Voorbeelden:
-
hiatale hernia
-
een bezoar
-
maagzweren, of
-
gastritis
Andere tests zoals een EGG of electrogastrografie zijn zeer nuttig om symptomen zoals misselijkheid op te sporen, vooral wanneer misselijkheid de voornaamste klacht is en de GET en endoscopie normaal zijn. Een EGG, uitgevoerd op een vergelijkbare manier als een elektrocardiogram (ECG), zoekt naar abnormale maagritmes.
EGG’s worden nog steeds niet op grote schaal gebruikt, meestal als gevolg van de slechte vergoeding door artsen. EGG’s worden al meer dan 20 jaar klinisch gebruikt in de meeste tertiaire en universitaire opleidingsziekenhuizen.
Manometrie (ook bekend als motiliteitstests) is een middel waarmee de druk van de peristaltische werking binnen het spijsverteringskanaal kan worden gemeten. Een dun slangetje wordt in de keelholte ingebracht. Manometrie wordt meestal uitgevoerd op de slokdarm, maar slechts weinig centra bieden deze test aan op de maag en de dunne darm. Wanneer deze test wordt uitgevoerd op de maag, helpt het om de pompkracht en mogelijkheden van het onderste deel van de maag, of antrum, te onthullen. Bij gastroparese wordt vaak vastgesteld dat de pompwerking van het voorvlies zwak en onvoldoende is. Ook kunnen bij maagonderzoek manometrische metingen van de pylorus nuttig zijn om pylorospasme aan te tonen – een ander veel voorkomend probleem bij vertraagde maaglediging.
Barostat onderzoek, hoewel niet vaak gebruikt, zoekt naar problemen van een te gevoelige bovenmaag (fundus). Veel mensen met gastroparese ervaren sensorische problemen en mogelijk maagspasmen, die leiden tot een gevoel van pijn en volheid na het eten. Bij een barostat onderzoek wordt een dun slangetje met aan het uiteinde een leeggelopen ballon, met medewerking van de patiënt, in de maag gebracht. De ballon wordt langzaam opgeblazen terwijl de patiënt een gevoel van volheid en druk rapporteert. Ook deze test wordt in weinig centra aangeboden. De Water/Nutriënt verzadigingstest, een niet-invasieve methode voorgesteld als alternatief voor sensorische studies uitgevoerd door een barostat, geeft gelijkaardige informatie over de maagfunktie en het maagvolume.
De MRI is door sommige centra gebruikt om het maagvolume en de werking van het bovenste gebied van de maag (fundus) te evalueren. De MRI heeft het extra voordeel dat het de motiliteit (samentrekkingen) van de maag toont. Klinisch onderzoek naar het gebruik van de MRI als een nuttig diagnostisch instrument voor de motoriek van de darm vordert.