Bij Loretta Lynn is wat je ziet, wat je krijgt. Het country muziek icoon heeft een carrière gebouwd op eerlijkheid en authenticiteit. De geboren Butcher Holler, KY heeft haar leven bezongen in hits als “Don’t Come Home a Drinkin’ (With Lovin’ on Your Mind)”, “Fist City”, “You Ain’t Woman Enough (to Take my Man)”, “You’re Lookin’ at Country” en natuurlijk, “Coal Miner’s Daughter”. Op haar 88ste is ze niet van plan om er doekjes om te winden of de waarheid te ontwijken en dat is wat haar laatste boek, Me & Patsy Kickin’ Up Dust: My Friendship with Patsy Cline, zo’n genot om te lezen.
Nou, hoeveel vrouwen zouden onthullen dat ze pas op hun 29e leerden hun benen te scheren (Cline leerde het haar en gaf Lynn haar eerste scheermes) of dat ze nooit een orgasme hadden gehad tot na vier kinderen en meer dan een dozijn jaren huwelijk? Lynn houdt niets achter in het boek, dat ze schreef met de hulp van haar dochter Patsy Lynn Russell, die naar Cline is vernoemd.
“That’s alright. Het is de waarheid,” vertelt Lynn aan Sounds Like Nashville op de vraag of ze überhaupt terughoudend was om zulke persoonlijke details te delen. “Ik hoop dat de meisjes die dit boek lezen goede vriendinnen krijgen zoals ik en Patsy waren. Als je een goede vriend hebt, heb je alles.”
Naast het vieren van hun vriendschap in haar nieuwe boek, heeft Lynn ook haar versie van Cline’s hit “I Fall to Pieces” uitgebracht, vergezeld van een aangrijpende video waarin hun vriendschap wordt belicht. “I Fall to Pieces” is een speciaal nummer voor Lynn. Geschreven door Hank Cochran en Harlan Howard, was het nummer Cline’s eerste nummer 1 hit op de country hitlijsten en maakte het de oversteek naar de pop hitlijsten. Cline had een verschrikkelijk auto-ongeluk gehad en was aan het herstellen in een ziekenhuis in Nashville toen ze Lynn haar liedje hoorde zingen op Ernest Tubb’s “Midnite Jamboree”. Cline stuurde haar man, Charlie Dick, om Lynn naar het ziekenhuis te brengen.
“Dat wrak kostte Patsy bijna het leven,” herinnert Lynn zich in een telefoongesprek vanaf haar Hurricane Mills, TN ranch. Ze herinnert zich hoe ze haar vriendin hielp bij haar herstel en de littekens die ze overhield aan het ongeluk. “Patsy’s gezicht was helemaal toegetakeld en ze had wonden over haar hele gezicht, tot aan haar wenkbrauwen toe. Ze maakte zich dood ongerust over die littekens. Uiteindelijk zei ik tegen Patsy: ‘Ik kan geen littekens zien.’ Daardoor voelde ze zich beter toen ik het haar vertelde, en ik zei: ‘Als er een litteken is, kunnen we je haar altijd zo vastzetten dat het het zou bedekken.’ Dus ze voelde zich beter.
“Ik heb me vaak afgevraagd wat ze vandaag zou doen als ze hier was,” verzucht Lynn. “Het zou iets anders zijn. Ik kan het me niet eens voorstellen. Het is jammer dat we niet meer en langer samen waren. We zouden Nashville verscheurd hebben dat is zeker.”
In het boek vertelt Lynn over haar begintijd in Nashville, lid worden van de Grand Ole Opry, het verbreken van de banden met haar mentoren/managers de Wilburn Brothers en de pijnlijke rechtszaak die daarop volgde. “Het belangrijkste wat Patsy me leerde was niet over me heen te laten lopen en voor mezelf op te komen,” zegt ze. “Wees mijn eigen persoon.”
Lynn vertelt over het sexy ondergoed en de onthullende rode kanten nachtpon die Cline haar gaf om haar huwelijk op te fleuren en haar flirtende echtgenoot thuis te houden. (De rode lingerie en het scheermesje dat Cline haar gaf bevinden zich in haar museum in Hurricane Mills). Lynn vertelt ook openhartig over de keer dat Bluegrass legende Bill Monroe haar in haar kont kneep. Zijn gedrag was verwoestend omdat ze Monroe verafgoodde. “Ik was zo verlegen en achterlijk en was nog niet zo lang in Nashville,” zegt Lynn over het incident. “Hij kneep me in mijn kont en ik zei geen woord of bewoog. Hij had me waarschijnlijk kunnen molesteren en ik zou niet bewogen hebben.”
