Onderzoek naar de schokkende nieuwjaarsborrel in Mumbai heeft uitgewezen dat “als iemand het 19-jarige slachtoffer op tijd naar een ziekenhuis had gebracht, ze vandaag nog in leven zou zijn geweest”.
Bronnen bij de politie, die de zaak onderzoeken, hebben onthuld dat er overvloedig bloed uit het hoofd van de 19-jarige vrouw kwam, nadat haar hoofd tegen de leuning van de trap was geslagen door haar “vrienden” Shree Jogdhankar en Diya Padankar.
De beschuldigden verlieten de plek, de vrouw in een plas bloed achterlatend. Pas na meer dan 1,5 uur werd de vrouw opgemerkt.
Een politieagent zei: “Ze had al veel bloed verloren toen we de plek bereikten. Ze was doorweekt van het bloed. Toen we haar naar een ziekenhuis brachten, verklaarden de dokters haar dood bij aankomst… Ze was ter plekke overleden.”
“Post mortem rapporten onthulden ook krassen en verwondingen over haar hele lichaam, en haar private delen. Er zijn sporen gevonden van een scherp voorwerp dat haar hoofd heeft geraakt. Een gedetailleerd autopsierapport wordt ingewacht,” voegde de agent eraan toe.
Het slachtoffer had de verdachten – Shree en Diya – in een compromitterende positie gezien, waarna het gevecht begon. Bij het verlaten van het terras, begon het gevecht op de trap. Toen het duo naar verluidt de overleden vrouw mishandelde, vocht zij terug. Volgens politieagenten had Shree tijdens het gevecht verwondingen aan zijn hand en Diya aan haar neus. Jhanavi werd aan haar haren getrokken en haar hoofd werd op de trapleuning van de tweede verdieping gestoten en door de trap geduwd.
Later bleek uit CCTV-beelden van het gebouw dat Shree het gebouw alleen had verlaten, met bloedvlekken op zijn kleren, en dat Diya met iemand anders was vertrokken. Beide verdachten zitten tot 7 januari in voorlopige hechtenis.
Een politieman zei: “Het is zeer schokkend hoe niemand van de leden van het gebouw of de mensen die op het feest aanwezig waren haar te hulp zijn gekomen. Bovendien lag de 19-jarige in een plas bloed; het bloed stroomde uit haar hoofd gedurende meer dan 1,5 uur, en niemand kwam om hulp. Als ze op tijd naar het ziekenhuis was gebracht, had ze gered kunnen worden.”