Misschien, ben ik niet klaar voor dit. – Ik denk, misschien.
Daar blijf ik aan denken op de dag dat we ruzie hebben. Ik begin te denken dat deze relatie te vroeg is, we weten nauwelijks hoe ons stel is en met dat ding, om elkaar te vertrouwen of te accepteren is de levensreis moeilijk te maken.
Ik kijk terug naar alle relaties die ik ooit heb gehad in de afgelopen 10 jaar, ik heb nooit een lange relatie gehad van meer dan twee jaar. Door verschillende redenen werkte mijn relatie niet. Ik werd er moe van, onverwacht, en begon te lijken op wat dan ook in de persoon waarmee ik date. Ik word zorgeloos en geef geen shit te veel.
Ik gebruikt om een zeer jaloerse vriendin en die verslaafd aan vriendje als ik hem nodig de hele tijd toen ik in de uni. Ik had hem nodig voor elke gelegenheid waarbij we konden laten zien hoeveel we van elkaar hielden en elke keer als we ruzie hadden, plaatste ik graag dingen online. (Ik weet het, het is verschrikkelijk als ik het zag als een van de herinneringen). Ik stopte met uitgaan met mijn vrienden en veranderde mezelf om zoals hem te zijn. Elke keer als we ruzie hadden, rende ik weg. Ik zag nooit een probleem onder ogen – in feite, ik zag nooit de ruzie onder ogen waarvan ik weet dat ik die zal verliezen. Ik ben bang om toe te geven dat
ik een slechte herinnering had aan de ex-vriendin van mijn vriend en toen kon ik het niet uitstaan dat iemand van mijn vriend met zijn ex-vriendin zou praten. Met al die bovenstaande berichten kun je zien dat ik mijn relatie giftig heb gemaakt.
Omdat ik zie dat het probleem bij mij ligt, heb ik het opgelost. In plaats van mijn vriend te horen praten over zijn ex (zelfs als ik het was die ernaar vroeg), vroeg ik niets en negeerde ik het gevoel van vergelijking. Dingen zijn beter toen ik niet weet over het en een stuk beter toen ik niet bleef mezelf te vergelijken met een van zijn exen.
Ik heb tijd doorgebracht met mijn vriend meer en als ik niet veel tijd, ik breng ze allebei om elkaar te zien (dus, ik heb tijd voor beide). Ik probeer nog steeds een discussie of zelfs een ruzie onder ogen te zien en af te ronden, want elke keer als je ’s nachts ruzie hebt met z’n tweeën, is het net een nachtmerrie, plus de volgende dag voel je je heel slecht. Ik heb geleerd toe te geven dat ik fout zat en sorry te zeggen omdat ik spijt heb, niet omdat ik wil dat het ophoudt. Ook, het grote deel is dat ik stop met het gebruik van alle sociale media wanneer ik zo emotioneel ben.
Meisjes of zelfs jongens die er zijn, alles in je leven posten op een sociaal netwerk is helemaal geen goed idee, vooral als je volwassen bent en al een aantal collega’s op je account hebt. Ook al heb je het recht om wat dan ook te posten, maar het zal een heleboel dingen beïnvloeden – misschien niet nu, maar het zal zo zijn. Gebruik het niet als een vuilnisbak om alle shit in te gooien. Wees ervan bewust dat iedereen het kan vinden, zelfs tien jaar later. Of in het ergste geval kunnen ze het zelfs bewaren of gebruiken om je op een dag te vernietigen.
Ik stop met het zoeken naar een relatie nadat mijn relatie van twee jaar eindigde omdat hij me niet echt 100% kan vertrouwen en het onze relatie en veel energie sinds het begin heeft weggezogen. Ik heb geprobeerd om het opnieuw te beginnen. Begrijp me niet verkeerd, ik ging nog steeds uit en zag mensen, ik sloot nooit de deur – ik liet ze gewoon nooit te ver binnen.
Tot ik hem ontmoette.
In het begin dacht ik er niet aan om een relatie met hem te hebben omdat ik mijn eigen idee heb om een vriendje te hebben nadat we elkaar eerst goed genoeg kennen. Maar op een dag vroeg hij me: wat zijn we?
