A Cotton Office in New Orleans is een baanbrekend werk van de impressionistische kunstenaar Edgar Degas. Tijdens een reis naar New Orleans in 1872 werd Degas geïnspireerd tot het werk na een bezoek aan het katoenkantoor van zijn broer. Het kunstwerk, dat een mix is van portretten en genres, is een van de belangrijkste portretten van het 18e-eeuwse kapitalisme, en was het enige werk dat tijdens Degas’ leven door een museum werd aangekocht. In dit artikel zal Singulart de invloed van New Orleans in het werk van Degas onderzoeken, en ook Degas’ artistieke stijl.
Het leven van Edgar Degas
Degas werd in 1834 in Parijs geboren als zoon van een Creoolse moeder en een Franse vader. Als oudste van vijf kinderen werd hij geboren in een gematigd welgestelde familie en begon op 11-jarige leeftijd met zijn opleiding aan het Lycée Louis-le-Grand. Toen hij afstudeerde, had hij een kamer in het huis van zijn familie omgetoverd tot een kunstatelier en had hij een baan als kopiist in het Louvre. Onder druk van zijn vader schreef hij zich echter in voor de rechtenfaculteit van de universiteit van Parijs, waar hij in 1853 begon te studeren. Hij deed weinig moeite voor zijn studie, en in 1855 was hij ingeschreven aan de Ecole des Beaux-Arts.
Hij exposeerde voor het eerst op de Salon van 1866, de officiële kunsttentoonstelling van de Académie des Beaux-Arts. Zijn ingezonden werk, Steeplechase – The Fallen Jockey, kreeg weinig aandacht, hoewel het wel liet zien dat zijn werk zich in een meer eigentijdse richting bewoog. Dit kan worden toegeschreven aan zijn vriendschap met Manet, die hij had ontmoet toen zij beiden hetzelfde kunstwerk aan het kopiëren waren in het Louvre. In 1870, na het uitbreken van de Frans-Pruisische oorlog, meldde Degas zich aan bij de Nationale Garde. Tijdens zijn diensttijd bleek zijn gezichtsvermogen gebrekkig te zijn, en dit zou Degas de rest van zijn leven zwaar belasten. Nadat de Parijse Commune in 1871 de hoofdstad twee maanden in beslag had genomen, maakte Degas een lange reis om familie in New Orleans te bezoeken.
Bij zijn terugkeer in Parijs vormde Degas de Société Anonyme des Artistes, samen met Manet, Sisley en andere impressionistische kunstenaars. Degas zou deelnemen aan de acht tentoonstellingen die door het collectief werden gehouden, met schilderijen als De dansende klasse en Dansers oefenen aan de bar.
Degas stopte met werken in 1912, nadat hij steeds meer teruggetrokken was gaan werken, en stierf in september 1917. Hij was nooit getrouwd en zwierf de laatste jaren van zijn leven onophoudelijk door de straten van Parijs, terwijl zijn gezichtsvermogen achteruit ging.
Impressionist of Onafhankelijk?
Degas beschouwde zichzelf als onafhankelijk, eerder dan als deel uitmakend van een bepaalde stroming. Aan het eind van de jaren 1860 begon hij zich af te keren van historische werken en reproducties, en richtte hij zich in plaats daarvan op het vastleggen van scènes uit het dagelijks leven in Parijs. Het was in deze periode dat Degas begon te experimenteren met zijn technieken. Hij mengde zijn pastels met vloeibaar fixatief om een bijna pasta-achtig effect te creëren, hij probeerde olieverf en pastels te combineren en hij verwerkte houtskool in zijn werk. Deze technieken hielpen bij het creëren van de rijke oppervlakte-effecten waar Degas zo bekend om staat.
Hoewel Degas een impressionist wordt genoemd, had hij een complexe relatie met de impressionistische beweging en zei: “Geen kunst was ooit minder spontaan dan de mijne. Wat ik doe is het resultaat van reflectie en de studie van de grote meesters; van inspiratie, spontaniteit, temperament, weet ik niets.” Hij spotte met het en plein air aspect van het impressionisme en schilderde liever meer persoonlijke onderwerpen.
Degas’ reizen naar New Orleans
In 1872 reisde Degas naar New Orleans om zijn familie te bezoeken. Hij was onmiddellijk gecharmeerd van New Orleans, zoals zijn broer René in een brief optekende: “Edgar is zo nieuwsgierig naar New Orleans, hij ondervraagt de familie over hun leven. Hij lijkt helemaal betoverd door hun zuidelijke accent en probeert te leren hoe hij dat moet imiteren.”
Degas bracht zijn tijd in New Orleans door met het schilderen van portretten van zijn familie, het vaakst van zijn eerste nichtjes Estelle, Mathilde en Désirée Musson. Hoewel hij aan de verzoeken van zijn familie voldeed, voelde hij zich creatief belemmerd en schreef in een brief: “Er is niets zo complex als familieportretten!… De onderwerpen zijn liefhebbend maar nogal brutaal, en ze zijn minder geneigd je serieus te nemen omdat je toevallig hun neef of nicht bent.”
Na een bezoek aan het katoenkantoor van zijn broer, verlengde hij zijn verblijf met nog eens drie maanden om te kunnen beginnen aan Een katoenkantoor in New Orleans.
A Cotton Office in New Orleans
Degas begon A Cotton Office in New Orleans te schilderen met de bedoeling het te verkopen aan een Britse textielfabrikant. Op het schilderij zien we zijn broer René, de centrale figuur die een krant leest, en René’s schoonvader op de voorgrond van het schilderij, die een bol katoen vasthoudt. Ze worden omringd door andere arbeiders die in het milieu van het dagelijkse leven gevangen zitten. Terwijl Degas werkte aan Een katoenkantoor in New Orleans, stond zijn broer voor de financiële ondergang, en het bedrijf zou failliet zijn voordat het werk voltooid was. Er is zelfs gespeculeerd dat de krant die René leest, nieuws draagt over de ineenstorting van het bedrijf.
A Cotton Office in New Orleans toont ons Degas’ vaardigheid in compositie. Hoewel het werk vele onderwerpen heeft, brengt hij alles samen door gebruik te maken van witte vlakken – het katoen links, de krant die René vasthoudt, en dan het hemd van de figuur rechts. Het stuk is geen letterlijke weergave van het dagelijkse leven in een katoenkantoor – Degas heeft bijvoorbeeld waarschijnlijk de Afro-Amerikaanse dragers weggelaten die katoenmonsters heen en weer moesten dragen naar de opslagplaats. Hij schilderde met het doel om de Amerikaanse zakenstijl vast te leggen, die Europeanen interpreteerden als levendig en succesvol, maar ook ontspannen en vriendelijk.
Om Degas’ kenmerkende stijl te ontdekken, verken Singulart’s exclusieve collectie van op Degas geïnspireerde kunst. Hier is een voorproefje:
Afbeelding van de omslag: Een katoenkantoor in New Orleans (1873) door Edgar Davis.