Verborgen over baarmoederanomalieën, hun classificatiesystemen en hun klinische relevantie? Weet u niet meer wat het verschil is tussen een septate en arcuate baarmoeder, of dat een anomalie een enkelvoudige of gecombineerde variatie is? Geen zorgen – u bent niet de enige!
U kunt het proces van het diagnosticeren van baarmoederanomalieën vereenvoudigen en stroomlijnen door de onderstaande stappen te volgen en de unieke anatomische situatie van elke patiënt te documenteren met behulp van uw 3D-echografie. Het belangrijkste is te beschrijven wat u ziet en te onthouden dat de classificatiesystemen slechts kaders zijn.
Best Practices for Categorizing Anomalies
Ik benader baarmoederanomalieën door ze te groeperen in een van de drie algemene categorieën:
- Failure to form;
- Failure to fuse; of
- Failure to resorb of canalize.
Embryologie leert ons dat twee paramesonephric, of Müllerian, ducts het vrouwelijke reproductieve systeem vormen tegen 20 weken zwangerschap. Dit omvat de ontwikkeling van de bovenste vagina, de baarmoederhals, de baarmoeder en de eileiders. Dit valt samen met de ontwikkeling van de mesonefrische of Wolffiaanse kanalen. Anomalieën met betrekking tot de ontwikkeling van de nieren, urineleiders en blaas kunnen ook voorkomen als er een verstoring is van de Müllerian ducts.
Uteriene anomalieën kunnen worden geïdentificeerd wanneer deze andere geassocieerde anomalieën, zoals renale agenese of ectopische nier, worden opgemerkt op een foetale anatomie scan of, meer typisch, veel later na de puberteit. Aangezien de eierstokken normaal functioneren, zijn de uitwendige geslachtsorganen meestal in overeenstemming met de leeftijd. Omdat veel vrouwen asymptomatisch zijn, is de werkelijke incidentie van baarmoederanomalieën niet goed begrepen.
Using 3D Ultrasound to Diagnose Uterine Anomalies
De symptomen van een vrouw kunnen variëren van verwaarloosbaar tot ernstig. Ze kan zich presenteren zonder zorgen of met kleine moeilijkheden, zoals het niet kunnen gebruiken van tampons. Er kunnen ook klachten zijn van een ondraaglijke menstruatie, de ontdekking van een bekkenmassa of obstetrische problemen, zoals terugkerend zwangerschapsverlies, vroeggeboorte of foetale malpresentatie. U overweegt dan een lijst van mogelijke diagnoses in uw hoofd, waaronder baarmoeder misvorming.
Uw eerste keuze voor beeldvorming moet een van de volgende echo-onderzoeken zijn:
- Transvaginale echografie;
- Transabdominale echografie; of
- Saline infusie sonografie (SIS) of saline contrast sonohysterografie (SCSH).
Begin met een zorgvuldige evaluatie van het gehele bekken. Als de patiënte maagdelijk is, is een transperineale of transabdominale echografie het beste. Voer anders een traditionele, volledige transvaginale echografie uit. Controleer de positie en grootte van de baarmoeder, noteer de oriëntatie en gebruik 3D echografie om de contour en de holte te beoordelen.
Verricht vervolgens onderzoek aan de baarmoederhals. Veeg van rechts naar links om te zoeken naar eventuele extra structuren, zoals een hoorn van de baarmoeder of een nier in het bekken. U moet ook een transabdominale scan maken om de positie en de aanwezigheid van de nieren te beoordelen. De anatomie van de patiënt zal tijdens dit proces steeds duidelijker worden.
Classificatie van baarmoederanomalieën op basis van het ASRM-systeem
Als het gaat om het classificeren van de anomalie, geef ik de voorkeur aan het classificatiesysteem van de American Society of Reproductive Medicine (ASRM) uit 2016. Het European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE) en European Society for Gynaecological Endoscopy (ESGE) classificatiesysteem, dat de afwijkingen van de baarmoeder, baarmoederhals en vagina afzonderlijk classificeert, is moeilijker toe te passen in de klinische praktijk.
Het ASRM-classificatiesysteem beschrijft algemene afwijkingen van volledig gebrek aan ontwikkeling (Type I) en gedeeltelijke ontwikkeling (Type II), tot fusie-gerelateerde afwijkingen (Type III en IV) en falen van resorptie (Type V en VI).
- Falen van vorming: Als een baarmoeder niet kan worden geïdentificeerd of hypoplastisch lijkt, zou het worden beschouwd als een Type 1 anomalie, volgens het 2016 ASRM classificatiesysteem. Als slechts één hoorn wordt geïdentificeerd, zou dit heel goed een unicornuate (Type II) misvorming kunnen zijn waarbij een van de gepaarde Müllerian ducts zich niet heeft ontwikkeld.
- Failure to fuse: Als beide Müllerian ducts zich hebben ontwikkeld maar niet zijn gefuseerd, zijn er twee hoorns aanwezig, evenals twee cervixen en vaak twee vagina’s. Dit zou een type III laesie zijn, of uterus didelphys. Als de fusie echter alleen lager in het genitaal kanaal heeft plaatsgevonden, maar niet meer cephalad, lijkt de baarmoeder hartvormig met twee holten – een Type IV, of bicornuate, baarmoeder.
- Het niet resorberen: Het niet resorberen van het weefsel dat is vergroeid tussen de twee ductus Müllerianus resulteert in een septate uterus met een gespleten holte, een Type V defect. Resorptie van al het weefsel, behalve het meest fundale gefuseerde weefsel, resulteert in een Type VI, of arcuate, uterus. Velen beschouwen een arcuate uterus als een variant van normaal zonder klinische gevolgen. Het onderscheid tussen septaat en arcuaat is arbitrair gedefinieerd als het bestaan van minder dan 1 cm weefsel dat in de holte steekt en in een stompe hoek uitsteekt.
Volledig het onderzoek met VCI en TUI
Om de evaluatie te voltooien, kunt u overwegen een SIS- of SCSH-onderzoek uit te voeren. Dit helpt bij het afbakenen van de holte of holten. Als er twee baarmoeders aanwezig zijn, voer ik gewoonlijk twee afzonderlijke SIS-procedures uit met 3D-echografie. Een cineloop en zorgvuldige etikettering van uw beelden is nuttig voor documentatie en toekomstig onderzoek. Dit is ook een ideaal moment om volume contrast imaging (VCI) en tomografische echografie (TUI) te gebruiken om de afwijking beter te bepalen.
VCI-technologie, die al meer dan een decennium bestaat, levert verbeterde visualisatie van organen en weefselranden. Dit is vooral nuttig bij lastige vragen over anatomie. TUI toont vele 2D-doorsneden van elk volume van de drie orthogonale vlakken, vergelijkbaar met doorsneden van een CT-scan.
Uteriene anomalieën zijn een uitdaging, zelfs voor de meest ervaren clinici. Het geheim is eenvoudig te beschrijven wat je ziet en geduldig te zijn. Een geplande, zorgvuldige, stapsgewijze evaluatie met volledig gebruik van uw echografie zal u de voldoening geven van het ontrafelen van deze gordiaanse knoop.
Uteriene misvorming