Cline leerde Lynn hoe ze voor zichzelf moest opkomen bij zulk ongepast gedrag. Kort daarna, toen Faron Young Cline op de billen tikte toen de twee vrouwen de backstage deur van het Ryman Auditorium binnengingen, schopte Lynn hem tegen de schenen en Cline gierde van het lachen. Young en Lynn werden later vrienden. “Ik hield van Faron Young,” lacht ze. “Faron was echt een goeie vent.”
Bij een ander incident waren Lynn en Cline’s man Charlie eten gaan halen in een plaatselijk restaurant. Terwijl ze op hun bestelling zaten te wachten, kwam er een vrouw binnen die op Charlie’s schoot ging zitten. Lynn was woedend dat de vrouw zich zo ongepast gedroeg tegenover de man van haar vriendin. Ze vroeg de vrouw waar het damestoilet was (ook al was ze daar al zo vaak geweest en wist ze precies waar dat was). Lynn liep een bezemkast in, deed alsof ze dacht dat het het toilet was, en toen de vrouw haar volgde om haar te vertellen dat ze op de verkeerde plaats was, glipte Lynn langs haar heen, sloot haar op in de bezemkast en liet haar daar achter. “Ik was zo kwaad! Ik dacht dat is belachelijk,” zegt Lynn. “Patsy zou hetzelfde voor mij hebben gedaan. Ze had haar waarschijnlijk uit zijn schoot geslagen.”
Zoals opgetekend in haar nieuwe boek en de film, Coal Miner’s Daughter, was Lynn er kapot van toen Cline op 30-jarige leeftijd in 1963 omkwam bij een vliegtuigongeluk.
“Ik hielp haar door dingen heen en zij hielp mij,” zegt Lynn over hun hechte vriendschap. Beiden waren werkende moeders en hielpen elkaar te steunen en aan te moedigen terwijl ze omgingen met carrières, echtgenoten en kinderen. “Het was erg moeilijk voor me,” zegt Lynn over het verlaten van haar gezin om te gaan toeren. “Als ik had geweten hoe moeilijk het zou worden, weet ik niet of ik nog had willen zingen, want ik hield van mijn gezin en ik wilde niet bij hen weg zijn.”
Ondanks de uitdagingen, heeft Lynn met succes een van de meest iconische carrières in de Amerikaanse muziek opgebouwd. Ze heeft miljoenen platen verkocht, talloze prijzen gewonnen en een Oscarwinnende film, Coal Miner’s Daughter, gemaakt van haar autobiografie. Ze was de eerste vrouw die de CMA Entertainer of the Year won, en ze werd uitgeroepen tot de Academy of Country Music’s Artist of the Decade (jaren ’70). Lynn is al lange tijd lid van de Country Music Hall of Fame, werd door Barack Obama onderscheiden met de Presidential Medal of Freedom en ontving talloze andere onderscheidingen.
Ondanks alle successen lijkt Lynn nog altijd even down to earth als het jonge meisje dat opgroeide in Butcher Holler. Hoewel ze in 2017 een beroerte kreeg en in 2018 een gebroken heup door een val, is Lynn nog even veerkrachtig als altijd. “Ik denk dat het moeilijker was om terug te komen van mijn heup dan wat dan ook,” zegt ze. “Met de beroerte begon ik er in mijn eentje aan te werken, zelfs ’s nachts. Ik werkte aan mijn armen en benen terwijl ik in bed lag. Ik rustte niet. Ik bleef gewoon werken. Als je een arm hebt die niet werkt, werk er dan dag en nacht aan. Als je een been hebt dat niet werkt, werk er dan dag en nacht aan. Dat is de manier waarop ik het moest doen.”
Als het interview tot een einde komt, deelt Lynn haar tips voor het maken van geweldige kip en knoedels (Gebruik de hele kip – hoe meer vet op de kip, hoe beter) en onthult dat ze liedjes aan het schrijven is en aan een nieuw album werkt.
Op de vraag waar ze het meest trots op is in haar carrière, antwoordt Lynn: “Het maken. Ik heb me voorgenomen het te maken en dat is gelukt. Ik wilde doen wat ik wilde doen en ik heb het gedaan.”
