De potentieel gevaarlijke asteroïde (29075) 1950 DA

Korte mededeling
J Phys Astr, Volume: 6( 3)

*Correspondentie: Wlodarczyk Ireneusz , 41-500 Chorzow, Polen, Tel: +48627221279; E-Mail:

Abstract

Ik presenteer gedrag van de dynamisch interessante potentieel gevaarlijke asteroïde (29075) 1950 DA. Met behulp van de publiek beschikbare OrbFit software heb ik de baan van de asteroïde 900 jaar vooruit in de toekomst bestudeerd, op zoek naar dichte nadering van de aarde, wat kan leiden tot een mogelijke inslag in 2880.

Keywords

Asteroïden; Dynamisch; Hemelmechanica; Near-Earth Objects; Baanbepaling

Inleiding

De asteroïde (29075) 1950 DA werd ontdekt op 22 februari 1950 door het (IAU 662) Lick-Observatorium, Mount Hamilton (IAUC 1258). Hij werd in 1950 gedurende 19 dagen waargenomen tot 12 maart en ging toen verloren vanwege de korte waarnemingsboog. Op 31 december 2000 werd hij waargenomen door J.E. Rogers van (IAU 670) Camarillo Observatory, teruggevonden als 2000 YK66 en 2 uur later werd hij herkend als 1950 DA( MPEC 2001-A-26). Tussen deze data werd de asteroïde (29075) 1950 DA op 30 september 1981 waargenomen door Siding Spring Observatory-DSS ( IAU 260). Asteroïde (29075) 1950 DA behoort tot de Apollo-groep, bestaande uit 9194 leden vanaf 5 juli 2018), en is een van de 18345 bekende Near-Earth Asteroids op dit moment http://www.minorplanetcenter.net/iau/lists/Unusual.html. Volgens de JPL NASA: https://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi#top, is zijn absolute magnitude 17,1, wat een diameter van ongeveer 2,0 km suggereert (zie ook volgende sectie). Asteroïde (29075) 1950 DA is dynamisch interessant. Volgens mijn berekeningen zal hij op 02.28506 maart 2032 de aarde naderen op ongeveer 0,0758 au (11,3×106 km).

De berekeningen van Giorgini van JPL NASA zijn gebaseerd op waarnemingen tot 2002 (214 optische waarnemingen en 12 radarwaarnemingen). Nu, 5 juli 2018 hebben we 576 en 12 waarnemingen, respectievelijk, en de langere waarnemingsboog. Sitarski bepaalde de baan van de planetoïde op basis van 231 optische waarnemingen uit de periode 22 februari 1950 tot 18 december 2004 en paste zijn cracoviaanse methoden toe om een inslagbaan te vinden voor 2880.

De initiële baanelementen van planetoïde (29075) 1950 DA

De baan van de planetoïde (29075) 1950 DA werd berekend met behulp van de vrij verspreide OrbFit software, versie 5.0.5 (http://adams.dm.unipi.it/~orbmaint/orbfit/ ). Deze nieuwe versie bevat het nieuwe foutenmodel en het debiasing- en wegingsschema beschreven door en de DE431 versie van JPL’s planetaire efemeriden. De NEODyS site (http://newton.dm.unipi.it/neodys/) en de OrbFit software die hierboven zijn gebruikt geven de sterrencatalogus debiasing en een foutenmodel met aangenomen astrometrische RMS fouten die zijn berekend op basis van de tests in het bovenstaande artikel. We kunnen het Yarkovsky niet-gravitationele effect berekenen als een modelonzekerheid, dat wil zeggen oplossen voor 7 parameters in plaats van 6, d.w.z. alleen baanparameters. Dit geldt zowel voor de baanbepaling (op het beginpunt) als voor de propagaties die gebruikt worden in de inslag-monitoring procedure.

Niet-gravitationele effecten in de baanbeweging van asteroïde kunnen op verschillende manieren in rekening worden gebracht. De eenvoudigste manier is om uit te gaan van het bestaan van een seculaire verandering van de halve lange as van de baan, da/dt. Wij kunnen ook de niet-gravitatieparameter A2 berekenen. Een negatieve waarde van A2 voor de planetoïde betekent dat de gemiddelde halve lange asdrift da/dt<0 is en dat de planetoïde dus retrograde roteert. De waarnemingsbooglengte is 24824 dagen (bijna 68 jaar) zodat het mogelijk is om de niet-gravitatieparameter A2 te berekenen.

De baanelementen in TABEL 1 werden berekend met behulp van de planetaire en maanephemeriden DE431 van het JPL en extra verstoringen van de 16 massieve asteroïden werden gebruikt door : (1) Ceres, (2) Pallas, (4) Vesta, (10) Hygiea, (3) Juno, (9) Metis, (15) Eunomia, (16) Psyche, (29) Amphitrite, (31) Euphrosyne, (52) Europa, (65) Cybele, (87) Sylvia, (511) Davida, (532) Herculina en (704) Interamnia. En daarnaast heb ik perturbatie van Pluto gebruikt.

