Eindelijk is het april! Eindelijk voelt het alsof de winter voorbij is. Ik hou van de winter en geniet ervan om lekker te gaan liggen dromen terwijl ik de sneeuw zie vallen. Maar tegen maart, laten we eerlijk zijn, wordt het een beetje dun. In maart begint de lente met de nachtevening, zoals overal op het noordelijk halfrond, maar waar ik woon, is de komst van de lente vaak een kwestie van geloof! Er is niet veel bewijs op de grond.
In april is dat allemaal veranderd. De knoppen zwellen aan, de lentebloemen staan in volle bloei, en de lucht zegent ons met die heerlijke leemachtige geur van nieuwe groei, vooral na een regenbui. Een van de geneugten van het seizoen voor mij is het luisteren naar de lentepiepers, kleine kikkers die een behoorlijk kabaal maken in deze tijd van het jaar.
De overheersende lentesymbolen van onze cultuur (konijntjes, kuikentjes, lammetjes, eieren en bloemen) zijn althans oppervlakkig geworteld in de christelijke symboliek. Als we wat dieper graven, is het niet moeilijk om de voorchristelijke wortels van heidense vruchtbaarheidsfeesten nog steeds aanwezig te zien, ook al zijn we ons daar misschien niet van bewust. Laten we voor de verandering deze symbolen eens bekijken door de lens van de cycli van de natuur, in plaats van door een religieuze lens (van welke soort dan ook). Deze symbolen van de lente draaien allemaal om nieuwheid: nieuwe groene groei, pas geboren dieren, eieren die wachten op babyvogels die door de schaal pikken, enzovoort. Alles is weer nieuw. De lange winter is voorbij, en het leven gaat verder. Er is overal een frisheid. De lente voelt gewoon anders aan. De energie is verschoven, en we beginnen opnieuw. Dit is de boodschap van de natuur, en het heeft zijn uitdrukking gevonden in de lente feestdagen door de eeuwen heen naast de religieuze boodschappen van vele religies.
Als je mijn januari column leest, Natural Beginnings, schreef ik dat nu een natuurlijke tijd is voor een meer intuïtieve benadering van het nieuwe jaar. Voelt het voor u ook zo? Gebruik deze lente de symbolen van het seizoen als uitgangspunt voor je eigen overpeinzingen. Wat in je leven is toe aan een nieuwe start? Wat ben je klaar om los te laten, om te laten smelten als de sneeuw van de winter? Welk deel van jou voelt teder en kwetsbaar, als een pas uitgekomen vogeltje? Zorg goed voor dat deel.
Stel uzelf voor als een bloem die uit een voorjaarsbol tevoorschijn komt, reikend en groeiend naar het versterkende licht. Mediteer een tijdje over dat beeld. Welke betekenis kun je ontdekken voor je persoonlijke omstandigheden? Als je toch bezig bent, ga dan naar buiten voor een meditatieve wandeling. Doe het zowel op een regenachtige dag (misschien in een aangename aprilbui) als op een zonnige. Neem een paraplu mee als dat nodig is, en geniet gewoon van het nieuwe begin van de natuur.
Zeker in deze moeilijke tijden kan een tastbare ervaring van een nieuw begin enorm behulpzaam zijn. Niets in de natuur (behalve uitsterven!) is ooit echt definitief. De natuur begint elk seizoen opnieuw, recycleert het afval van vorig jaar tot rijke compost waarin weer iets anders kan groeien. De cyclus gaat verder, en niets duurt eeuwig. Economische crises duren niet eeuwig, en persoonlijke crises ook niet. De lente komt na de winter. Omarm het, en geniet van de symbolen en het seizoen van de lente.