March 30, 2020
Onze grondwet, die vaak de hoogste wet van de Verenigde Staten van Amerika wordt genoemd, herinnert aan de debatten van onze grondleggers over de leidende beginselen, het beleid inzake bestuur, leiderschap en fundamentele burgerrechten. De grondwet bepaalt ook de verdeling van de zetels in het Huis van Afgevaardigden. Artikel 1, Sectie 2 van de grondwet van de Verenigde Staten legt uit dat “Representatives and direct Taxes shall be apportioned among the several States which may be included within this Union, according to their respective Numbers” (Vertegenwoordigers en directe belastingen worden verdeeld onder de verschillende staten die binnen deze Unie kunnen worden opgenomen, overeenkomstig hun respectieve aantallen) en roept daarom op tot een volkstelling, een daadwerkelijke telling van de bevolking van de VS en de omliggende gebieden om de tien jaar. Historisch gezien tot op de dag van vandaag is de volkstelling gebruikt als een politiek instrument om de resultaten van onze democratie te beïnvloeden.
Deze politieke belangen hebben altijd invloed gehad op de manier waarop de volkstelling wordt gehouden en hoe de tellingen worden gebruikt. De vraag welke leden van de bevolking moeten worden geteld, is een oud en controversieel aspect van de geschiedenis van ons land en van de volkstelling. “Volgens zijn grondwettelijk mandaat doet de volkstelling meer dan een lichaam tellen; hij vertelt ons ook wiens lichaam telt, en voor hoeveel.” – Naomi Mezey 2003. Daarom mag het geen verrassing zijn dat het verband tussen ras(isme) en onderwaardering vanaf het begin van de volkstelling in 1790 deel uitmaakte van de “politiek van de volkstelling”. De historische praktijken van het opzettelijk onderwaarderen van zwarte mensen als een manier om de machtsverdeling in stand te houden, vinden hun oorsprong in het beruchte drievijfde-compromis.
Het drievijfde-compromis, dat tot 1868 in praktijk werd gebracht, bepaalde dat een tot slaaf gemaakte persoon als drievijfde van een persoon zou worden geteld, voor zover het ging om het bepalen van de totale bevolking van een staat en erkende dat sommige Amerikanen vrij waren en anderen niet. Deze clausule legde een ratio op voor de waardering van tot slaaf gemaakte lichamen en hun waarde in verhouding tot vrije personen. Deze praktijk van historische onderwaardering van zwarte mensen was niet willekeurig. Het verdeelde de persoonlijkheid van tot slaaf gemaakte mensen, verlaagde hen tot de status van bezit, en bekrachtigde slavernij als de basis voor een formele rassenstaat. Het drievijfde-compromis gaat over zoveel meer dan vertegenwoordiging (mensen) en belastingheffing (bezit/handel). Het heeft de structuur van de Amerikaanse politieke instellingen gevormd en zal dat blijven doen, zowel in het verleden als in de toekomst.
Omdat vertegenwoordiging en belastingheffing inherent vragen oproepen over welke politieke eisen kunnen worden gesteld aan handel en eigendom en welke burgers bevoegd zijn om dergelijke eisen te stellen, helpen zij de fundamentele regels van het bestuur vorm te geven en te bepalen wat politieke actoren wel en niet kunnen doen. De erfenis van deze historische onderwaardering dient nog steeds als een indicator van wie telt en van wie het leven telt in deze regio. De onderwaardering van de volkstelling heeft gevolgen voor beleidsmakers en voor de volksgezondheid, omdat deze onderwaardering vaker voorkomt bij zwarte huishoudens en bij de armen. Het resultaat is een “collectieve blindheid die de vaststelling van sociale feiten belemmert, ongelijkheid verbergt en het fundament ondermijnt van sociaal-wetenschappelijk onderzoek, met inbegrip van onderzoek dat wordt gebruikt bij het ontwerpen en evalueren van sociaal beleid.” (Invisible Men, Becky Petitt, p3, 2012).
De Amerikaanse grondwet schrijft voor dat de volkstelling moet worden gehouden, en de wet (13 USC §223) vereist onze deelname. Als u hier woont, moet u worden geteld. In tegenstelling tot vele onderdelen van onze regering en ons leven, telt het Census Bureau iedereen gelijk, ongeacht ras en burgerschap. Meedoen aan de volkstelling is het opeisen van ons volledige zelf, ons recht om gezien te worden en om volledig vertegenwoordigd te zijn, zowel politiek als via beleid, onderzoek en middelen. Doe mee aan de volkstelling. Word meegeteld. Check Zwart!