De samenvatting is misschien wel het belangrijkste onderdeel van je onderzoekspaper. Afgezien van de titel is het misschien wel het enige deel van je artikel dat iemand leest. Of iemand verder leest, hangt mede af van de indruk die je samenvatting maakt.
De samenvatting kan ook het enige deel van je werkstuk zijn waarvoor een maximumaantal woorden geldt. De meeste woorden liggen tussen de 250 en 300 woorden, en sommige tijdschriften eisen dat samenvattingen niet langer zijn dan 150 woorden. Het schrijven van een goede samenvatting is bijna een kunst – maar het schrijven van een samenvatting die aan de woordlimieten voldoet is, nou ja, een wetenschap.
- Waarom leggen tijdschriften woordlimieten op voor samenvattingen?
- Omit nodeloze hedge woorden en bijwoorden.
- Verwijder onhandige en onnodige overgangen.
- Gebruik de actieve stem in plaats van de passieve stem.
- Voeg geen statistische methoden of bevindingen in de samenvatting.
- Toestemming, goedkeuring en andere dingen die niet in een samenvatting thuishoren
- Woordlimieten zijn geen doelen
- Wordvice Resources
- Het schrijven van de resultatensectie voor een onderzoekspaper
- Hoe schrijf je een literatuuroverzicht
- Research Writing Tips: Hoe stel je een krachtig discussiestuk op?
- Hoe boeit u de lezers van een tijdschrift met een sterke inleiding?
- Tips die van uw samenvatting een succes maken?
- APA In-Text Citation Guide for Research Writing
Waarom leggen tijdschriften woordlimieten op voor samenvattingen?
Er zijn verschillende redenen waarom je samenvatting kort en bondig moet zijn. Tijdschriften willen dat lezers uw artikel kopen, en ze willen dat andere onderzoekers uw studie in hun eigen artikelen citeren. Meer citaties betekent een hogere impact factor voor het tijdschrift. De beste manier om uw studie te verkopen is de aandacht van de lezer te trekken met een goede titel en samenvatting. Ten slotte is er nog de kwestie van ruimte. Tijdschriften willen dat uw samenvatting op een halve pagina past, zodat een lezer niet hoeft te scrollen om alles te lezen.
Wanneer het op samenvattingen aankomt, is minder meer. Alleen essentiële informatie hoeft te worden gepresenteerd. Een korte, krachtige samenvatting trekt lezers in uw onderzoek en helpt het tijdschrift meer lezers te trekken en meer citaten te ontvangen. De truc is om je samenvatting zo in te korten dat je onder de woordlimiet blijft. Hier zijn enkele tijd- en onderzoeker-geteste manieren om dat voor elkaar te krijgen.
Omit nodeloze hedge woorden en bijwoorden.
In hun veelgeprezen gids voor het Engels schrijven, The Elements of Style, William Strunk, Jr, en E. B. White leren de sleutel tot het abstract woord limieten te halen: Laat onnodige woorden weg. Veel schrijvers, vooral academische schrijvers, peperen hun schrijven met woorden die er gewoon niet hoeven te zijn.
Een “haag” is een woord of zin die je gebruikt wanneer je een bewering wilt maken in plaats van een feit te vermelden. Het is altijd een goed idee om voorzichtig te zijn, vooral in academisch schrijven, maar veel auteurs gebruiken hedge-woorden wanneer ze dat niet nodig hebben. Tot de meest overgebruikte woorden behoren de werkwoorden “lijken” en “lijken”. In de voorbeelden hieronder zie je waarom het weglaten van de afdekwoorden de betekenis niet verandert.
Afdekwoorden: Het Maroney-syndroom lijkt de kwaliteit van leven te schaden.
Geen haag: Maroney syndroom doet afbreuk aan kwaliteit van leven.
Hedge: Ibuprofen lijkt pijn te verminderen bij de meeste patiënten.
Geen Hedge: Ibuprofen vermindert de pijn bij de meeste patiënten.
In beide paren hebben de eerste en tweede zin in wezen dezelfde betekenis, behalve dat in de tweede zin het haagwoord is weggelaten. Merk op hoe de tweede voorbeelden krachtiger en duidelijker zijn zonder deze extra verbiage.
Het wegsnijden van nodeloze bijwoorden is een andere gemakkelijke manier om het aantal woorden in een samenvatting te beperken.
Met nodeloze bijwoorden: We ontleedden langzaam en voorzichtig de nervus vagus.
Zonder nodeloze bijwoorden: Wij ontleedden de nervus vagus.
“Ontleden” is per definitie langzaam en voorzichtig (of zou dat moeten zijn!). Als je de overbodige bijwoorden “langzaam” en “zorgvuldig” weglaat, krijg je een zin met dezelfde betekenis en drie woorden minder. Dezelfde bijwoorden voor situaties waarin ze echt van invloed zijn op de betekenis of een impact hebben op de lezer of interpretatie.
Verwijder onhandige en onnodige overgangen.
Conjunctieve bijwoorden zijn beter bekend als “overgangstermen,” en hoewel ze heel gebruikelijk kunnen zijn in het creëren van structuur en flow binnen de hoofdtekst van een paper, zijn ze in de samenvatting vaak overbodig of zelfs onjuist gebruikt. Tot de meest gebruikte voegwoorden behoren: echter, bovendien, daarom, bovendien, bovendien, en dus.
