Na je abortus

…een natuurlijke reactie

Weliswaar ervaren veel vrouwen na een abortus alleen maar opluchting, maar anderen kunnen ook verdriet hebben om de verloren zwangerschap. Hoewel het rouwproces pijnlijk kan zijn als je erdoorheen gaat, kun je er zeker van zijn dat de gevoelens van rouw, als je ze tot uiting laat komen, uiteindelijk zullen afnemen. Deze gids is geschreven in de hoop dat het begrijpen van het rouwproces en het kennen van enkele “handvatten” om ermee om te gaan, de ervaring meer beheersbaar zal maken.

Er zijn vele redenen voor het voelen van verdriet en verlies na een abortus. Ook al blijven veel vrouwen vinden dat hun beslissing juist was, toch zijn ze opgegroeid met het beeld dat ze moeder waren, en voelen ze zich verdrietig dat hun zwangerschap op een moeilijk moment in hun leven kwam. Net als deze vrouwen hebt u zich misschien een beeld gevormd van uw “fantasiekind”, en het verlies van de zwangerschap kan meer aanvoelen als het verlies van een echt persoon dan van een potentieel kind. Sommige vrouwen voelen zich sterk geïdentificeerd of verbonden met het potentiële kind en een abortus voelt als het verlies van een deel van henzelf.

Anderen rouwen niet alleen om de zwangerschap maar ook om het verlies van een belangrijke relatie, of zelfs om het verlies van het concept van zichzelf als “perfecte” mensen die nooit fouten maken.

Meer nog, uw lichaam heeft een aantal van de lichamelijke processen doorgemaakt die met een zwangerschap gepaard gaan. Als uw lichaam terugkeert naar een niet-zwangere toestand, kunnen hormoonveranderingen u een blauw gevoel geven. Lichamelijke herinneringen aan het feit dat u niet meer zwanger bent, zoals de terugkeer van uw menstruatie, kunnen tegenstrijdige gevoelens van opluchting en verdriet met zich meebrengen.

Het rouwproces doorloopt voorspelbare stadia. Rouwen is echter persoonlijk; iedereen rouwt anders. Hoewel de volgorde en de intensiteit van de fasen niet voor elke vrouw hetzelfde zijn, zijn enkele van de fasen die u kunt doormaken schok en ontkenning, woede, verdriet en aanvaarding.

Vaak is de eerste reactie op een ongeplande zwangerschap: “Dit kan mij toch niet overkomen!” Sommige vrouwen voelen zich verdoofd of een beetje “onwerkelijk” op de dag van de abortus. Vrouwen zijn vaak verrast als ze later moeten huilen. Deze gevoelens van schok, ontkenning of uitgesteld verdriet zijn een natuurlijke manier om zich te beschermen tegen een teveel aan emoties in één keer.

Het is normaal om boos of geïrriteerd te zijn. Sommige vrouwen reageren afwijzend op vriendjes of familieleden. Als belangrijke mensen u teleurstellen, kunt u zich boos of wrokkig voelen. Sommige vrouwen zijn boos op zichzelf, of op zwangere vrouwen of vrouwen met kleine kinderen. De omstandigheden lijken hen te hebben bedrogen, en woede is een natuurlijke reactie.

Als u boos bent op iemand die dicht bij u staat, kan het belangrijk zijn om die woede open en eerlijk te uiten. Vergeet niet dat een relatie niet kan worden geheeld als men oneerlijk is over gevoelens. Te vaak wordt vrouwen geleerd dat vergeven betekent dat je kwetsend gedrag over het hoofd ziet. Het opkroppen van boze gevoelens kan stress veroorzaken. Als u moeite hebt met het uiten van boze gevoelens, zal een boek over assertiviteit veel goede tips voor u bevatten.

Veel boeken over stressreductie bevatten nuttige hoofdstukken over hoe om te gaan met boosheid. Ontspanningsoefeningen kunnen helpen de stress te verminderen die woede in uw lichaam veroorzaakt. Op een comfortabele plaats gaan liggen en uw spieren afwisselend spannen en ontspannen kan helpen. Diep ademhalen en meditatie zijn ook therapeutisch. Sommige vrouwen luisteren naar cassettebandjes waarmee ze zich kunnen voorstellen dat ze zich op een ontspannende plaats bevinden.

Dood is de emotie die we het vaakst associëren met verdriet. Omdat een abortus een echt verlies in uw leven kan betekenen, is het normaal om te huilen en u verdrietig te voelen.

Een van de meest voorkomende fouten die mensen kunnen maken, is uw pijn te minimaliseren. Ze kunnen u vertellen dat u moet “opbeuren” of “sterk zijn”. Veel mensen voelen zich ongemakkelijk bij uitingen van verdriet, en daarom proberen ze uw gevoelens te snel “op te lossen” of verdoezelen ze hoeveel pijn u hebt.

Zowel zelfhulp als vrienden zijn behulpzaam bij het verwerken van verdriet. Misschien bent u er niet aan gewend uw eigen beste vriend te zijn. Maak een lijst van activiteiten die u helpen zich goed te voelen en onderneem elke dag ten minste een van deze activiteiten. Omdat u pijn hebt, moet u extra goed voor uzelf zorgen.

Gesteund worden door de omgeving helpt velen van ons om met het rouwproces om te gaan. Tranen vergieten en met anderen over verdrietige gevoelens praten zijn therapeutische activiteiten. Vrienden, echtgenoten, gebed, zelfhulpgroepen en therapeuten zijn allemaal mogelijke bronnen van steun uit de omgeving. Als u niemand hebt met wie u kunt praten, kunt u het beste de kliniek bellen.