Oh shit.
Dat was wat ik op dat moment dacht. Ik legde hem uit hoe leuk ik hem vind (en ja, ik vind hem heel leuk) maar ik wil eerst een relatie met één voorwaarde voordat ik hem “vriend en vriendin” ga noemen. Ik wil met die persoon reizen.
Ik kwam erachter dat elke keer als ik met mijn exen reisde (zelfs met mijn vrienden) – ik ontdekte dat mensen niet precies zijn wat ik denk dat ze zijn en ik ben bang dat dat weer gaat gebeuren. Vele malen dat ik erachter kwam dat ze zijn een aardig persoon, maar niet degene die ik wil mijn tijd door te brengen met.
Nou ja, hij kreeg het niet anyways. Maar het deel dat ik leuk vind aan hem is dat hij oké is om te wachten tot we samen de reis doen (of wat ik ook wil). En eigenlijk, als mensen ons vragen of we een relatie hebben of niet, zeggen we allebei ja.
Na onze reis – het was geweldig, niet perfect maar ik heb er erg van genoten. Ik ontdekte een paar dingen die ik niet leuk vind aan hem, maar het is in het deel dat ik ze kan accepteren als hij mijn reactie erover toch zal begrijpen.
Dus ja, ik denk dat ik klaar ben voor deze relatie.
Maar zoals we weten, een relatie is altijd als een rollercoaster. We zijn gelukkig en we zijn boos op elkaar zoals op en af.
Op een dag hadden we ruzie over de telefoon terwijl hij op reis was weg van mij. Het was zo plotseling dat je het gevoel hebt dat je elkaar zo goed kent, maar dan, boem, weet je niets meer. Wanneer de realiteit je hard raakt en wat je gelooft begint te wankelen. Het gesprek maakte me erg gestrest en ik begon te denken dat “misschien ben ik niet klaar voor deze relatie – welke relatie dan ook”
Misschien is elkaar leuk vinden niet genoeg.
Misschien is hij aardig en een gentleman voor mij betekent niet dat hij me kan accepteren.
Misschien is het te gehaast en moeten we gewoon vrienden blijven totdat we het doorzien.
Misschien droomde ik dat hij anders zou zijn dan andere jongens en dat dit een happy end zou kunnen zijn.
Misschien dook er op dat moment veel op in mijn hoofd, ik begon na te denken of we een pauze moesten nemen en eerlijk tegen elkaar moesten zijn dat dit misschien niet zou werken. Misschien is dit het einde van deze relatie.
Dat dacht ik de hele nacht, totdat ik het opgaf en ging douchen.
Eerlijk gezegd helpt douchen me altijd enorm, elke keer als ik een slecht humeur heb.
Ik begon mezelf te kalmeren, stopte met huilen en probeerde toen optimistischer te zijn in plaats van pessimistisch.
Misschien moeten we gewoon proberen elkaar meer te begrijpen.
Misschien moet ik hem meer uitleggen wat ik wil.
Misschien komt dit goed als we proberen het goed te maken.
Ik realiseer me dat hij niet de perfecte man is waar ik naar op zoek was – maar dat geldt ook voor mij. Ik ben ook niet perfect. Ik heb veel fouten gemaakt en ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien om het recht te zetten, maar dat kan ik niet. En als we willen dat dit werkt, moeten we elkaar accepteren, ongeacht wat we eerder zijn geweest, bij het heden zijn en samen naar de toekomst kijken.
Dat is wat ik hem vertelde nadat we tijd hadden om erover na te denken en allebei tot rust te komen.
En ja, het werkt 🙂
Natuurlijk is het geen misschien dat ik niet klaar ben voor een relatie. Ik denk zelfs dat niemand er klaar voor is totdat het komt en aan je deur klopt (en wanneer je het binnenlaat). Het is goed om die gedachte te hebben als je emotie breekbaar is. Maar probeer het zo snel mogelijk op te lossen, laat een slecht gevoel niet langer dan 24 uur duren.
Als jullie deze relatie allebei graag genoeg willen, leer je er samen wel uit te komen en er samen klaar voor te zijn, wat er ook door komt. Wil niet cheesy zijn maar goed, je weet dat het waar is.