Yellowstone cutthroat forel begint tekenen van herstel te vertonen na bijna 30 jaar van inspanningen om de invasieve meerforel die hun populatie bedreigt te elimineren.
Meerforellen zijn niet inheems in Yellowstone Lake, maar wetenschappers werden zich in 1994 bewust van hun aanwezigheid daar.
Vóór 1994 was Yellowstone Lake de thuisbasis van de grootste populatie Yellowstone cutthroat in de wereld. Maar meerforellen hebben een vraatzuchtige eetlust en ze eten graag roodbaars. Hun introductie heeft de populatie gedecimeerd.
“In 2008 was die populatie van 4 miljoen gedaald tot ergens tussen de 200 en 300 duizend. Dus meer dan een afname van 90%. En plotseling werd het toevluchtsoord voor Yellowstone cutthroat ernstig bedreigd met uitroeiing. Het aantal meerforellen was dramatisch toegenomen”, aldus Dave Sweet, speciaal projectmanager van Yellowstone Lake.
Het is sindsdien een zware strijd geweest om de forellen te verwijderen, maar de inspanningen beginnen nu enige positieve resultaten op te leveren.
De belangrijkste methode om de meerforellen te verwijderen is met kieuwnetten. Dat zijn netten die over de bodem van het meer worden gespannen en vissen van een bepaalde grootte vangen, zoals volwassen meerforel. De hoeveelheid forel die per net wordt gevangen, staat bekend als de vangst per inspanningseenheid (CPUE). De totale CPUE van het meer is gedaald.
“De CPUE bereikte zijn hoogtepunt in 2011/2012. De totale CPUE was ongeveer negen meerforellen voor elke honderd meter net die gedurende een nacht werd uitgezet. Dat is gedaald tot een totale CPUE nu van ongeveer drie. Dus een enorme afname,” zei Sweet.
Meerforel zal waarschijnlijk nooit volledig worden uitgeroeid uit Yellowstone Lake, maar Sweet voorspelt dat de populatie laag genoeg zal zijn dat ze binnenkort in staat zullen zijn om hun inspanningen te verminderen tot onderhoud netten.
“Het nieuws is gewoon enorm geweest voor de laatste paar jaar en dit jaar, het is echt enorm. Die grote volwassen vissen zijn met 90% afgenomen. Ze vertegenwoordigen nu minder dan 2% van de totale populatie meerforel in dat systeem,” zei Sweet.
De terugkeer van de doornforel kan waarschijnlijk cascade-effecten hebben op het ecosysteem.
“Veertig verschillende soorten zijn afhankelijk van die vis. De meerforel vervangt de cutthroat niet. Hij gaat niet naar de zijrivieren om te paaien, dus is hij niet beschikbaar voor de grizzlyberen. Hij brengt niet veel tijd door in ondiep water, dus de visarenden kunnen er niet bij, de zeearenden kunnen er niet bij, de rivierotters kunnen niet bij de meerforel komen,” aldus Sweet. “Dus je kunt niet zomaar zeggen, nou, al die andere soorten kunnen wel forel eten. Nee, dat kunnen ze niet. Ze kunnen er niet bij, omdat ze dieper in de waterkolom leven.”
Het verwijderen van de meerforel is duur geweest, het kostte ongeveer 2 miljoen dollar per jaar, maar dat aantal zou moeten dalen met de overgang naar onderhoudsnetten. Het is een gezamenlijke inspanning geweest van de parkdienst, vele vrijwilligers, en verscheidene particuliere entiteiten.
Heeft u een vraag over dit verhaal? Neem contact op met de verslaggever, Ivy Engel, via [email protected].