Toevoeging van 1-4 wt.% lithium aan een conventionele Al-Cu-Mg legering maakt een lagere dichtheid en hogere mechanische eigenschappen mogelijk, die aantrekkelijk zijn voor ruimtevaarttoepassingen. In deze studie wordt fundamenteel onderzoek verricht, waaronder fase- en microstructuurevolutie, resulterend in versterking, van de AA2195 om een mogelijkheid van productie op commercieel niveau te observeren. De neerslagsequentie en de kinetiek tijdens het post-gloeien werden geëvalueerd met variaties in temperatuur en tijd. Microstructuren onthulden vorming en evolutie in representatieve precipitaten waaronder θ (Al2Cu), ß′ (Al3Zr), en T (AlxLiyCu) series. Aluminiumlegeringen hebben lage hardheid, modulus en sterkte vóór veroudering, maar precipitaten zoals θ′ (Al2Cu), ß′ (Al3Zr), en T1 (Al2LiCu) tonen verbeterde mechanische eigenschappen van AA2195 getemperd wegens hun interactie met dislocatie. Echter, een langere standtijd en een hogere gloeitemperatuur resulteren in een significante afname van de mechanische eigenschappen door de aanwezigheid van onsamenhangende precipitaten (θ-fase) en de coarsenering van de precipitaten via korrelgrensdiffusie. In de huidige studie werd een treksterkte van 560 MPa verkregen met naverhitting zonder werkharden. Deze waarde is in andere studies nog nooit bereikt. De maximale sterkte werd gerapporteerd als 500 MPa zonder een werk verhardingsproces.