Toen Steve Jobs overleed, stond er in de New York Times een citaat over wat hij voor de samenleving had gedaan: “Je raakte een lelijke wereld van technologie aan en maakte het mooi.”
Je kunt het zien in de Jobsiaanse producten die ons nu omringen: de MacBook, iPhone en iPad.
Ze zijn misschien niet de technisch krachtigste apparaten in hun klasse – elke Android-nerd zal graag de resolutie van de iPhone 6 bashen – maar ze hebben de strakste lijnen, de meest uitgelezen gebruikerservaring.
Het is met elegant, toegankelijk ontwerp dat Jobs, via Apple, computertechnologie verder in de mainstream duwde, en het meest waardevolle merk op aarde bouwde, een dat in het vierde kwartaal van 2014 een historische winst van $ 18 miljard binnenhaalde.
Maar Jobs’ wereldveranderende ontwerpgevoel kwam niet door het bijwonen van Harvard, Stanford of de Rhode Island School of Design.
Jobs kreeg zijn kijk op de wereld in zijn vroege jaren ’20. Hij ging op zoek naar de zin van het leven, zoals men zich kan voorstellen dat een Californische jongen uit de jaren 1970 zou doen: LSD, meditatie , en een reis door India.
Daniel Kottke, een college vriend van Jobs en vroege Apple medewerker, onlangs uitgebreid over de psychedelische reizen die hij en Jobs samen namen.
Jobs en Kottke werden vrienden toen ze ontdekten dat ze allebei “Be Here Now” hadden gelezen, een vrije-vorm onderzoek naar bewustzijn van Ram Dass, geboren Richard Alpert. Het boek is een verslag van Dass’ ontmoetingen met de Zuid-Aziatische metafysica, bemiddeld door meditatie en psychedelica.
Het boek was “diepgaand”, aldus Jobs. “Het heeft mij en veel van mijn vrienden veranderd.”
Jobs en Kottke gingen samen op metafysische avonturen, maakten trektochten en kampeerden op het strand.
“We praatten niet echt veel,” zei Kottke. “We waren meer in een meditatieve ruimte. We zouden psychedelica nemen en hele nieuwe vergezichten openden zich.”
Jobs zou nooit meer dezelfde zijn.
“Ik werd volwassen in een magische tijd,” vertelde Jobs aan zijn biograaf Walter Isaacson.
“Het nemen van LSD was een diepgaande ervaring, een van de belangrijkste dingen in mijn leven,” zei Jobs. “LSD laat je zien dat er een andere kant aan de medaille is, en je kunt het je niet herinneren als het uitgewerkt is, maar je weet het. Het versterkte mijn gevoel van wat belangrijk was – het creëren van grote dingen in plaats van geld verdienen, dingen terugbrengen in de stroom van de geschiedenis en van het menselijk bewustzijn, zoveel als ik kon.”
Naast zenmeditatie dacht Jobs dat zijn experimenten met LSD hem hielpen zijn mentale toestanden beter te begrijpen.
Het vormde ook zijn krankzinnig eenvoudige esthetiek.
Het beperkte aantal studies over LSD en creativiteit vertoont een trend die lijkt op die van Jobs zelf. In een studie uit 1989 veranderden kunstenaars wier schilderkunst “intrinsiek representatief” was in een “meer expressionistische of niet-objectieve” stijl wanneer ze onder invloed van de drug waren.
Wij betwijfelen ten zeerste dat Apple het trippen op LSD goedkeurt, maar het bedrijf onderwijst wel een vergelijkbaar proces van Picasso-geïnspireerde vereenvoudiging door middel van abstractie.
Misschien is dat de reden waarom, decennia later, sommige mensen in Silicon Valley nog steeds mediteren en LSD nemen.
Auteur van “The 4-Hour Workweek” en durfinvesteerder Tim Ferriss vertelde CNN Money dat veel van de ondernemers die hij kent aan de trip zijn.
“De miljardairs die ik ken, bijna zonder uitzondering, gebruiken regelmatig hallucinogenen,” zei Ferriss. “Ze proberen heel disruptief te zijn en naar de problemen in de wereld te kijken… en compleet nieuwe vragen te stellen.”
En misschien een lelijke wereld nemen en hem mooi maken.