Het opvoeden van een zeer verbale, intelligente 3-jarige of 4-jarige kan een uitdaging zijn. Op sommige dagen lijkt het wel of je kind niet ophoudt met praten – de vragen zijn eindeloos en het commentaar gaat maar door. En ook al lijken ze ouder, ze gedragen zich nog steeds heel onvolwassen. Hier zijn 6 tips om je te helpen je kind goed op te voeden tijdens de ups en downs van deze fase.
Je hebt de aantrekkingskracht van de maan moeten uitleggen.
Je hebt een samenvatting van het uitstapje naar het strand van vorig jaar gehoord.
En je hebt onderhandeld over een outfit die past bij het weer.
En dat allemaal voordat je de ontbijtgranen hebt ingeschonken.
Deze gesprekken gaan door als je schoenen aantrekt en naar de auto gaat.
Onderweg hoor je een play-by-play van de straatnaambordjes en verkeerslichten.
Je bespreekt de voors en tegens van het gebruik van vingerverf in het knutselcentrum vandaag.
Maar na de kleuterschool is het een ander verhaal.
Ernorme tranen.
Ontstuimelingen in de gang.
Het moeten dragen van haar naar de auto omdat ze weigert te lopen.
Waar is het volwassen kind dat je vanochtend hebt afgezet?
Het opvoeden van een zeer verbaal kind kan vermoeiend en verwarrend zijn.
Het ene moment voelt het alsof je met een mini-volwassene praat, het volgende moment heb je te maken met een schreeuwende pasgeborene.
In plaats van in de emotionele achtbaan te springen, volgen hier een paar tips.
Tips voor het opvoeden van een kind dat niet ophoudt met praten
- Begrijp de hersenen: De hersenen van je kind hebben het concept van communicatie begrepen en gaan ermee aan de slag. Sommige kinderen leren ook al vroeg lezen of schrijven of kunnen diepgaande gesprekken voeren over complexe onderwerpen. Het is moeilijk te onthouden dat hun hersenen nog in ontwikkeling zijn! Biologisch gezien is je kind nog erg onvolwassen. Hersenontwikkeling is een langzaam, ongelijkmatig proces. Hij moet nog veel leren en groeien!
- Houd uw verwachtingen realistisch: Houd de informatie over de hersenen in gedachten en besef dat het zelfreguleringsvermogen van uw kind nog niet overal gelijk is. Als uw kind honger heeft, moe is, overprikkeld is of zich niet verbonden voelt met u, zult u meer inzinkingen, ruzies of machtsconflicten zien. Kijk op deze momenten verder dan het verbale vermogen van je kind en realiseer je dat ze nog te jong zijn om deze situaties 100% van de tijd goed te beheersen.
- Geef je positie niet op: Het is niet moeilijk om je in de maling te laten nemen door de onderhandelingsvaardigheden van een slimme kleuter. Maar vergeet niet dat je kind nog niet volwassen genoeg is om de rol van besluitvormer te vervullen. Jij bent nog steeds de ouder en je kind moet kunnen vertrouwen op jouw zelfverzekerde leiderschap. Het is prima om een gesprek te voeren, naar hun standpunt te luisteren of samen andere opties te verkennen. Maar als het erom gaat een grens te stellen, moet je kind in jouw rol als volwassene blijven, zodat het kind kan blijven.
- Leef je in: het is misschien niet gemakkelijk voor je kind om zeer verbaal te zijn. Het kan zich anders voelen dan leeftijdsgenootjes, onder druk worden gezet om zich volwassener te gedragen of gefrustreerd raken als je een grens stelt. In plaats van logica of redeneringen te gebruiken, kun je beter empathie tonen. Ga met hen mee in deze grote gevoelens. Geef ze woorden om te gebruiken. Laat ze weten dat je begrijpt waar ze vandaan komen, en bied ze aan bij je te blijven als grote gevoelens overweldigend worden.
- Laat ze klein zijn: Geef ze voldoende tijd om te spelen, gek te doen of te ravotten. Herinner jezelf eraan dat ze nog jong zijn – ook al zegt hun woordenschat iets anders. Controleer uw eigen ergernis of frustratie wanneer ze zich “gedragen zoals ze zijn”. Als uw kind ernstiger of onbuigzamer is, leer hem dan kalmerende vaardigheden of geef hem de gelegenheid om te ontspannen.
- Zoek steun: Als je je uitgeput voelt, ben je niet de enige. Het is niet gemakkelijk om een hoogintelligent of zeer verbaal kind op te voeden. Het kan geïsoleerd en verwarrend aanvoelen, vooral als je geen steun hebt die jouw unieke uitdagingen begrijpt. Je hoeft niet alleen te worstelen. Het is niet makkelijk om je hand uit te steken en om hulp te vragen.
Draag je je schreeuwende kind naar de auto, kus je haar voorhoofd en bedenk je dat ze nog maar drie jaar oud is.
Ze is nog een baby.
Op dit moment ligt ze qua ontwikkeling precies op schema.
Ook al zal ze je over 10 minuten willekeurige feiten over bedreigde zeeschildpadden vertellen.
