Mensen hebben mij wel eens gevraagd waarom ik zo van vechtsporten houd. Waarom in hemelsnaam, vragen mensen zich af, zou iemand willen dat mensen op hen drukken, hen in houdgrepen en verstikkingen stoppen? Waarom zou iemand zijn kinderen jiu jitsu laten trainen? Is er geen hoog risico op blessures? Hoe zit het met agressie? Mijn enige antwoord op vragen als deze, is om de persoon te vragen hoeveel ze echt weten over de filosofie achter vechtsporten.
Krijgskunst is niet alleen geschreeuw en wilde trappen. Het is niet een spervuur van hersenloze aanvallen zoals je zag in een Bruce Lee film. Het is een methodische en complexe taal van zelfverdediging, waar je zowel uitvoert en leeft naar een set van kernprincipes. Mijn favoriete principe van jiu jitsu is dat van mushin no shin.
MUSHIN NO SHIN
Zen en Taoïstische teksten spreken over een gemoedstoestand die mushin no shin of de geest zonder geest wordt genoemd. Deze geestesgesteldheid verwijst naar een toestand van volledige openheid, waarin angst, ego en woede ophouden te bestaan. Het moeilijkste deel om onder de knie te krijgen in krijgskunst zijn vaak onze eigen tekortkomingen. Ben je snel boos? Heb je een hekel aan verliezen? Geef je gemakkelijk op? Al deze zwakheden komen naar boven bij het trainen van jiu jitsu, omdat jiu jitsu onze persoonlijke grenzen test en ons laat zien wie we zijn, ongeacht hoe we onszelf zien. We kunnen ons op de top van de wereld voelen, en in hetzelfde moment worden we van onze voeten geveegd en onderworpen.
Zeker, dit kan een hoop frustratie naar boven brengen. Het kan ons waardeloos laten voelen, en we lopen het risico onaardig tegen onszelf te zijn. Maar wat ongelooflijk is aan jiu jitsu is hoe het je tempert als staal. Met elke vergrendeling, takedown of sweep, leer je om niet verstrikt te raken in je eigen pogingen om “groots” te zijn. In plaats daarvan eet je je bescheiden stukje taart en leer je al het potentieel te erkennen dat je lichaam zou kunnen zijn.
EEN MINDSET VAN DOORZET
Het is een favoriet gezegde dat een zwarte band gewoon een witte band is die zich te vaak heeft verslikt. Als je faalt, leer je. Als je slaagt, leer je. Er is geen andere weg dan omhoog.
Op deze manier kan jiu jitsu ons helpen om te gaan met obstakels en ze te overwinnen door middel van doorzettingsvermogen. Wat is een berg als je er dag na dag tegen stoot? Hij wordt stof.
Door gestage oefening, coördineert jiu jitsu je lichaam op zo’n manier dat je bewegingen begint te zien voordat ze gebeuren. Het is dit netwerk van beweging en fijne motoriek dat indruk maakt op het ongetrainde oog. Maar de waarheid is dat er geen supermannen of wondervrouwen zijn. Er zijn alleen mensen die komen opdagen, open en leergierig.