Het voegwoord “bovendien” is misschien wel het meest gebruikte overbodige bijwoord in wetenschappelijke artikelen. Sommige schrijvers gebruiken het omdat ze denken dat het hen meer “academisch” laat klinken. Anderen gebruiken het omdat ze weten dat het een grammaticale faux-pas is om een zin te beginnen met het voegwoord “en”. Desalniettemin kan “bovendien” vrijwel altijd uit een zin worden verwijderd zonder de betekenis te veranderen. Kijk wat er gebeurt als we het woord “bovendien” uit deze zinnen verwijderen.
Met een overgang: Bovendien ontleedden we de nervus vagus.
Zonder een overgang: We dissected the vagus nerve.
In het bovenstaande geval is “bovendien” niet echt zinvol als overgangsterm. Zelfs andere overgangstermen (bovendien, daarom, bovendien, enz.) zouden enigszins overbodig zijn wanneer wordt besproken hoe de studie of het experiment werd uitgevoerd.
Met een overgang: Verder hebben patiënten met het Boney-Maroney syndroom waarschijnlijk last van opvliegers en vermoeidheid.
Zonder een overgang: Patiënten met het Boney-Maroney-syndroom hebben waarschijnlijk last van opvliegers en vermoeidheid.
Merk op dat deze twee zinnen precies dezelfde betekenis hebben met en zonder de overgangsterm “bovendien”. Deze overgangen kunnen veel nuttiger zijn in de langere secties van de body van de paper, vooral in de secties Introduction en Discussion/Conclusion.
Gebruik de actieve stem in plaats van de passieve stem.
Een manier om je abstract in te korten is door een regel toe te passen die je misschien op de basisschool hebt geleerd: gebruik de actieve stem in plaats van de passieve stem. In actieve stem constructies, het onderwerp draagt de actie. Bij de passieve stem wordt het onderwerp aangesproken, meestal door een naamloze acteur. Wetenschappers lijken verliefd te zijn op de passieve stem, die in veel artikelen voorkomt, alleen maar meer woorden oplevert en de tekst minder boeiend maakt. Door deze aloude gewoonte geloven velen dat ze daardoor “wetenschappelijker” klinken. Anderen mijden de actieve stem omdat ze het gevoel hebben dat het te persoonlijk is. Dat is jammer. Je zinnen klinken vaak overtuigender en krachtiger met de actieve stem, zoals de volgende voorbeelden aantonen:
Passieve stem: Hypofysecellen werden gekweekt in schalen die bestraald waren (12 woorden).
Actieve stem: Wij kweekten hypofysecellen in schalen die bestraald waren (7 woorden).
Passieve stem: Driehonderdvijfenveertig patiënten die in onze instelling een ovariectomie hadden ondergaan, werden ingeschreven voor de huidige studie (17 woorden).
Actieve stem: Wij schreven 345 patiënten in die wij ovariectomie hadden ondergaan (acht woorden).
Bedenk dat studies zichzelf niet uitvoeren; wetenschappers voeren studies uit. Vermijd het gebruik van de passieve stem in de samenvatting – bewaar die voor de Methods-sectie!
Voeg geen statistische methoden of bevindingen in de samenvatting.
De meeste wetenschappelijke artikelen bevatten statistieken. Gewoonlijk worden de statistische methoden in detail beschreven in de Methods section van een artikel. Maar veel auteurs voelen zich om een of andere reden gedwongen om de statistiek in de samenvatting te vermelden, misschien om de details er eerst uit te halen. Maar tenzij je artikel in de eerste plaats over statistieken gaat, is het het beste om statistieken buiten de samenvatting te houden en je te beperken tot taal die het belangrijkste gebruik en de belangrijkste bevindingen van het onderzoek weergeeft. Statistieken zorgen niet alleen voor meer woorden, maar ze onderbreken ook de stroom van je betoog. Je hoeft de lezer zeker niet te vertellen welke statistische tests je hebt gebruikt of welke versie van het statistische programma je hebt gebruikt – daar is de Methods sectie voor. En ga nooit in detail over EXACT welke bevindingen uw studie heeft opgeleverd – daar is de resultatensectie voor.
Toestemming, goedkeuring en andere dingen die niet in een samenvatting thuishoren
Sommige auteurs plaatsen informatie over toestemming van de patiënt en goedkeuring van de institutionele beoordelingsraad in de samenvatting. Hoewel deze informatie inderdaad essentieel is, is het niet nodig om ze in de samenvatting te zetten. Net als statistieken onderbreken toestemmings- en goedkeuringsverklaringen de stroom van uw betoog. Lezers verwachten informatie over toestemming en goedkeuring te vinden in het gedeelte Methoden. Door dit weg te laten uit je abstract, maak je zeker ruimte vrij om het belang van je studie te beschrijven.
Woordlimieten zijn geen doelen
Bedenk dat een limiet van 250 woorden niet betekent dat je moet proberen om zo dicht mogelijk bij de limiet te komen. De beste samenvattingen bevatten alle essentiële informatie ruim voor het bereiken van de woordlimiet. Gebruik de bovenstaande tips om u te helpen een slankere, strakkere samenvatting te maken die lezers aan de haak slaat en hen verleidt om uw volledige studie te lezen.
Voor meer nuttige suggesties over het schrijven van academische en onderzoeksresultaten, bekijk de links hieronder of bezoek de Wordvice Academic Resources pagina.