Advies voor beroertepatiënten
Het overleven van een beroerte heeft Wiley en haar familie talloze lessen geleerd in vertrouwen, geduld, vastberadenheid en optimisme.
Haar advies aan andere beroertepatiënten:
Verwacht geen snelle oplossing. Terwijl een beroerte in een oogwenk gebeurt, duurt het herstel veel, veel langer. “In het begin dacht ik dat ik binnen een jaar volledig hersteld zou zijn,” zegt Wiley. “Ik herinner me dat ik mijn dochter vertelde dat dit een blip zou zijn op de tijdlijn van haar leven.”
Terwijl haar revalidatie veel meer bleek te zijn dan een blip, heeft het doorzettingsvermogen zijn vruchten afgeworpen met aanzienlijke vooruitgang.
Ze loopt vandaag gemakkelijker, dankzij een stabiliserende enkel- en voetorthese en een elektronisch stimulatieapparaat dat op haar been wordt gedragen. Ze heeft botoxinjecties gehad in haar armen, handen, benen en voeten. En voor de nabije toekomst is ze van plan om poliklinische fysio- en ergotherapie te blijven volgen.
“Sommige mensen denken dat al het herstel in de eerste zes maanden tot een jaar komt en dat er daarna geen voordeel meer is aan revalidatie,” zegt Lietz. “Maar Barb is het levende bewijs dat dat niet waar is: elke patiënt is anders. Barb heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt in haar tweede en derde jaar van revalidatie, waaronder de terugkeer naar het autorijden.
“Als ze aan het einde van het eerste jaar was gestopt, zou ze niet zijn waar ze nu is.”
Houd vertrouwen. Terwijl de maanden van herstel zich tot jaren hebben uitgestrekt, geeft Wiley toe dat ze er vaak aan heeft gedacht om de therapie op te geven. Ze vertrouwt op haar geloof in God om haar door moeilijke tijden heen te helpen. “Ik denk er misschien over om te stoppen, maar ik doe het niet!” zegt ze.
Zoek hulp en steun bij oude en nieuwe vrienden. Zoals Wiley heeft geleerd, is niet elke vriendschap bestand tegen de weg terug van een beroerte. Maar een kerngroep van haar echte vrienden heeft haar bijgestaan en blijft haar overwinningen vieren. Collega’s die een beroerte hebben overleefd zijn ook een belangrijke bron van steun.
Omdat beroertes meestal mensen op latere leeftijd treffen, hebben steungroepen de neiging zich te concentreren op de ervaringen van oudere overlevenden. Hoewel er in haar omgeving geen steungroepen voor jonge overlevenden zijn, vertrouwt Wiley op een actieve Facebook-groep van jongere beroerteoverlevenden voor tips, advies, oefeningen en emotionele steun.
Zoek naar nieuwe manieren om actief te zijn en dat “oude ik”-gevoel terug te vinden. Voor haar beroerte was Wiley een fervent hardloopster en fietser en genoot ze van rotsklimmen en kajakken. Naast het opnieuw kajakken met haar familie, inspireerde een online verbinding met een mede-overlevende van een beroerte haar om sleehockey te proberen – en om toekomstige uitjes voor yoga, zip lining en rotsklimmen te plannen.
Een andere online groep, Spokes Fighting Strokes, introduceerde Wiley tot adaptief fietsen. Zowel zij als Lietz geloven dat buiten fietsen gunstig blijkt te zijn voor haar revalidatie.
Bel onmiddellijk 911 als je een beroerte vermoedt. “Ik vraag me soms af wat er anders zou zijn geweest als ik dat telefoontje niet had uitgesteld”, zegt Wiley. Hoewel de vrouw die getuige was van Wiley’s beroerte een vreemde was, had ze het gezonde verstand om te beseffen dat de situatie om noodhulp vroeg.
“Ik ben haar voor altijd dankbaar,” zegt Wiley. “Sinds die dag hebben we contact gehouden; ze is zelfs bij ons thuis komen eten – aan die tafel!”
Foto’s door Bryan McCullough