Gastro-oesofageale reflux (GER), door het optreden van gastro-oesofagofaryngeale reflux (GEPR), is een bekende oorzaak van verschillende otorhinolaryngologische (ORL) manifestaties. Er is gesuggereerd dat onverklaarbaar overmatig keelslijm ook een manifestatie van GER zou kunnen zijn, maar formeel bewijs hiervoor ontbreekt. Het doel van de huidige studie was het onderzoeken van de prevalentie van GER en duodenogastroesofageale reflux (DGER) bij opeenvolgende patiënten met chronische klachten van overmatig keelslijm. Negenenenvijftig opeenvolgende patiënten met chronisch onverklaard overmatig keelslijm, transparant in 33 patiënten (TTP) en geel in 26 patiënten (YTP), ondergingen een gastro-intestinale endoscopie, 24-uurs dubbele oesofageale pH-monitoring, en vezeloptische DGER-monitoring. Proximale oesofageale DGER-monitoring werd uitgevoerd bij zeven YTP-patiënten en analyse van galzuren in keelslijm werd uitgevoerd op 16 monsters. Het effect van hooggedoseerde zuuronderdrukkende therapie werd geëvalueerd met tussenpozen van 2 weken. Endoscopie en pH-monitoring stelden een diagnose van pathologische GER vast bij 75% van de patiënten. Pathologische DGER was aanwezig in 56% van de patiënten en dit was geassocieerd met YTP. Proximale DGER-blootstelling was hoog bij alle onderzochte personen en chemische analyse toonde een mediane galzuurconcentratie van 0,184 microM in negen YTP-monsters en geen detecteerbare galzuren in zeven TTP-monsters. Na een mediane van 4 weken van zuur suppressieve therapie, verbeterden de meeste patiënten en 61% werd asymptomatisch. YTP-patiënten hadden vaker een onderhoudsbehandeling met zuursuppressiva nodig dan TTP-patiënten. Onverklaard overvloedig keelslijm is een teken dat wijst op GER en GEPR, en onverklaard geel keelslijm een teken dat wijst op duodenogastroesophagopharyngeale reflux (DGEPR).