Kendra Santos: Je bent 27, en het lijkt alsof je in relatief recente tijd een begrip bent geworden in de roping wereld. Waar zat je ondergedoken en wat deed je?
Aaron Tsinigine: Ik woonde overal en nergens, en ik had geen goede paarden. Ik heb lang in Fort McDowell (Ariz.) rondgehangen, daarna werd ik volwassen en ging ik er serieuzer mee om. In 2012, toen ik met Caleb Twisselman in touw ging, was dat het eerste jaar dat ik besloot om het echt te proberen. Vorig jaar ging ik ook, dus ik hoop dat de derde keer scheepsrecht is. Het duurde even voor ik alles op een rijtje had. Je brengt veel tijd door met Derrick (Begay) en Erich, toch? We wonen nu allemaal binnen vijf minuten van elkaar in Fort McDowell. We zien elkaar elke dag, en we oefenen allemaal samen.
KS: Je hebt de voorbije jaren enkele ProRodeo’s gewonnen met jongens als Erich, Cory Petska, Chase Tryan en Caleb. Vorig jaar won je een paar rodeo’s met Jhett Johnson voordat je met Clay O’Brien Cooper begon op de Rancho Mission Viejo Rodeo in San Juan Capistrano, Californië – die je won. Na het roping met Cole Davison, Kyle Lockett en Jhett Johnson, was je 15-rodeo herfst run met Clay waanzinnig goed. Wat is je het meest bijgebleven van die tijd met Clay?
AT: Elke keer als ik een stuur draaide, ving hij twee voeten. Telkens als je een kerel achter je hebt die dat kan, geeft dat je vertrouwen een extra boost. Clay en ik konden goed met elkaar opschieten en hadden veel plezier. Ik praat nu veel met hem over mijn roping. Hij werd mijn mentor. Elke keer als ik down ben, helpt hij me om er weer uit te komen. Hij zegt kleine dingen die veel zin hebben.
KS: Was je vorig jaar teleurgesteld of geïnspireerd door de 17e plaats op de wereldranglijst?
AT: Het inspireerde me, maar ik had niet echt een goede winter en lente. Ik denk dat ik er klaar voor ben. Ik denk dat ik beter koers dan ik ooit heb gedaan, en ik voel me klaar om goed te doen. Ik heb het gevoel dat ik een kans heb. Dat is wat de topkoppen geweldig maakt. Ze blijven op de top van hun kunnen, dag in dag uit.
KS: Heb je iets nieuws geleerd van Clay?
AT: Clay O is een zakenman, en zijn leven draait om roping. Meestal als hij niet aan het praten is, is hij echt gefocust op wat hij moet doen. Ik observeer die top jongens. Vorig jaar, voordat we begonnen met touwtrekken, waren Clay en ik aan het sms’en. Mijn jaar hing nog een beetje in de lucht. Clay zei: “God laat je niet verhongeren, dus bekijk het van de zonnige kant.” Rodeo is hard, maar aan het eind van de dag heeft Clay gelijk, je komt er altijd doorheen: Was Clay de eerste man die je Spinigine noemde?
AT: Ja, hij begon ermee. Hij was de enige die me zo noemde, toen zette Derrick het op zijn Facebook-pagina en het bleef hangen.
KS: Wat dacht je van het winnen van de ProRodeo in Scottsdale eerder dit jaar richting Derrick terwijl hij nog steeds zijn pickup-man chaps droeg?
AT: Als ik het voor het zeggen had, had ik hem die chaps uit laten doen. Ik heb die rodeo niet meegeteld (als een van zijn officiële rodeo’s voor het wereldklassement). Derrick zei dat als ik het had gedaan, hij misschien zijn chaps uit had gedaan. Geen van ons had een partner, en de rodeo is 10 minuten van huis. Dat was Derrick’s eerste ProRodeo overwinning. Zeven jaar geleden, toen ik net van de middelbare school kwam, won hij zijn eerste ProRodeo-hoofdgesp met mij (en Tsinigine won dat jaar de Turquoise Circuit Team Roping-titel, in 2006).
KS: Met wie heb je gerockt en hoe ging het dit jaar?
AT: Ik begon het jaar met Walt Woodard, daarna ben ik gaan ropen met Kory Koontz vanaf San Antonio tot en met de California run. Ik begon met Ryan Motes in de week van Silver City en Clovis, N.M., in juni. Het is een achtbaan geweest dit jaar. Ik heb het goed gedaan, dan een droge periode. Ik heb wat terrein goed te maken, maar ik hou ervan als de rodeo’s buiten zijn en je ze moet achtervolgen.
KS: Wat is je doel wat betreft roping, en wat is het plan om daar te komen? Mijn doel sinds ik een klein kind was, was om de NFR te halen. Om daar een keer te mogen touwrijden is alles waar ik ooit van gedroomd heb. Ik heb nu een heel goed paard (zijn bruine paard, Smudge), en ik werk heel hard, dag in dag uit. Mijn plan is om net zo hard te werken als iedereen daarbuiten. Vasthouden aan dat plan heeft me veel beter gemaakt.