Dit bericht is geschreven door Rick’s Fucktoy. Het is voor het eerst geplaatst op Sensual Service, dat ik heb gesloten toen ik Submissive Guide opende.
24/7. De hele dag, elke dag. Is het mogelijk om een levensstijl in die mate te leven? Meer terzake, is het mogelijk om *deze* levensstijl die ik voor mezelf heb gekozen 24/7 te leven?
Ik neem aan dat ik, voordat ik daar antwoord op kan geven, eerst wat achtergrondinformatie over mezelf en de door mij gekozen levensstijl moet geven. Ik ben 27 jaar oud. Ik heb een universiteitsdiploma, een baan waarmee ik mijn rekeningen kan betalen, en ik denk dat ik goed weet wie ik ben. In de meeste opzichten, ben ik net als honderden andere vrouwen in de wereld. Ik hou niet van koken en ik haat de was doen. Ik heb verschrikkelijke stemmingswisselingen. Ik huil … soms heel veel. Ik heb soms een kort lontje en meestal een snelle gevatheid en een bijdehand antwoord. Ik heb familie en vrienden die de wereld voor me betekenen en die me tegelijkertijd het snot voor de ogen irriteren. Ik heb een man in mijn leven aan wie ik volledig toegewijd ben en die mij ook aanbidt. Ik ben een vriend, een minnaar, een dochter, een vertrouwelinge, een zuster, een werknemer, een consument, een teef, een liefje, en een fucktoy.
Oh, vergat ik dat te vermelden? Ik ben ook, naast al het andere, een slaaf in eigendom. Mijn levensstijl keuze is die van Meester/slaaf (M/s). Die geweldige Man waar ik aan toegewijd ben? Ja, Hij is Degene die mij bezit.
Dus wat betekent dat? Slavernij roept beelden op van zwepen en ketenen en onbeduidende taken, van onderdrukking en lijden. Ziet u, ik wil zeker weten dat we op één lijn zitten. Slaaf kan en zal al het bovenstaande inhouden. Yup. Zweepjes, kettingen, afwassen, schoonmaken… Mijn ervaring binnen mijn slavernij omvatte alles wat genoemd werd, nou, minus de onderdrukking. De Meester zag, om Zijn eigen redenen, iets in mij en hoe ik ben dat Hij wilde, dus waarom zou Hij de dingen die Hem in de eerste plaats in mij aantrokken onderdrukken en veranderen? Ok, ik ga nu ontsporen. Slavernij en wat het betekent in mijn leven…
Nou, eigenlijk gezegd ~ Meester zegt en neuktoy doet. Ik heb de controle in de relatie aan Hem overgelaten en mezelf aan Hem gegeven om veilig te zijn. Hij mag bepalen wat en wanneer ik eet, welke kleren ik mag dragen, hoe laat ik naar bed ga. Hij zegt wanneer ik moet rusten, mijn medicijnen moet innemen, naar de dokter moet gaan. Het huishouden is mijn verantwoordelijkheid. Ik doe de afwas elke avond na het eten. Ik sta elke morgen als eerste op om Zijn koffie in bed te brengen. Lichamelijk ben ik er voor Zijn genoegen, om te gebruiken of niet te gebruiken zoals Hij verkiest. Mijn doel is, heel eenvoudig, Hem gelukkig te maken en de instructies op te volgen die Hij mij geeft.
Klinkt dat niet romantisch? Persoon A (ik) die haar plezier uitsluitend ontleent aan het dienen van Persoon B (Meester) … dat klinkt romantisch en opwindend en volstrekt ongeloofwaardig voor welke tijdsduur dan ook, toch? “Nou, zeker, fucktoy, dat is geweldig voor een weekend, maar hoe zit het als maandag komt?”
De basis voor een 24/7 levensstijl is de belangrijkste hoeksteen van de relatie. Beide partijen moeten een grondig begrip en aanvaarding hebben van hun plaats en hun rol in de relatie. De Meester moet de lijn bepalen (en deze handhaven) om zijn slavin te helpen haar plaats te vinden. Die lijn verandert niet en kan ook niet veranderen. Elke Meester zal zijn eigen manier hebben om dit te doen, en elke slavin zal bepaalde methodes hebben die haar beter zullen helpen dan andere. De manier waarop het gebeurt is niet zo belangrijk als het feit dat het moet gebeuren en elke partij moet begrijpen wat er gebeurt en waarom. Als die lijn eenmaal getrokken is, kan de Meester de randen af en toe “vervagen” zonder het risico te lopen de basis voor hun M/s relatie te vernietigen.
De lijn van de Meester — Ik ben Zijn slaaf. Ik kan ook Zijn vriend zijn, Zijn minnaar, Zijn partner in misdaad, Zijn vriendin, Zijn vrouw, Zijn wat dan ook, maar ik ben Zijn slaaf. Hij mag van me houden en me aanbidden, maar ik ben Zijn slaaf, Zijn eigendom en Hij kan en zal met me doen wat Hij wil. Geen van ons beiden verliest dat uit het oog. Ik begrijp, aanvaard en omhels mijn plaats aan Zijn voeten, en omdat ik dat begrijp, kan Hij me van de grond trekken om me vast te houden als ik snik omdat ik een vreselijke ruzie met mijn ouders heb gehad, mijn hond is aangereden door een auto, en mijn werk nu overschakelt op fluorescerende groene uniformen waardoor ik eruit zie als die kleine groene blob in Ghostbusters. Ik ga me niet laten verwarren door hem als mijn vriend of mijn vriend. Hij zorgt voor me, houdt van me en helpt me er doorheen te komen op de manier waarop ik Zijn hulp nodig heb, en ik zal, heel gelukkig, teruggaan naar mijn kussen aan Zijn voeten als het allemaal achter de rug is. Als ik ziek en onwel ben, kan Hij ervoor kiezen om mij op de bank te leggen met kussens, dekens, warme chocolademelk en tekenfilms terwijl Hij de keuken opruimt. Ik hoef me geen zorgen te maken dat Hij me misschien niet nodig heeft of niet wil of dat het machtsevenwicht plotseling is verschoven. We kunnen een wandeling door de stad maken en met elkaar lachen, grappen en grollen. Hij kan mijn hand vasthouden in plaats van mijn leiband. Hij kan mij hem laten vasthouden wanneer hij uit elkaar moet vallen.