Sommige vrouwen hebben baat bij een “herdenkingsdienst” voor de zwangerschap. Anderen creëren een “herdenking” door iets belangrijks of speciaals te doen voor zichzelf of anderen, iets wat ze misschien niet hadden gedaan als de zwangerschap was doorgegaan. Dit kan helpen om de abortuservaring betekenis te geven.

Als u merkt dat u meer aan de abortus denkt dan u zou willen, kunt u een techniek proberen die “gedachten-stoppen” wordt genoemd. Je kunt zeggen of roepen “stop” wanneer je verontrustende gedachten hebt en onmiddellijk iets anders doen. Als je merkt dat je te vaak fantaseert over hoe het kind had kunnen zijn, moet je een andere fantasie in de plaats stellen: een baby die huilt omdat je geen tijd had om het te geven, of te weinig geld had voor eten en kleren; een beeld van jezelf dat je boos, wrokkig of gestrest bent door kinderen waar je nog niet aan toe was.

Het is natuurlijk elke keer als je een moeilijke keuze maakt om je af te vragen hoe het geweest zou zijn als je een andere weg was ingeslagen. Een keuze maken betekent sommige mogelijkheden verliezen om andere te laten ontstaan. Je moet jezelf herinneren aan alle goede realiteiten die je hebt gecreëerd door je keuze te maken. Sommige vrouwen zeggen dat de gezonde, gelukkige gezinnen die ze nu hebben er nooit zouden zijn geweest als ze niet jaren eerder voor abortus hadden gekozen. Anderen koesteren de opleiding, onafhankelijkheid of het gevoel van eigenwaarde dat ze hebben kunnen ontwikkelen.

Ten slotte zul je misschien merken dat je steeds minder aan de abortus denkt. Wanneer u er wel aan denkt, zijn de gevoelens minder pijnlijk. U bent de abortus nog niet vergeten, maar u bent klaar om verder te gaan.

Een paar vrouwen klampen zich misschien vast aan hun verdriet. Zij kunnen het gevoel hebben dat het loslaten van het verdriet betekent dat zij ontrouw zijn aan een oude relatie of aan de zwangerschap. Als u zich zo voelt, kan begeleiding door een begripvolle professional nuttig zijn.

Terwijl u uw verdriet hebt verwerkt, bent u ook gegroeid. U hebt misschien belangrijke copingvaardigheden geleerd. U hebt misschien een beter besef van uw waarden. En u hebt misschien een beter beeld van uzelf gekregen als iemand die geleerd heeft moedig en waardig met een levenscrisis om te gaan.

Op sommige dagen zult u uw verlies heel sterk voelen. U zou een van de volgende suggesties kunnen proberen op dagen dat u zich bijzonder verdrietig voelt.

1. Meditatie
Zoek een comfortabele plek en laat u zo ontspannen mogelijk worden. Adem langzaam en diep in en laat uw lichaam los en slap worden. Stel je, met gesloten ogen en ontspannen lichaam, een wijze, meelevende “speciale gids” voor. Stort je hart uit bij deze persoon. Luister naar de woorden van wijsheid en kracht die uw gids tot u zou kunnen spreken.

2. Lees en denk
Sommige vrouwen hebben baat bij onderzoek naar de ervaringen van andere mensen met rouw. Kijk in uw plaatselijke bibliotheek voor boeken over rouw.

Enkele aanbevelingen:

• Letting Go, Dr. Zev Wanderer en Tracy Cabot. Warner Books, 1978.
• How to Survive the Loss of a Love, Colgrove, Bloomfield, and Mcwilliam. Bantam, 1976.
• When Bad Things Happen to Good People, Harold Kushner. Schoken Books, 1980.
• Vrouwen voor wie religie belangrijk is, hebben vaak baat bij het lezen van de Bijbel.

3. Een dag reserveren om te rouwen
Kies een dag uit die in rouw kan worden doorgebracht. Plan een plezierige avondactiviteit, zoals een diner of een film met een vriend die u steunt. Geef uzelf tot die tijd toestemming om te rouwen. Luister naar droevige muziek en sta uzelf toe om stil te staan bij uw gedachten aan de zwangerschap, de relatie of wat u ook aan het rouwen bent. Laat zoveel mogelijk tranen vloeien. Dit is een dag om aan uw rouwgevoelens toe te geven. Tegen de avond bent u misschien moe en verveeld door al dat rouwen. Nu is het een goed moment om van die speciale activiteit met een vriend te genieten.
-Techniek voorgesteld door Anne Baker, Hope Clinic for Women Ltd., Granite City, IL.

“Ervaring is niet wat er gebeurt met een . Het is wat er gebeurt met wat er gebeurt met .”
– Aldous Huxley

“Het zijn alleen de vrouwen wier ogen zijn schoongewassen met tranen, die de brede visie krijgen die hen tot kleine zusjes van de hele wereld maakt.”
– Dorothy Dix

“Of we het nu ervaren of niet, verdriet begeleidt alle grote veranderingen in ons leven. Als we beseffen dat we eerder hebben gerouwd en hersteld, zien we dat we deze keer ook kunnen herstellen. Het is natuurlijker om te herstellen… dan om voor altijd in het spoor van verdriet stil te blijven staan… Onze verwachtingen, bereidheid en overtuigingen zijn allemaal essentieel voor ons herstel van verdriet. Het is goed om te verwachten dat je herstelt, hoe groot het verlies ook is. Herstel is de normale weg.”
– Judy Tatelbaum