Tabel 1: Kepleriaanse baanelementen.

TABEL 1 bevat de baanparameters van asteroïde (29075) 1950 DA, die zijn berekend met de OrbFit-software op basis van alle 576 optische waarnemingen (waarvan er 6 zijn afgewezen als uitbijter). van 22.23014 februari 1950 tot 09.19461 februari 2018, en ook op 12 radarwaarnemingen van 3 maart 2001 tot 1 mei 2012.

De TABEL 1 bevat ook hun 1-σ onzekerheden, die de vierkantswortels zijn van de diagonaalelementen van de berekende covariantiematrix. RMS is het kwadratisch gemiddelde van de residuen tussen de berekende baan en alle 588 waarnemingen gebruikt in de oplossing.

Ik berekende direct uit de OrbFit software een absolute magnitude H van (17,064 ± 0,507) mag. Daarom berekende ik de diameter D van de planetoïde uit zijn H en albedo pv met de formule :

D = 1329 * 10-H/5 Pv-1/2,

waarbij D in km is.

Voor H = (17.064 ± 0.507) mag en albedo van 0.07 (EAR_A_COMPIL_5_NEOWISEDIAM_V1_0 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2011ApJ…743..156M)), vind ik de diameter van (29075) 1950 DA tussen 1,5 km en 2,5km.

Close Approaches Analysis of Asteroid (29075) 1950DA till 2300

FIG. 1 presenteert close approaches (CA) tussen de Aarde en asteroide (29075) 1950 DA tussen 2000 en 2900. Ik heb alleen CA<0.02 au laten zien. Ze zijn berekend met baanelementen en niet-gravitatieparameters A2 uit TABEL 1. De eerste CA is in 2641 op 0,0155 au. De diepste CA’s beginnen in 2860 op 0,0033 au met een mogelijke inslag met de Aarde in 2880.

Mogelijke inslagoplossingen

Volgende, gebruikmakend van baanelementen uit TABEL 1 en 601 vitale planetoïden (klonen) (VA’s) met 3σ onzekerheden, en deze voortplantend tot 2900 zocht ik naar inslagen met de Aarde. TABEL 2 geeft een mogelijke inslagoplossing voor 2880.

Tabel 2: Mogelijke botsingsoplossing voor 2880.

Conclusie

Het hoofddoel van mijn werk is het presenteren van methoden die ons in staat stellen de baan van de potentieel gevaarlijke asteroïde (29075) 1950 DA te volgen. Ik berekende de minimale afstanden tussen de asteroïde en de Aarde in de tijdspanne van 900 jaar vanaf nu. Ik vond een inslagoplossing voor 2880. Het is mogelijk om asteroïde (29075) 1950 DA te bergen in 2032 wanneer de afstand tot de Aarde ongeveer 0.076 au zal zijn. Optische en radarwaarnemingen tijdens deze nadering kunnen de baan van de asteroïde verfijnen en meer nauwkeurige mogelijke inslagoplossingen geven.

1. Giorgini J,. Asteroïde 1950 DA’s ontmoeting met de aarde in 2880. Fysische grenzen aan de voorspelling van de botsingskansen. Science. 2002;296:132-136.
2. Sitarski, G. Generating of ?clones? of an Impact Orbit for the Earth-Asteroid Collision. Acta Astronomica. 2006;56:283-292.
3. Farnocchia, D., Chesley, S. R., Chamberlin, A.B., Tholen, D. J. Star catalog position and proper motion corrections in asteroid astrometry. Icarus. 2015;245:94-111
4. Farnocchia, D., Chesley, S. R., Chodas, P.~W., Micheli, M., Tholen, D.~J., Milani, A., Elliott, G.~T., Bernardi, F. Yarkovsky-driven impact risk analysis for asteroid (99942) Apophis.Icarus 2013;224:192-200.
5. Farnocchia, D., Chesley, S. R., Vokrouhlick’y, D., Milani, A., Spoto, F., Bottke, W.~F. Asteroïden in de buurt van de Aarde met een meetbaar Yarkovsky-effect. Icarus. 2013;224:1-13.
6. Wlodarczyk, I. The Potentially Hazardous Asteroid (410777) 2009 FD. Acta Astronomica. 2015;65:215-231.
7. Fowler, J. W., Chilemi, J. R. IRAS asteroid data processing, in The IRAS Minor Planet Survey, ed. E.F. Tedesco, Phillips Laboratory, Hanscom AFB, Technical Report. 1992. PL-TR-92-2049