Ik denk dat het probleem dat ik vroeger had met het concept van een 24/7 M/s relatie is dat ik de verkeerde overtuiging had dat het meisje op haar knieën valt, de halsband gaat om, en ze is een SLAAF, niet langer menselijk zoals de rest van ons.
Well, no shit dat kan niet werken. Wat dacht ik wel niet?
Het is makkelijk om je in te leven in de fantastische wereld van slavernij. Fictie is er in overvloed met verhalen van vrouwen die in hun slaaf-zelf vallen met uitsluiting van al het andere. John Norman’s Gor series, The Story of O, The Beauty Series, de meer recente film Secretary ~ allerlei erotische literatuur en films boeien hun publiek met deze idealistische, totaal ongeloofwaardige kijk op hoe deze levensstijl wordt gevonden en geleefd. Er is geen menselijk element om rekening mee te houden als we kijken naar fragmenten uit het leven van de personages.
Het echte leven M/s relaties moeten die achtergrond en overweging hebben. Meesters en slaven moeten begrijpen dat het niet allemaal een hele dag, de hele orgie, de hele tijd type netwerk gaat worden. Mensen werken of gaan naar school. Mensen hebben verantwoordelijkheden tegenover familie en vrienden. Mensen hebben kinderen. Mensen worden ziek en hebben slechte dagen. Dit zijn allemaal onvermijdelijke waarheden van het dagelijks leven.
Klinkt alsof ik in cirkels praat, nietwaar? Eerst ben ik een slaaf en doe ik al deze dingen voor de meester, en dan zijn er al deze fantasieën die niet echt kunnen zijn en de redenen waarom ik niet de hele tijd een slaaf kan zijn, ik denk dat ik misschien moet werken aan mijn besluitvormingsvaardigheden …
Oh? Nee … Je hebt gelijk. Ik heb nooit gezegd dat ik niet de hele tijd een slaaf kan zijn. Ik zei dat de FANTASIE niet de hele tijd kan bestaan. Er is een verschil. De meester kan en verwacht mijn dienstbaarheid en gehoorzaamheid de hele tijd, elke dag. Hij kan en verwacht mijn respect en dankbaarheid elke dag. De Meester kan en begrijpt dat de dingen soms niet perfect zijn en dat we moeten improviseren.
We komen niet altijd overeen. Ik vind hem niet altijd aardig. Waarheid? Soms denk ik dat hij een echte klootzak is. Hij weet het. Soms denkt hij dat ik gewoon een stomme trut ben. Ik weet het. Onder dit alles, aanbid ik Hem volkomen en ik wil niets liever dan aan Zijn voeten blijven, Hem dienen. Hij verwacht niet dat ik alles wat Hij zegt goed vind of met Hem eens ben. Hij verwacht echter wel dat ik doe wat me gezegd wordt.
We hebben een ongelooflijke communicatielijn ontwikkeld. Ik ben vrij en aangemoedigd om vragen te stellen en te praten over dingen die me dwarszitten of die me zorgen baren over wat Hij heeft gezegd. Er zijn tijden dat we uren hebben gepraat over iets wat Hij met me wil doen. Hij heeft altijd geluisterd naar wat ik heb gezegd en naar mijn zorgen. Soms veranderde Hij wat Hij van plan was omdat het Hem goed uitkwam nadat Hij met mij gesproken had, maar gewoonlijk praten we er over, en dan, bezorgd of niet, doe ik wat Hij zegt. We hebben het vertrouwen tussen ons gevestigd voordat de halsband ooit werd omgedaan, en met het vertrouwen dat Hij heeft verdiend, weet ik dat Hij nooit iets zal doen dat in strijd is met mijn beste belangen, en wanneer ik bang ben en geschokt en sorteer door wat we net hebben gedaan, zal Hij er zijn om me vast te houden en me er doorheen te helpen.
Het is misschien onpraktisch om naakt, gekneveld en op mijn knieën te zitten met een waaier in de ene hand, Hem druiven te voeren met de andere en erin te slagen mijn tanden niet te schrapen tijdens het pijpen, maar het is die mentaliteit die mij in staat stelt gelukkig en tevreden te zijn als Zijn slaaf. De handelingen moeten soms worden aangepast aan het echte leven — ik kan me zo voorstellen dat mijn vader langskomt om met dat beeld begroet te worden, en ik betwijfel of het een geldig excuus is om op een morgen niet naar kantoor te gaan. De handelingen kunnen worden aangepast, maar ik ben erg blij dat ik de mentaliteit heb gevonden van waar ik thuishoor.
Ik ben verre van een tekstboek, beeld-perfecte slaaf. Ik wil nooit zo’n slaaf zijn. Ik hou van mijn eigenaardigheden en dat doet hij ook. Het beste waar ik elke dag op kan hopen is Hem trouw en naar mijn beste vermogen te dienen en onvoorwaardelijk van Hem te houden. Ik verlies mijn plaats bij Hem niet uit het oog, en we redden ons prima in een 24/7 levensstijl.