Temperante driftbuien kunnen een normaal en veelvoorkomend onderdeel zijn van de vroege kinderjaren, maar soms zijn ze een teken van een probleem dat moet worden aangepakt.
Vragen ouders me vaak of de driftbuien van hun kind verder gaan dan wat normaal is. Wanneer is een rood aangelopen kleuter die schreeuwt en zwaait normaal; wanneer is de driftbui een reden tot zorg? Wat is te vaak? Wat is te lang? Wat is te extreem?
Top vijf redenen om je zorgen te maken over driftbuien
Onderzoekers van de Washington University School of Medicine analyseerden de driftbuien van 279 kinderen van 3 tot 6 jaar oud. Hun resultaten werden gepubliceerd in het Journal of Pediatrics van januari 2008.
Zij verdeelden driftbuien in agressief-destructief (anderen schoppen, anderen slaan, voorwerpen gooien, voorwerpen breken), zelfverwonding (zichzelf slaan, hoofd stoten, adem inhouden, zichzelf bijten), niet-destructieve agressie (ongericht schoppen, stampen met voeten, tegen muur slaan), en orale agressie (anderen bijten, spugen op anderen).
De auteurs suggereren dat ouders zich geen zorgen hoeven te maken over geïsoleerde of incidentele extreme driftbuien, vooral als het kind honger heeft, oververmoeid is, of ziek is. In plaats daarvan moeten ze aandacht besteden aan driftbuienstijlen, het algemene patroon van driftbuien.
Ze identificeerden 5 driftbuienstijlen met een hoog risico en suggereren dat kinderen ouder dan 3 jaar met een van deze een verdere evaluatie door een specialist in geestelijke gezondheid verdienen.
De resultaten van de studie zijn voorlopig, en geenszins bewezen, maar geven ouders en kinderartsen op zijn minst een plek om te beginnen.
Aggressieve driftbuien
Als een kind agressie vertoont jegens een verzorger of probeert speelgoed of andere objecten te vernietigen tijdens de meeste driftbuien, kan het kind ADHD, oppositioneel-defiant stoornis, of een andere storende stoornis hebben. Als meer dan de helft van een reeks van 10 of 20 driftbuien gepaard gaat met agressie tegen verzorgers en/of voorwerpen, moet een evaluatie worden overwogen. Ook depressieve kinderen kunnen een agressiepatroon vertonen.
Tantrums die zichzelf verwonden
Tegen de tijd dat een kind 3 jaar is, kan een patroon van pogingen om zichzelf pijn te doen tijdens een driftbui een teken zijn van een ernstige depressie en moet dit altijd worden geëvalueerd. Op deze leeftijd zijn driftbuien met gedragingen als zichzelf krabben tot de huid bloedt, met het hoofd slaan, of zichzelf bijten rode vlaggen, ongeacht hoe lang de perioden duren of hoe vaak ze voorkomen. In deze studie werden ze bijna altijd in verband gebracht met een psychiatrische diagnose.
Frequente driftbuien
Twangbuien thuis komen vaker voor dan op de crèche of op school. Het hebben van 10 aparte driftbuien op een enkele dag thuis kan gewoon een slechte dag zijn, maar als het meer dan een keer gebeurt in een periode van 30 dagen, is er een grotere kans op een klinisch probleem. Hetzelfde geldt voor meer dan 5 afzonderlijke driftbuien per dag op meerdere dagen op school.
In deze studie, wanneer driftbuien op school, of buiten huis of school, meer dan 5 keer per dag op meerdere dagen voorkwamen, was er een hoger risico op ADHD en andere storende stoornissen.
Lange driftbuien
Een normale driftbui in deze studie duurde gemiddeld ongeveer 11 minuten (hoewel ik zeker weet dat het voor ouders veel langer leek!). Wanneer de typische driftbuien van een kind gemiddeld langer dan 25 minuten duren, is verdere evaluatie verstandig.
T driftbuien die hulp van buitenaf nodig hebben
Kinderen die gewoonlijk extra hulp van een verzorger nodig hebben om te herstellen, liepen een hoger risico op ADHD, ongeacht hoe vaak de driftbuien voorkwamen of hoe lang ze duurden. Rustig tegen je kind praten tijdens een driftbui, of geruststellend reageren, is normaal. Maar als je merkt dat je een driftbui niet kunt stoppen zonder toe te geven of om te kopen, let dan op. Op driejarige leeftijd moeten kinderen leren hoe ze zichzelf kunnen kalmeren.
Het is normaal dat gezonde peuters en kleuters soms extreme driftbuien hebben, en af en toe naar mensen of dingen uithalen. Aandacht besteden aan driftbuien in plaats van aan individuele uitbarstingen kan helpen om uit te zoeken wat gezond is en wat niet, en hoe te reageren.
Wat is uw ervaring?
Beldon, AC, Thomson NR, Luby JL. Temperamentvolle driftbuien bij gezonde versus depressieve en disruptieve kleuters: het definiëren van driftbuien geassocieerd met klinische problemen. Tijdschrift voor Kindergeneeskunde. 10.1016/j.jpeds.2007.06.030. Januari 2008.