ANSWER
Histopathologisch onderzoek meldde granulomateuze ontsteking met caseuze necrose compatibel met tuberculose. Snelle exploratie van het abdomen was niet mogelijk vanwege massieve verklevingen, daarom werd conservatieve behandeling voortgezet.
Abdominale tuberculose is het gevolg van hematogene verspreiding van bacillen uit de long of via lymfevaten van betrokken lymfeknopen. In het maag-darmkanaal kan het zich presenteren als ulcera met bloeding of een massa die obstructie kan veroorzaken. Tuberculose peritonitis presenteert zich als chronische abdominale symptomen en ascites. Er ontstaan tuberkelafzettingen in het buikvlies en adhesiebanden in de buikholte. Brutoaanzicht tijdens een operatie kan voldoende zijn om de diagnose tuberculose nauwkeurig te stellen. Tuberkelafzettingen zijn wit gelig, diffuus, en bedekken het pariëtale en viscerale peritoneum, omentum, lever en milt. Verklevingen die bij tuberculeuze peritonitis worden aangetroffen zijn meestal los en gemakkelijk te ontleden, maar er zijn dikke en vezelige verklevingen gerapporteerd die het risico van darmletsel bij chirurgie kunnen verhogen. Carcinomatose is de belangrijkste differentiële diagnose van tuberculeuze peritonitis en aangezien kankerantigen-125 verhoogd kan zijn bij tuberculose, kan deze entiteit verkeerd gediagnosticeerd worden als ovariumcarcinoom. Laparoscopische peritoneale biopsie is de diagnostische procedure van keuze.