Magnetische nanodeeltjes, die een verscheidenheid van unieke magnetische verschijnselen die drastisch verschillen van die van hun bulk tegenhangers vertonen, zijn garn garnering belangrijke belangstelling, omdat deze eigenschappen kunnen worden voordelig voor gebruik in een verscheidenheid van toepassingen, variërend van opslagmedia voor magnetische geheugen apparaten om sondes en vectoren in de biomedische wetenschappen. In deze uiteenzetting bespreken we de nanoschaalwetten van magnetische nanodeeltjes, waaronder metalen, metaalferrieten en metaallegeringen, waarbij we ons concentreren op de effecten van hun grootte, vorm en samenstelling. Hun fundamentele magnetische eigenschappen zoals blokkeertemperatuur (Tb), spinlevensduur (tau), coërciviteit (Hc), en susceptibiliteit (chi) worden sterk beïnvloed door de nanoschaalwetten, en als gevolg daarvan kunnen deze schalingsrelaties worden gebruikt om het magnetisme van de ferromagnetische naar de superparamagnetische regimes te controleren. Tegelijkertijd kunnen ze worden gebruikt om magnetische waarden zoals Hc, chi en remanentie (Mr) af te stellen. Zo is de levensduur van de magnetische spin direct gerelateerd aan de magnetische anisotropie-energie (KuV) en ook aan de grootte en het volume van de nanodeeltjes. De blokkeringstemperatuur (Tb) verandert van kamertemperatuur tot 10 K naarmate de grootte van de kobaltnanodeeltjes wordt teruggebracht van 13 tot 2 nm. Ook H c is zeer gevoelig voor de anisotropie van nanodeeltjes, terwijl de verzadigingsmagnetisatie direct gerelateerd is aan de verkantingseffecten van de ongeordende magnetische spins aan het oppervlak en een lineair verband volgt bij het uitzetten van ms (1/3) vs r(-1). Daarom zijn de nanoschaalwetten van magnetische nanodeeltjes niet alleen belangrijk voor het begrijpen van het gedrag van bestaande materialen, maar ook voor het ontwikkelen van nieuwe nanomaterialen met superieure eigenschappen. Aangezien magnetische nanodeeltjes gemakkelijk kunnen worden geconjugeerd met biologisch belangrijke bestanddelen zoals DNA, peptiden en antilichamen, is het mogelijk om veelzijdige nano-bio hybride deeltjes te construeren, die tegelijkertijd magnetische en biologische functies bezitten voor biomedische diagnostiek en therapeutica. Zoals aangetoond in dit boek, blijken nanoschaalwetten voor magnetische componenten cruciaal te zijn voor het ontwerp van geoptimaliseerde magnetische eigenschappen van hybride nanodeeltjes en hun verbeterde toepasbaarheid in de biomedische wetenschappen, waaronder hun gebruik als contrastversterkende middelen voor magnetische resonantie beeldvorming (MRI), ferromagnetische componenten voor nano-bi hybride structuren, en translerende vectoren voor magnetoforese van biologische soorten. In het bijzonder is systematische modulatie van verzadigingsmagnetisatie van nanodeeltjes sondes belangrijk om MR-contrasteffecten en magnetische scheiding van biologische doelen te maximaliseren.