Ongevraagd gaf Sergio Garcia toe dat spijt vaak een metgezel is geweest in zijn carrière, van onbehoorlijk gedrag op de golfbaan tot woorden waarvan hij wenste dat ze nooit waren uitgesproken.
“Ik ga niet liegen. Er zijn dingen die ik heb gedaan waarvan ik wou dat ik ze terug kon nemen,” zei Garcia terwijl hij een oefenronde speelde op de TPC Sawgrass Stadium Course in maart. “Het is duidelijk dat we allemaal fouten hebben gemaakt.”
Maar er is één fout die al bijna 20 jaar blijft hangen, een fout die een van de beste ballstrikers van zijn generatie nog steeds het hoofd laat schudden.
“Een van de dingen waar ik de meeste spijt van heb, is het veranderen van mijn putting stroke,” zei Garcia.
Hij was toen 20 of 21, een jaar of wat verwijderd van een explosie op de golfscene als de tiener die een elektrische rol speelde in de Ryder Cup van 1999 en bijna Tiger Woods uitschakelde op de PGA Championship van 1999.
Hij was een beetje een tekenaar met zijn puttslag, want hij mikte naar rechts en trok de bal net een beetje, wat volgens hem niet erg was.
Putter begon hem parten te spelen
Tot op dat moment hield hij van putten, en het had hem goed gediend. Hij was een amateur kracht, een van zijn hoogtepunten was de jongste, op 16, om de Europese Amateur te winnen. Op zijn 18e won hij de Catalan Open. Net voordat hij op zijn 19e prof werd, won hij de British Amateur en bereikte hij de halve finale van de U.S. Amateur. En toen werd hij iemand om rekening mee te houden in de pro rangen.
Toen, was hij een kracht met alle clubs in zijn handen. En toen, poef, veranderde hij zijn puttslag. Terwijl hij met geen enkele andere club problemen had, begon de putter hem parten te spelen.
“Om wat voor reden dan ook, en ik kan je niet vertellen waarom, zo dom zijn we allemaal, begon ik te denken dat ik hem recht moest laten rollen,” zei Garcia, nu 39. “Dat we de perfecte lijn moeten hebben, we moeten de rechte spin hebben, dit en dat en wat dan ook. En als je dat begint te doen, begin je het gevoel te verliezen dat je als kind had. En als ik dat eenmaal kwijt ben, is het niet makkelijk om het terug te krijgen.
“Als je er zo lang van weg werkt, kun je het niet meer terugkrijgen. Vooral bij het putten, wat zo’n gevoelig ding is. Dus je blijft proberen om dat gevoel te vinden, je blijft proberen om zo dichtbij te komen als je kunt. Als ik me goed voel met de conventionele greep, is mijn snelheid beter, mijn vertrouwen is beter en mijn hele spel voelt beter aan. Ik voel dat ik het beter rol. Maar het is soms moeilijk om dat gevoel vast te houden. Als je iets verliest, probeer je iets te vinden dat je helpt.”
Het is een aanhoudende experimentele reis geweest die de meeste spelers afleggen. Tiger Woods, na alles, gebruikt drie verschillende putters in vier starts vorig jaar. Rory McIlroy en Dustin Johnson hebben twee putters gebruikt
in hetzelfde toernooi.
Garcia’s reis heeft drie grips omvat – conventioneel, cross-handed en de klauw (hij gebruikt de conventionele op dit moment). Minstens 12 puttergrepen in verschillende maten. Hij heeft zelfs ankergrepen geprobeerd, maar wist meteen dat dat niets voor hem was.
Nog steeds op zoek naar de juiste putter
Tijdens zijn beproevingen heeft hij slechts op het vertrouwen van vier mensen vertrouwd: zijn vader, Victor; zijn voormalige caddie, Glen Murray; en coaches Stan Utley en Pete Cowen.
En het aantal putters dat hij heeft geprobeerd?
“Veel,” zei hij met een grinnik terwijl hij zijn huidige putter vasthield, een Odyssey Toulon Atlanta die hij al acht maanden in de tas heeft. “Ik ga niet liegen. Ik probeer graag zo lang mogelijk dezelfde te houden. Maar soms als dingen niet zo goed gaan als je zou willen, is het tijd voor een nieuwe look, een ander gevoel om te zien of dat je iets extra’s brengt.”
Het is niet dat Garcia verschrikkelijk is geweest met de putter sinds die noodlottige aanpassing. Hij heeft het grootste deel van zijn carrière doorgebracht in de top 20 van de Official World Golf Ranking. Hij won meer dan $48 miljoen op de PGA Tour en heeft 34 wereldwijde titels, waaronder 10 op de PGA Tour en 14 op de European Tour.
GERELATEERD:
- Virtuoso Touch: Brad Faxon geeft je lesgeheimen
- ‘Het blijft werken: Tiger Woods dishes on the Scotty Cameron
- Tips van een legende: Ben Crenshaw deelt puttingwijsheid
En vraag maar aan elke Amerikaan die in de Ryder Cup heeft gespeeld naar Garcia’s genialiteit op de greens tijdens de negen tweejaarlijkse clashes die hij heeft betwist.
In een ironische draai won hij zijn enige major in de 2017 Masters op de gekmakende greens van Augusta National. Op de finaledag maakte hij een beslissende 7-footer voor par op de 13e, een spannende 14-footer voor eagle op de 15e en een 12-footer voor birdie op de eerste playoff hole om Justin Rose te verslaan.
Maar hij miste ook een 6-footer op de 16e om één achterstand op te lopen en een 5-footer op de 72e die een einde aan de zaak zou hebben gemaakt. Garcia behield zijn kalmte na elke cruciale misser, en in zekere zin gaven die laatste twee uur van de 2017 Masters zijn relatie met de putter weer.
Ballstriking houdt Garcia dicht bij de top van zijn spel
Mooi van tee tot green, onregelmatig op de greens. Maar terwijl hij tot het randje is gekomen, heeft Garcia zijn breekpunt nog niet bereikt. Hij is een concurrent, en het spel raakt nog steeds zijn hart. En zijn ballstriking talenten temperen de strijd.
“Als je kijkt naar alle goede ballstrikers op de Tour, zie je zelden een van hen in de top 15 in putten,” zei Garcia. “En als je ze ziet, heb je een Tiger Woods. Zo simpel is dat. Een man die de bal geweldig slaat, en de jaren dat hij beter putte dan wie dan ook, wat deed hij? Hij won om de week. Daar kun je niet tegenop.
“Dus als je een goede balstriker bent, ga je veel meer putts hebben dan de meerderheid van de jongens en mis je veel meer putts. Wij spelers zien dat. De media en het publiek zien dat niet. Als ik 15, 16 greens sla, en iemand slaat 9 of 10 greens, dan zal ik meer lange putts hebben. Het is moeilijker om de putts te maken die ik moet maken, en dat weet ik, maar het is gekmakend. Het slijt op je.
“En als je stukken gaat zonder veel te maken, slijt het op je en ga je op zoek naar antwoorden. Ook al weet je dat het moeilijker is om greens te blijven raken en die putts onder ogen te zien. Het is een deal waar we mee om moeten
gaan.” Gwk
(Noot: Dit verhaal verschijnt in het aprilnummer 2019 van Golfweek.)