Game of Thrones seizoen acht serveert de ene epische personage-reünie na de andere, maar die van Sansa en de Hound is misschien wel de beste tot nu toe. De twee personages zijn allebei in Winterfell geweest sinds het seizoen begon, maar ze hebben geen echt gesprek tot “The Last of the Starks.” Sansa gaat bij de Hound zitten nadat ze hem de avances van een Noordelijk meisje heeft zien afslaan, en hij merkt snel op dat ze er geen moeite mee heeft om hem in de ogen te kijken deze dagen. Hij noemt haar vervolgens “vogeltje” en vertelt haar dat ze Littlefinger of Ramsay niet had hoeven verdragen als ze hem had toegestaan haar mee te nemen uit King’s Landing toen hij vluchtte tijdens de Slag om Blackwater. De Vrouwe van Winterfell is er echter zeker van dat als ze niet door zoveel hel was gegaan, ze haar hele leven een vogeltje zou zijn gebleven.
De scène is kort, maar vol betekenis en het gewicht van de geschiedenis tussen deze twee personages. Het enige probleem is dat hun laatste scène samen zo lang geleden plaatsvond, dat er een kans is dat je vaag bent geweest over wat precies de connectie tussen hen is.
Sansa en de Hound’s laatste scène samen vindt ver terug in seizoen twee plaats. Op dat moment dient de jongste broer Clegane nog steeds als Joffrey’s lijfwacht. Hoewel hij bekend staat om zijn meedogenloosheid, heeft de Hound een zwak voor Sansa waardoor hij optreedt als haar beschermer wanneer hij kan. Na de onthoofding van Ned Stark is hij degene die Sansa ervan weerhoudt Joffrey van de torenbrug te duwen als hij haar dwingt naar het hoofd van haar vader te kijken. Hij is ook degene die haar redt van een boze menigte in King’s Landing. Er is geen twijfel dat ze het goede in hem naar boven brengt, maar haar wereld is zo eenzaam en angstaanjagend in seizoen twee dat ze niet klaar is om deze vulgaire man met het beschadigde gezicht te zien als iemand die haar kan redden.
Watch This!
Pop Quiz
Dat weerhoudt de Hound er niet van om het toch te proberen. Als het wildvuur zich verspreidt tijdens de Slag om Blackwater, drijft zijn angst hem om King’s Landing te ontvluchten, maar hij gaat eerst op zoek naar Sansa. Hij vertelt haar dat als ze met hem meegaat, hij naar het Noorden zal gaan en haar mee naar Winterfell zal nemen, maar zij verkiest haar kansen bij Stannis te wagen als hij de oorlog wint (wat hij niet doet). Voordat hij vertrekt, zegt de Hound tegen Sansa, die zijn blik niet helemaal kan ontmoeten: “De wereld is vol met moordenaars en je kunt er maar beter aan wennen om naar ze te kijken.”
Zes seizoenen later ontmoet Sansa niet alleen de blik van de Hound en houdt die vast, ze legt ook haar hand op de zijne. Deze Sansa is ouder en wijzer. Ze is geen bang vogeltje meer die droomt van een dappere ridder die haar komt redden. Ze is nu een sluwe leider die weet dat goede mensen op de Hound kunnen lijken en slechte mensen in mooie pakjes verpakt kunnen zijn. De Hound kan zich afvragen wat er gebeurd zou zijn als ze met hem mee was gegaan in seizoen twee, maar Sansa weet dat ze niet voor niets een donkerder pad heeft bewandeld. Ze heeft elke les die ze onderweg leerde geïnternaliseerd, inclusief de les die Joffrey’s voormalige lijfwacht haar leerde, en dat is waarom ze in staat is om tegenover de hond te zitten en te weten dat er een goed hart schuilgaat onder die norse buitenkant.