wier licht, voor hen, helderder was dan de zon. Er wordt gezegd dat zelfs de zangvogels pauzeerden in hun muziek om te luisteren.
Ieder van de muzen had zijn eigen specialiteit. Erato was de muze van de liedteksten, Euterpe de muze van de muziek, Thalia de muze van de komedie, Medomene de muze van de tragedie en het koor, Terpsichore de muze van de dans, Urania de muze van de astronomie, Clio de muze van de geschiedenis, Polyhymnia de muze van de hymnen, en Calliope de muze van de epische poëzie.
Volgens de Griekse Mythologie vonden de Negen Muzen ook vele kunsten van beschaving, wetenschap en geleerdheid uit. Twee muzen vonden theorieën en technieken uit met betrekking tot de leerpraktijk, drie vonden de lier zelf en de muziek erop uit, vier vonden de vier dialecten van de oude Griekse taal uit (Atticaans, Ionisch, Eolisch en Dorisch), vijf vormden de vijf zintuigen zodat kunst en schoonheid in alle vormen konden worden ervaren, en zeven vonden de zeven akkoorden van de lier uit, de zeven hemelse zones, de zeven planeten en de zeven vocalen van het Griekse alfabet.
Calliope & Orpheus
Calliope was de eerstgeborene en grootste van de Negen Muzen. Zij had een zoon met ofwel een sterfelijke koning van Thracië, ofwel met Apollo zelf, die na verloop van tijd ontdekte dat hij haar niet kon weerstaan, zo jong als zij was toen zij bij hem kwam.
Hun kind werd de beroemde Griekse musicus Orpheus. Hij werd opgevoed door de Negen Muzen, hun artistieke inspiratie doordrenkte elke vezel van zijn wezen, en leerde de kunst van muziek, zang en poëzie aan hun voeten.
Toen hij een jonge jongen was kon hij bijna net zo goed zingen als de Negen Muzen zelf. Dat wil wat zeggen, want de vaardigheid van iemand met sterfelijk bloed om zelfs maar in de buurt te komen van die van negen volbloed godinnen, terwijl hijzelf half goddelijk was, moet inderdaad groot zijn.
Zijn stem was zo mooi, zijn muziek zo doordringend, en zijn woorden zo diepzinnig, dat zij de woede in de borst van de meest strijdlustige strijder konden bedwingen, de wildernis uit het wildste der beesten konden temmen. Allerlei schepselen stroomden naar hem toe en lagen zij aan zij aan zijn voeten, wolven met konijnen en leeuwen met lammeren, in volledige harmonie terwijl zijn muziek speelde. Er wordt gezegd dat bomen zelfs hun wortels zouden optrekken om over de aarde te schuifelen, alleen maar om dichter bij zijn muziek te zijn.
De Negen Muzen
- Calliope, de Muze van de Epische Poëzie: werd in het oude Griekenland de “Opperste van alle Muzen” genoemd, en werd beschouwd als zowel de wijste als de machtigste. Zij vergezelde koningen en prinsen om gerechtigheid en sereniteit af te dwingen. Zij was de beschermster van heldendichten, zoals de werken van Homerus, en wordt meestal afgebeeld met een schrijftablet of boek in de hand.
- Clio, de muze van de geschiedenis: Haar naam Κλειώ betekent “beroemd maken” of “vieren”, want uiteindelijk was dit wat geschiedenis was voor de oude Grieken, want het waren glorieuze, heldhaftige daden die iemand een plaats in de geschiedenis opleverden. Clio wordt vaak afgebeeld met boeken of rollen.
- Erato, de muze van de liefdespoëzie: was de muze die in verband werd gebracht met de liefde (waarvan haar naam eros is afgeleid) en liefdespoëzie, hoewel haar naam Ἐρατώ “verrukking” en “lieflijk” betekent. Zij werd dikwijls afgebeeld met een lier of een kithara in de hand.
- Euterpe, de muze van de muziek en de lyrische dichtkunst: Haar naam Eὐτέρπη betekent “zich goed verheugen” en “verrukken”, meestal afgebeeld met een verscheidenheid aan instrumenten, zoals een Aulos (Oudgriekse fluit) of pijpen, toepasselijk als de Muze van de Muziek. Zij was ook bekend als “gever van vreugde”.
- Melpomene, de Muze van de Tragedie: terwijl zij later de Muze van de Tragedie werd, was zij oorspronkelijk de Muze van het Chorus. Haar naam MMελπομένη betekent in feite niets met tragedie te maken hebben, maar in plaats daarvan “zingen” of “degene die melodieus is”, wat eerder doet denken aan een mooie, gracieuze godin dan aan een tragica, afgeleid van een werkwoord dat “vieren met dans en zang” betekent. Ze wordt afgebeeld met een tragisch masker in de ene hand, en vaak een zwaard, knuppel of dolk in de andere.
- Polymnia, de muze van de hymnen, de heilige poëzie en de landbouw: Overeenkomstig haar aard wordt zij afgebeeld als enigszins ernstig en meditatief, vooruitziend zou misschien een woord zijn om haar uitdrukking te beschrijven. Haar naam Πολυύμνια betekent “Degene van vele lofzangen” van de Griekse woorden πολοί (vele) en ύμνος (lofzang of lofzang). Haar poëzie is zowel heilig als onsterfelijk, in die zin dat onder haar heerschappij ook de grootste werken vallen die “onsterfelijke roem” hebben verworven. Zij zou ook de muze zijn van de geometrie, de meditatie en de landbouw, en de grammatica hebben uitgevonden. Ze wordt vaak afgebeeld met een lange mantel, sluier, of druiven.
- Terpsichore, de muze van de dans: Zij was de beschermster en uitvindster van de dans (samen met de harp en het onderwijs), meestal afgebeeld dansend met een laurier die haar hoofd siert met harp in de hand. hij vond dansen, de harp en het onderwijs uit. Haar naam Τερψιχόρη betekent “verrukking in het dansen” van de woorden τέρπω (“verrukking”) en χoρός (“dans”).
- Thalia, de Muze van de Komedie: De achtste van de Muzen, de naam van Θάλεια betekende “de vreugdevolle” of “de bloeiende” omdat haar persoonlijkheid (en de tak van kunst waarmee zij werd geassocieerd) werd beschouwd als vreugdevol, uitbundig en luchtig. Ze werd meestal afgebeeld met een theatraal (komedie) masker op, droeg laarzen, en zou ook geassocieerd worden met geometrie, architectuur, en landbouw.
- Ourania, de Muze van de Astronomie en de Hemelse Voorwerpen: Haar naam Οὐρανία betekent “hemels” of “van de hemel”, misschien vanwege haar schoonheid en gratie, maar ook vanwege haar associatie en preoccupatie met de hemelen en de sterren. Zij wordt vaak afgebeeld als getooid met sterren, met een hemelbol en een boogkompas in haar hand.
Further Reading
- Popular Reading
- D’aulaires’ Book of Greek Myths | Geschreven door Ingri en Edgar Parin D’aulaire | 1962
- Mnemosyne | Wikipedia | 30 maart 2020
- De Negen Muzen van de Griekse Mythologie | Griekse Mythen & Griekse Mythologie | 30 maart 2020
- Muzen | Wikipedia | 30 maart 2020
- Note: Mnemosyne waakte over een poel in Hades volgens een reeks Griekse grafinscripties uit de 4e eeuw v.Chr. in dactylische hexameter.
- De Muzen | www.greekmythology.com | 30 maart 2020
- Mousai | www.theoi.com | 30 maart 2020
- Scholaire lectuur